Του Δημήτρη Γαρούφα*
Επειδή πρέπει να κοιτάμε κατάματα την πραγματικότητα και να λέμε μόνο την αλήθεια, με όποιο κόστος, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η χώρα μας ύστερα από χρόνια Μνημονίων συμπεριφέρεται (με ευθύνη του πολιτικού προσωπικού της) σαν να μη διδάχθηκε τίποτα, έτοιμη μάλλον να ξανακάνει τα ίδια λάθη και χωρίς όραμα για το μέλλον. Γι’ αυτό, χρήσιμο είναι να δούμε ενδεικτικά κάποιες από τις παθογένειές μας, με στόχο τον προβληματισμό για το μέλλον της χώρας μας.
Α. Μιλάμε για αναγκαιότητα διαλόγου και συναίνεσης στη δημόσια ζωή, αλλά ακόμη και στα εθνικά θέματα δεν υπάρχει ομοψυχία και διχάζεται η ελληνική κοινωνία. Ενδεικτικά αναφέρω ότι, με αφορμή το θέμα των Σκοπίων, είδαμε να διχάζεται πάλι η ελληνική κοινωνία, γιατί οι υπέρμαχοι της αναγνώρισης των Σκοπίων με ονομασία στην οποία θα περιέχεται ως συνθετικό η λέξη «Μακεδονία» θεωρούσαν όσους έχουν αντίθετη άποψη (δηλαδή, την πλειονότητα των Ελλήνων, που πιστεύει ότι κάτι τέτοιο αποτελεί πηγή προβλημάτων για το μέλλον και απεμπόληση της ιστορικής μας κληρονομιάς) «πατριδοκάπηλους, ακραίους και φασίστες». Αλλά και οι υπέρμαχοι της άποψης να μη δεχθούμε ονομασία στην οποία θα περιέχεται η λέξη «Μακεδονία» θεωρούσαν τους έχοντες αντίθετη άποψη «προδότες»…
Β. Συχνά επικαλούμαστε όλοι το άρθρο 4 του Συντάγματος, που αναφέρει ότι «οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνατότητές τους». Εφαρμόζεται αυτό; Κι αν ναι, πώς γίνεται, π.χ., ο περιπτεράς ή ένας νέος ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει φόρο από το πρώτο ευρώ, δίνοντας για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές ποσό που ξεπερνά το ετήσιο εισόδημά του, αλλά άλλοι (μεταξύ αυτών και οι ψηφίζοντες τους νόμους εκπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο) όχι;
Γ. Ισχυρίζεται συχνά η εκάστοτε κυβέρνηση ότι οι κρατικές δαπάνες είναι ανελαστικές… Αλλά ενδεικτικά επισημαίνουμε ότι ο διορισμός, π.χ., εκατοντάδων ή χιλιάδων μετακλητών υπαλλήλων-συμβούλων σε υπουργεία και κυβερνητικές υπηρεσίες δεν είναι ανελαστική δαπάνη, γιατί καμιά ανάγκη δεν καλύπτουν. Απλά η εκάστοτε κυβέρνηση ανταμείβει με αυτόν τον τρόπο τα ανεπάγγελτα στελέχη του κομματικού σωλήνα, ενώ το γεγονός ότι το Κοινοβούλιό μας βρέθηκε στο παρελθόν να έχει διπλάσιους υπαλλήλους από το γερμανικό δεν προβλημάτισε τον πολιτικό κόσμο.
Δ. Μιλάμε για ανάγκη αξιοκρατίας και επιστράτευσης των καλύτερων Ελλήνων στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού για να είναι πιο αποτελεσματικός. Όμως, βλέπουμε καθημερινά και διαχρονικά στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με μετριότητες του κομματικού σωλήνα, αλλά και στα πολιτικά μας κόμματα, που επαγγέλλονται την αξιοκρατία, στελέχωσή τους με επιλεγμένες μετριότητες που, χωρίς αρχές, εύκολα μεταπηδούν από το ένα κόμμα στο άλλο, ενώ στα υποτιθέμενα κόμματα αρχών είχαμε φτάσει στο σημείο να κληρονομούνται οι βουλευτικές έδρες…
Ε. Μιλάμε για μεταρρυθμίσεις, αλλά ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται στη χώρα, ακόμη και σε απλά πράγματα, χωρίς κόστος, ενώ θα έδιναν τόνο αλλαγής… Ενδεικτικά αναφέρω ότι θα μπορούσε ο αριθμός των βουλευτών να περιοριστεί σε 200. Κι επειδή μιλάμε για βραδεία απονομή δικαιοσύνης, θυμίζω ότι είμαστε η χώρα που έχει δικαστικές διακοπές σχεδόν 3,5 μηνών ετησίως (2,5 μήνες το καλοκαίρι, 15 μέρες την περίοδο των Χριστουγέννων και 15 μέρες την περίοδο των εορτών του Πάσχα), ενώ σχεδόν σε όλες τις ευνομούμενες χώρες τα δικαστήρια κλείνουν μόνο τον Αύγουστο…
Αρμενίζαμε και εξακολουθούμε να αρμενίζουμε στραβά ως χώρα, γιατί κι εμείς οι πολίτες ανεχόμασταν τις παθογένειες της πολιτικής ζωής και εξυμνούσαμε ως λαμπρό το Σύνταγμά μας, που εξασφαλίζει ουσιαστικά, μέσω της σύντομης παραγραφής, την ατιμωρησία των επίορκων πολιτικών (έγιναν αναθεωρήσεις του Συντάγματος, αλλά τη διάταξη σύντομης παραγραφής δεν την άγγιξαν…), γιατί στέλναμε στο Κοινοβούλιο αυτούς που ψήφιζαν τα επιδόματα «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία» και εξυμνούσαμε ως μεγάλους ηγέτες ανθρώπους που απλά παραμέριζαν τα προβλήματα (π.χ., θέμα των Σκοπίων), γι’ αυτό τα βρίσκουμε μπροστά μας τώρα σε τρισχειρότερη μορφή.
Τελειώνοντας, υπενθυμίζω όσα έγραφε στο βιβλίο του «Σκιαγραφία των γενναίων» ο Τζον Κένεντι, πριν εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ: «Σε μια δημοκρατία, κάθε πολίτης, άσχετα με το ενδιαφέρον που έχει για την πολιτική, ασκεί κι αυτός ένα λειτούργημα και υπέχει μια ευθύνη. Και, σε τελική ανάλυση, το είδος της κυβερνήσεως που έχουμε εξαρτάται κυρίως από το πώς εκπληρώνει καθένας τις υποχρεώσεις του. Εμείς, ο λαός, είμαστε τα αφεντικά και θα έχουμε την πολιτική ηγεσία, καλή ή κακή, που εμείς θέλουμε και αξίζουμε». Γι’ αυτό, αν θέλουμε να έχει μέλλον η χώρα, επιβάλλεται να λειτουργούμε ως ενεργοί πολίτες.
*Δικηγόρος, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Παραμένει ο διακαής πόθος των ισχυρών συμφερόντων ώστε να αρμενίζουμε στραβά.
Βρισκόμαστε διαρκώς ανάμεσα σε μια αντίσταση-άμυνα διότι έχουν καταφέρει να
διαβάλλουν το πολιτικό μας σύστημα. Δεν είναι πρόσφατο από την εποχή της απελευθέρωσης
αυτό το ντόμινο παίζεται με διωγμούς-φυλακίσεις-εξορίες- θανάτους.
Βρισκόμαστε διαρκώς ο Δαυίδ και ο Γολιάθ.
Η αντίσταση γεννά αντίσταση.
Το συμφέρον γεννά συμφέρον.
Η αλλαγή έρχεται και ξανά από έξω, αλλά με διαφοροποίηση ισχυρών δυνάμεων.
Το αντέξαμε, το αντέχουμε και ξανά στην άμυνα.
Βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής η πολιτική εικόνα της χώρας μας θέλει ξυπνήσει
από μόνη της, διότι έφθασε στα όρια της και κινδυνεύει η ύπαρξή της.
Όταν οι σωτήρες και οι χρηματοδότες παύσουν να διατηρούν την άλλοτε υπεροχή τους.
Γιατί δεν ελευθεροθηκαμε ποτέ. Μόνο ο Καποδίστριας ο μέγιστος προσπάθησε να μας κάνει ανεξάρτητο κρατος αλλά τον εξόντωσαν η γεμάτη πραχτωρες χώρα. Κλέφτες πειρατές υπάλληλοι πρεσβειών ανθελληνες μόνο ελληνόφωνοι και δημιούργησαν ένα λαό κατά εικόνα και ομοίωση δικιά τους που όλοι μαζί μισούν οτιδήποτε ελληνικό. Γλώσσα ήθος πατριωτισμό ήθη έθιμα. Καταστρέφουν όλοι μαζί σαν οξύ τα πάντα. Από την φυσική ομορφιά του τόπου μέχρι τις ρίζες του.
Θα δείτε οτι στις επόμενες εκλογές ή πάλι οι ίδιοι θα ψηφίσουν, τους ιδίους -Η θα απέχουν …
Στις 15 Μαρτίου του 1917, ο Τσάρος Νικόλαος παραιτήθηκε του θρόνου, υπέρ του αδελφού του, Μιχαήλ. Το κλίμα στη Ρωσία ήταν αισιόδοξο και ο Μιχαήλ έθεσε ως όρο για τη διαδοχή του, την αποδοχή του από τη Δούμα και τη δημιουργία μίας περισσότερο δημοκρατικής Ρωσίας.
Ο Κάιζερ έστειλε τον Λένιν στην Αγία Πετρούπολη στις 16 Απριλίου του 1917 για να ανατρέψει την κατάσταση, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ας φανταστούμε, λοιπόν, ένα διαφορετικό σενάριο, όπου οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας συνελάμβαναν τον Λένιν ως ανατρεπτικό πράκτορα των Γερμανών, μαζί με τους συνεργούς του.
Η Ρωσία αποκτά νέο φιλελεύθερο Τσάρο, ενώ αποφασίζεται η παραμονή στον πόλεμο, υπό το φως της αποδυνάμωσης των Γερμανών, εξαιτίας της εμπλοκής των ΗΠΑ.
Τα ρωσικά στρατευμένα προελαύνουν στην ανατολική Μικρά Ασία και δημιουργούν τη Μεγάλη Αρμενία, που περιλαμβάνει και μεγάλο μέρος του ελληνικού Πόντου, ενώ καταπνίγουν τα αντιστασιακά κινήματα εντός της Τουρκίας.
Παράλληλα, η Ρωσία υπογράφει ευνοϊκή συνθήκη ειρήνης με την θνήσκουσα Γερμανία και απαιτεί να έχει ενισχυμένη παρουσία στα Στενά του Βοσπόρου.
Στη Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919), όπου η Αγία Πετρούπολη μετέχει καθοριστικά, δημιουργείται το Διεθνές Κράτος των Στενών, με τη Ρωσία να απολαμβάνει αποφασιστικό ρόλο.
Οι Άγγλοι παραχωρούν τη ζώνη της Σμύρνης στην Ελλάδα, ενώ η Ιταλία ελέγχει την περιοχή απέναντι από τη Ρόδο και η Γαλλία την Κιλικία. Η Τουρκία περιορίζεται στα υψίπεδα της Μικράς Ασίας, ενώ αναγνωρίζεται κουρδικό κράτος.
Μετά τον Β´ Παγκόσμιο, όπου η μικρή Τουρκία συμμάχησε με τον Άξονα, οι περιοχές που ήλεγχαν οι Ιταλοί στη Μικρασία δίδονται στην Ελλάδα, μαζί με τα Δωδεκάνησα.
Το Διεθνές Κράτος των Στενών ενσωματώνεται αποστρατιωτικοποιημένο στην Ελλάδα, με τη Ρωσία να συνεχίζει να απολαμβάνει τα πρότερα δικαιώματα πλήρους και ανεμπόδιστης πρόσβασης.
Ως προς την Κύπρο, ενώνεται με την Ελλάδα και οι Άγγλοι διατηρούν τις βάσεις τους.
Η Ελλάδα του 2025 είναι μία χώρα με έκταση 300.000 τ.χλμ. και πληθυσμό σχεδόν 30 εκατομμύρια, με άνω του 80% να είναι Έλληνες. Το ΑΕΠ της χώρας ξεπερνά το 1 τρις ευρώ και ανήκει στους G-20.
Απολαμβάνει ισχύος, σεβασμού και ακολουθεί ανεξάρτητη και ευρείας ακτινοβολίας εξωτερική και πολιτιστική πολιτική παγκοσμίως.
……………………………………………………………….
ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ ΧΤΥΠΗΣΕ, ΠΕΤΑΓΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ. ΒΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ, ΜΕ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΣΥΝΑΘΡΟΙΖΟΜΑΙ ΣΚΥΘΡΩΠΟΣ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΟΥ.
Μην περιμένετε να κάνει κάτι, η ΝΔ. Δεν είχε ποτέ ούτε τα κότσια ,ούτε την αξιοπρέπεια να κινήσει διαδικασίες αλλαγής -Ο νύν αρχηγός λειτουργεί στο πώς θα μείνει στο αξίωμα για να σωθεί περιμένοντας αν αδιάσει κάποια θέση στη Ευρώπη – Οι βουλεφτάδες στο πως να μαζέψουν χρήματα και δη να κάνουν τις δουλειές τους -διοτι γνωρίζουν οτι δεν θα ξαναβγούν Πλήν εκείνων της πρώτης Σερρων (που γνωρίζουμε οτι είναι αλλόκοτη /δυσμενής /περίπτωση απο μόνη της -)
Αυτόν τον μήνα, θα έχουμε δυσμενέστατες εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά και στην Οικονομία. Συνεπώς θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι, για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών Ο Μιτσοτάκης δεν μπορεί να μείνει αλλο ούτε ο κόσμος που έδωσε μάχη στην κάλπη δεν μπορεί να περιμένει Το τί θα αποφασήσει ο κυριάκος Ηδη το θέμα του ΠτΔ έχει κουράσει .
Για αυτό η υποχρεωτική προσέλευση του εκλογικού σώματος ,θα πρέπει να είναι άκρως υποχρεωτική Με αυστηρότατες κυρίωσεις. Ιδιαίτερα, αν οι εξελίξεις στα δύο πεδία ,θα είναι άκρως δυσμενέστατες. Και όποιος δεν πάει να ψηφίσει τότε θα θεωρηθεί υπεύθυνος Συνεπώς
Τα καφέ και τα μπάρ να είναι ολα κλειστ.ά καθόλη την διάρκεια της διαδικασίας Και δη να ανοίγουν μετά το κλείσιμο της κάλπης Οπως έγινε στα Σκόπια
Παρακράτηση-για μεγάλο χρονικό διάστημα- μεγάλου μέρους, των μισθών και των συντάξεων σε όλους εκείνους τους αποχείς.
Μη εγγραφή, όλων εκείνων των νεολαίων που θα απέχουν και μη ανανέωση της παρακολούθησης μαθημάτων, για το υπόλοιπο της χρονιάς Αν οι εκλογές διεξαχθούν τον Μάρτη .