Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Από αρχαιοτάτων χρόνων συναντάμε και την αντίληψη ότι οι διακοπές δεν είναι απαραίτητα υγιεινές. Ο ιατρός Γαληνός, εγκατεστημένος στη Ρώμη γύρω στα 150 μ.Χ., βάζει ιδιαίτερα στο στόχαστρο τους δούλους, οι οποίοι, ως έχοντες βαρύτερη εργασιακή ρουτίνα, θα όφειλαν υπό κανονικές συνθήκες στις αργίες να αποκαθιστούν τις δυνάμεις τους.
Γράφει: «[Οι δούλοι] είναι σε θέση να προβλέψουν κάτι τέτοιο για τον εαυτό τους κατά τη διάρκεια των ημερών κατά τις οποίες γίνεται κάποια δημόσια γιορτή, όταν απαλλάσσονται από τις υπηρεσίες ενός δούλου. Αλλά λόγω έλλειψης ελέγχου, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα για να διορθώσουν αυτά τα πράγματα που συγκεντρώνονται βλαβερά στο σώμα, αλλά και γεμίζουν τον εαυτό τους με αυτά τα πράγματα τρώγοντας άσχημα».
Αρχίζω να πιστεύω πως όταν δεν κινούμαστε στο ένα άκρο, να μας τρέχουν τα γουρουνόπουλα από τα αυτιά, διολισθαίνουμε απότομα σε μια κακοχωνεμένη ανάγνωση, όμοια με εκείνη ενός αναπόφευκτα υπερόπτη αυτοκρατορικού γιατρού της Ρώμης. Δεν αισθάνεστε κι εσείς δούλοι όταν δέχεστε τα πυρά της ελίτ, σαν ανακινούνται συζητήσεις για υψηλούς φόρους σε «βλαβερές» τροφές ή για αλεύρι από ακρίδα που θα… σώσει τον κόσμο;
ΕΙΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣΣΣ