Πατριωτική λογική εναντίον ιδρυματισμού

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Οι Έλληνες ακολουθούν όταν η ηγεσία δίνει το παράδειγμα. Ανεβαίνει το ηθικό τους, όταν βλέπουν πράγματα που τους γεμίζουν περηφάνια και εθνική αυτοπεποίθηση και όταν βελτιώνεται η ποιότητα της ζωή τους.

Γι’ αυτό η πολιτική στάση της κυβέρνησης, που έγινε κυριολεκτικά μάχη του Στρατού και της Αστυνομίας στην κρίση στον Έβρο, όταν το κράτος-συμμορία αποπειράθηκε να στείλει χιλιάδες εισβολείς να μπουκάρουν στα σύνορά μας, συνάντησε αποδοχή πάνω από 90%, με ένα ποσοστό να θέλει ακόμη σκληρότερη στάση.

Για τους ίδιους λόγους το πρόγραμμα εξοπλισμών, όπως με τα Rafale, καλωσόρισε και το 24ο, και τις γαλλικές φρεγάτες, προκάλεσε ανάλογο κύμα ευαρέσκειας και περηφάνιας στους πολίτες. Για τους ίδιους λόγους που ένιωθαν περήφανοι όταν ο Νίκος Δένδιας έκανε εκείνη τη διπλωματική κολονοσκόπηση στον αποσβολωμένο Μεμέτη ομόλογό του μέσα στην Τουρκία, λέγοντας τα πράγματα ως έχουν από την πλευρά μας, την πλευρά του εθνικού συμφέροντος και της διεθνούς νομιμότητας.

Γιατί ο μέσος Έλληνας, το 95%, πλην του σκληρού πυρήνα της αριστερίλας και τους μαλακοπίτουρες φιλελέφτ, αγαπά την Πατρίδα και όταν νιώθει την κυβέρνηση να κάνει κινήσεις ισχύος, ρωμαλέες, που εκπέμπουν αληθινό μήνυμα Αποτροπής, ενθουσιάζεται, ταυτίζεται και νιώθει ασφαλέστερος και περήφανος.

Αν η κυβέρνηση είχε αληθινή και διαρκή επαφή με το κοινωνικό σώμα, χρησιμοποιώντας κοινή λογική, μαζί με ιστορική γνώση, δεν θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να σημειώνει μικρές και μεγάλες επιτυχίες όταν θα έκανε ακριβώς τέτοιες πολιτικές, που ενισχύουν την Αποτροπή, το κύρος μας προς συμμάχους και εχθρούς, και ζεσταίνουν τις καρδιές των πολιτών, δημιουργώντας σταθερή εμπιστοσύνη προς την ηγεσία.

Αυτό, συνοδευόμενο από μια αληθινά φιλελεύθερη πολιτική στην οικονομία, ελαχιστοποιώντας τις παρεμβάσεις και τους περιορισμούς, δημιουργώντας αληθινή ελεύθερη αγορά και υγιή ανταγωνισμό, με ταυτόχρονη σύγχρονη ελληνοκεντρική Παιδεία, που θα καλλιεργεί το εθνικό φρόνημα, διαφυλάσσοντας την εθνική ταυτότητα και καλλιεργώντας τις αρετές του Ελληνικού Τρόπου, μαζί με νέες τεχνολογίες και σύνδεση της Παιδείας με την αγορά, θα έφτιαχνε την Ελλάδα του μέλλοντος, με ευτυχείς πολίτες, που θα εμπιστεύονταν την ηγεσία τους και το κράτος.

Δυστυχώς, ένα τεράστιο πρόβλημα είναι ο ιδρυματισμός της εξουσίας, η επιρροή σε αυτήν και η συμμετοχή Αποστόλων του Μαρασμού, που αντί να αφοσιωθούν στον αληθή σκοπό της πολιτικής, ήτοι να γίνει η Πατρίδα ισχυρότερη, σεβαστή στους συμμάχους και φόβος των εχθρών της και οι Έλληνες να ευημερούν, ασχολούνται με ιδεοληπτικές πολιτικές παρακμής, που αφορούν ελάχιστους, έως κανέναν, ενίοτε καθυβρίζοντας τη συντριπτική πλειοψηφία, και καταφέρνουν έτσι συχνά «να αρπάξουμε την ήττα από τα σαγόνια της νίκης».

Η σκανδαλώδης, συχνά ρατσιστική σε βάρος της πλειονότητας, παροχή προνομίων σε υπαρκτές ή ανύπαρκτες μειονότητες, με σπατάλη πόρων, θεσμών, πολιτικού χρόνου, τελικά οδηγεί σε απογοήτευση και απώλειες στην κάλπη.

Οι δε φορείς αυτής της παρακμής δημιουργούν διάφορες μόδες. Η τελευταία τέτοια μόδα είναι να αποκαλούνται «ακροδεξιοί» όσοι δεν μοιρολόγησαν τον Σημίτη ρίχνοντας χώμα στα μαλλιά τους μαυροφορεμένοι και όσοι δεν αναθεματίζουν εφτά φορές την ημέρα τον Ίλον Μασκ.

Αδέρφια, οι άνεμοι της Ιστορίας αλλάζουν. Υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι, με δεδομένο τον κυνισμό του Τραμπ, δείτε τι ξεστόμισε κατά δύο συμμάχων των ΗΠΑ, του Καναδά και της Δανίας, στην οποία ανήκει η Γροιλανδία.

Όμως, οι ΗΠΑ αύξησαν πρόσφατα τους Πεζοναύτες στο Κομπάνι από 900 σε 2.000 και αυτό αποκλείεται να έγινε χωρίς τη συναίνεση του νέου Προέδρου. Το Ισραήλ δηλώνει με κάθε τρόπο πως δεν θα ανεχτεί την εγκατάσταση νέου εχθρού στη Συρία -λέγε τον Τουρκία- και στηρίζει ξεκάθαρα τους Κούρδους της Ροζάβα.

Ο δε Μάικλ Ρουμπίν γράφει άρθρα με τίτλους όπως «Οι ΗΠΑ πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα πως θα χρειαστεί να σκοτώσουν Τούρκους στη Συρία» και θέτει θέμα επανεξέτασης του καθεστώτος της Κωνσταντινούπολης, προκαλώντας εγκεφαλικά στους ισλσμοφασίστες γείτονές μας!

Πιθανολογώ πως μάλλον είναι οι Τούρκοι που θα υποστούν τον κυνισμό του Τραμπ, ο οποίος δεν πιστεύω ότι θα ακολουθήσει οποιαδήποτε πολιτική που θα βλάπτει το Ισραήλ.

Εμείς, λοιπόν, έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία ως Ελληνισμός, Ελλάδα και Κύπρος μαζί, που βασίζεται σε δύο μεγάλα assets, όπως λέμε στο Μαυρομμάτι Θηβών: Πρώτον, είμαστε σταθερός και αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ, από τους ελάχιστους που ξοδεύουμε για την Άμυνα περισσότερο από το ελάχιστο που θέλουν οι Αμερικανοί και δεύτερον, είμαστε πολύτιμοι για το Ισραήλ, αρκεί να δει κανείς τον χάρτη. Οι Εβραίοι φίλοι μας τον βλέπουν και ξέρουν.

Είναι καιρός, λοιπόν, για ακόμη πιο ενεργητική συμμετοχή στις συμμαχίες μας, διεκδικώντας αυτό που θα ήταν καλό για εμάς, καλό για τις ΗΠΑ, καλό για το Ισραήλ: «Ξεδόντιασμα» της Τουρκίας, Κύπρος Ελεύθερη, ενιαία, ελληνική, μέλος του ΝΑΤΟ, με παραχώρηση των Αγγλικών Βάσεων στις ΗΠΑ…

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς