Του Σάββα Καλεντερίδη
Κάθε μέρα που περνά μετά την ανατροπή Άσαντ και την ανάληψη της εξουσίας από τους τζιχαντιστές τρομοκράτες της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, η Τουρκία «χώνεται» όλο και πιο βαθιά στη Συρία. Στα κρίσιμα υπουργεία έχουν τοποθετηθεί άτομα που είχαν στενή σχέση με την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών και το τουρκικό κράτος, ο διοικητής της υπηρεσίας πληροφοριών είχε την ευθύνη των επαφών με τη ΜΙΤ, όσο λειτουργούσε η οιονεί κυβέρνηση της Ιντλίμπ, ενώ σε όλα τα υπουργεία υπάρχουν επιτροπές συμβούλων από την Άγκυρα. Οι ταυτότητες και τα διαβατήρια θα εκδίδονται με «τεχνογνωσία» της Άγκυρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και οι σιδηρόδρομοι θα λειτουργούν με τεχνική υποστήριξη της Τουρκίας, η αστυνομία και οι υπηρεσίες εσωτερικής ασφάλειας, καθώς και οι ένοπλες δυνάμεις αναδιοργανώνονται από Τούρκους αξιωματικούς. Ήδη, επειδή οι πλωτές μονάδες του πολεμικού ναυτικού της Συρίας βυθίστηκαν ύστερα από ισραηλινούς βομβαρδισμούς, η Τουρκία μετέφερε ταχύπλοα στην Ταρτούς, τα οποία έχουν αρχίσει αυτή την εβδομάδα τις περιπολίες.
Στον τομέα της ενέργειας, όπου αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα η νέα κυβέρνηση της Δαμασκού, η Τουρκία παρέχει ήδη ηλεκτρικό ρεύμα και προσφέρεται να προχωρήσει στην εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων της Συρίας -δηλαδή, πετρελαίου και φυσικού αερίου-, με αμοιβαίο όφελος. Αυτός είναι και ο δευτερεύων λόγος για τον οποίο η Τουρκία θέλει να διαλυθούν οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, οι οποίες, μαζί με τις ΗΠΑ, εκμεταλλεύονται τις ενεργές πετρελαιοπηγές ανατολικά του Ευφράτη, που παράγουν πάνω από το 85% στη χώρα.
Μάλιστα, η Τουρκία έχει βάλει στη γενική εξίσωση και τον Λίβανο, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, προσφερόμενη να του παρέχει κάθε είδους βοήθεια σε όλους τους τομείς και να καλύψει τις άμεσες ανάγκες σε ηλεκτρικό ρεύμα, υπό την προϋπόθεση της παραχώρησης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην τουρκική κρατική εταιρία πετρελαίου ΤΡΑΟ.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία, επωφελούμενη από την κατάσταση αδυναμίας αυτών των δύο χωρών, θέλει να εκμεταλλευθεί τη σουνιτική πλειοψηφία, να επικρατήσει πολιτικά η Μουσουλμανική Αδελφότητα και να επεκτείνει την επιρροή της, υλοποιώντας το νεοοθωμανικό όνειρο του Ερντογάν.
Τα σχέδια της Τουρκίας επεκτείνονται στην Ιορδανία και την Παλαιστίνη, σε επόμενη φάση στην Αίγυπτο και, δεδομένου ότι ελέγχει την κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη, έχει στόχο να μετατρέψει την Ανατολική Μεσόγειο σε νεοοθωμανική μουσουλμανική λίμνη, στην οποία τον επικυρίαρχο ρόλο θα έχουν η Άγκυρα και ο ίδιος ο Ερντογάν, ο οποίος είναι ο άτυπος ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Το Ισραήλ, που κινδυνεύει να βρεθεί στο μέσον αυτής της νεοοθωμανικής μουσουλμανικής λίμνης, ήδη έχει αντιδράσει με δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, ενώ η Επιτροπή Nagel καλεί την κυβέρνηση του Ισραήλ να προετοιμαστεί για άμεση αντιπαράθεση με την Τουρκία.
Σύμφωνα με την έκθεση της επιτροπής αυτής για τον αμυντικό προϋπολογισμό και τη στρατηγική ασφαλείας, οι φιλοδοξίες της Τουρκίας να αποκαταστήσει την επιρροή της από την οθωμανική εποχή θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυξημένες εντάσεις με το Ισραήλ, πιθανώς δε και σε «θερμή» σύγκρουση.
Συγκεκριμένα, η έκθεση αναφέρει ότι «η απειλή από τη Συρία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι ακόμα πιο επικίνδυνο από την ιρανική απειλή» και προειδοποιεί ότι δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία ενδέχεται να λειτουργήσουν ως πληρεξούσιοι, τροφοδοτώντας την περιφερειακή αστάθεια.
Η επιτροπή προχωρά ακόμα και σε προτάσεις για την ενίσχυση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων με αεροσκάφη, πυραύλους, αντιπυραυλικά συστήματα και άλλα μέσα για την αντιμετώπιση της νεοοθωμανικής τουρκικής απειλής.
Και στο σημείο αυτό τίθεται ένα κρίσιμο ερώτημα για την Ελλάδα: είναι δυνατόν να υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί και κρατικοί αξιωματούχοι που να πιστεύουν ότι η Τουρκία, που έχει θέσει σε εφαρμογή το νεοοθωμανικό της σχέδιο για επέκταση της επιρροής της στο τρίγωνο Τουρκία – Συρία – Λίβανος, σε βαθμό που έχει κινητοποιήσει το Ισραήλ, θα είναι νεοοθωμανική εκεί και θα έχει διαφορετική συμπεριφορά έναντι της Κύπρου και της Ελλάδας; Δηλαδή, η Τουρκία θα είναι νεοοθωμανική προς το Ισραήλ και θα είναι φιλική και μη νεοοθωμανική προς την Ελλάδα;
Για να το ξανασκεφτούν το θέμα πριν είναι πολύ αργά…
Το σχήμα στην περιοχή δεν είναι δίπολο, όπως γράφει ο καλός αρθρογράφος, αλλά τρίπολο. Ιράν, Τουρκία και Ισραήλ αλληλοεξουδετερώνουν η μια την άλλη, χωρίς ορίζοντα συμμαχίας. Επειδή όμως είναι αρκετά ισχυρές και οι τρεις, η ευθεία αντιπαράθεση δεν συμφέρει καμμία από τις τρεις. Ως εκ τούτου, αν δεν προκύψει λάθος, εξαιτίας νευρικότητας (κάτι που άλλωστε δεν έγινε, ακόμη κι όταν Ιράν και Ισραήλ αλληλοβομβαριδιζόταν), τότε η ανάσχεση της μιας εναντίον της άλλης θα γίνει δια αντιπροσώπων. Έτσι κάνουν οι ισχυρότεροι. Σύρια, Λίβανος, Ιορδανία, Υεμένη, Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Αζερμπαϊτζάν, Αίγυπτος, Λιβύη και δυστυχώς Κύπρος και Ελλάς θα είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι, ώστε να εξασφαλίσουν στην μια ή στην άλλη πλευρά καλύτερο συσχετισμό ισχύος. Και φυσικά δεν θα πάρουν τίποτε. Η Ελλάς, εξαιτίας της καταστροφικής στρατηγικής επιλογής (που φυσικά ποτέ δεν ήταν επιλογή) να ευθυγραμμίσει τα εθνικά της συμφέροντα με τη Δύση, είναι παντελώς ανήμπορη να δράσει προς εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων. Δεν είναι ζήτημα επιθυμίας πλέον, είναι ζήτημα ικανότητας. Θα ριμαχτεί για ακόμη μια φορά προς εξυπηρέτηση άλλων. Πλέον μόνο ο Θεός μπορεί να βοηθήσει.
ΝΟΜΙΖΩ ΔΕ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΚΑΜΜΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΙΣΡΑΗΛ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΒΓΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ Η ΤΟ ΝΑΤΟ ΔΙΑΛΥΘΕΙ
ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΤΑΛΑΓΜΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΔΗΛΑΔΗ
ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΖΗΣΟΥΜΕ
Κ. Κλενετερίδη, οι ελλαδικοί είναι γατακια, πολύ μπροστά… Με την ενδοτική πολιτική κρατούν τους απεναντι γενοκτ’ονους σε σύγχυση και σε “φιλική” στάση, αλλά οι ίδιοι (οι ελλαδικοί) πιστεύουν ότι με μοιρασιά, και μπίζνες θα κάνουν με τους απέναντι και θα έχουν και το χλιάρι της εξουσίας. Ενώ με αντιπαράθεση κινδυνύουν τα προνόμιά τους!