Από τη Μαρία Δεναξά
Το ευρώ διανύει μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους από τη δημιουργία του. Προχθές το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα σημείωσε ιστορικό χαμηλό έναντι του δολαρίου. Υποχώρησε κατά 0,4% στα 1,0314 δολάρια, που αποτελεί τη χαμηλότερη τιμή από τον Νοέμβριο του 2022. Τι συμβαίνει πραγματικά στο παρασκήνιο για να εξηγήσει αυτή τη βουτιά; Μια ματιά στους οικονομικούς και πολιτικούς λόγους που κρύβονται πίσω από αυτή την κατάρρευση μαρτυρά τις απαισιόδοξες οικονομικές προοπτικές της Ευρώπης.
Ανάμεσα στις δυσοίωνες προβλέψεις για την ανάπτυξη και την επίμονη πολιτική αστάθεια, η γηραιά ήπειρος πασχίζει να καθησυχάσει τους επενδυτές, που βλέπουν την ευρωπαϊκή οικονομία να παραπαίει. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, παλεύουν με διαρθρωτικές προκλήσεις που συγκρατούν τον δυναμισμό τους.
Ταυτόχρονα, οι φόβοι για την επιστροφή των εμπορικών εντάσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης δυσχεραίνουν την κατάσταση. Με τον Ντόναλντ Τραμπ στα πρόθυρα της επιστροφής του στον Λευκό Οίκο, οι απειλές για νέους δασμούς πολλαπλασιάζονται, γεγονός που δεν αποτελεί καλό οιωνό για τις ευρωπαϊκές εξαγωγές που έχουν ήδη αποδυναμωθεί.
Επιθετική νομισματική πολιτική
Από την άλλη πλευρά, το δολάριο διαγράφει λαμπρή πορεία. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) διατηρεί μια πιο περιοριστική νομισματική πολιτική από ό,τι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), καθιστώντας το δολάριο ακόμη πιο ελκυστικό. Οι επενδυτές βλέπουν την αμερικανική οικονομία ως πρόσφορο έδαφος, ακόμη και εν μέσω πολιτικής αβεβαιότητας.
Η Fed σχεδιάζει να περιορίσει τις αυξήσεις των επιτοκίων στο 2% φέτος, απόφαση που εκλαμβάνεται ως λελογισμένη από τις αγορές. Από την άλλη πλευρά, η ΕΚΤ φαίνεται να παίζει το επιθετικό χαρτί σε μια προσπάθεια να τονώσει τη θνησιγενή ανάπτυξη, μια αντίθεση που τροφοδοτεί ακόμα περισσότερο την αδυναμία του ευρώ.
Τι γίνεται με τα άλλα νομίσματα;
Ενώ το ευρώ βρίσκεται σε κακή κατάσταση, δεν είναι το μόνο που υποφέρει. Η στερλίνα υποχώρησε επίσης έναντι του δολαρίου, φτάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδό της από τον περασμένο Απρίλιο. Το ιαπωνικό γεν, από την άλλη πλευρά, αντέχει καλύτερα χάρη στην πιο αισιόδοξη νομισματική πολιτική της Τράπεζας της Ιαπωνίας.
Παρ’ όλα αυτά, το ευρώ είναι εκείνο που συγκεντρώνει την προσοχή των χρηματιστών, καθώς η πτώση του φαίνεται τόσο συμπτωματική μιας βαθιάς ανισορροπίας μεταξύ των οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Μπορούμε να περιμένουμε ανάκαμψη;
Σε αυτό το στάδιο, η ανάκαμψη του ευρώ φαίνεται απίθανη. Τα θεμελιώδη στοιχεία της ευρωπαϊκής οικονομίας δεν το ευνοούν και οι γεωπολιτικές εντάσεις επιτείνουν τις αβεβαιότητες. Οι επενδυτές θα πρέπει να παραμείνουν επιφυλακτικοί, καθώς οποιαδήποτε ένδειξη ανάκαμψης θα μπορούσε να προσκρούσει σε μια ανελέητη οικονομική πραγματικότητα.
Η κατάρρευση του ευρώ δεν είναι μόνο θέμα αριθμών. Αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη κακοδαιμονία, αυτή μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναζητεί δυναμισμό απέναντι σε μια Αμερική που συνεχίζει να επιβάλλεται.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Επικρατεί η καθιερωμένη σταθερά που δεν αλλάζει πορεία, διότι οι αριθμοί κατευθύνουν την πολιτική πορεία σε κάθε επίπεδο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ιδρύθηκε την 25 Μαρτίου 1957 και αποτελεί οικονομική και πολιτική ένωση 27 ευρωπαϊκών κρατών με περισσότερους από 448,8 εκατομμύρια κατοίκους.
Με την Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) υποχρεώνει τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ να υιοθετήσουν το ευρώ. Το ευρώ ως νόμισμα της Ευρωζώνη που περιλαμβάνει 343 εκατομμύρια πολίτες όταν θα πληρούν ορισμένα νομισματικά και δημοσιονομικά κριτήρια. Δεν είναι όλα τα κράτη υποχρεωμένα να το υιοθετήσουν.
Από μια άλλη σκοπιά ο Δυτικός προοδευτικός κόσμος σε κάθε προσπάθεια επιβίωσης και υπεροχής προέβλεψε σε αντίβαρα κάτι ανάλογο το λες με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής πέρα του Ατλαντικού 334,9 εκατομμύρια κατοίκους – και η Ευρωπαϊκή Ένωση στην γηραιά Ευρώπη 448,8 εκατομμύρια κατοίκους.
Προέκυψε στην πορεία ως αντίβαρο στο δολάριο η δυνατότητα όπως θεωρηθεί το ευρώ για τις χώρες που ακολουθούν πιστά το άρμα των Η.Π.Α.
Μέσα σε απόλυτη σκοτοδίνη ως προς την ενημέρωση άρχισε να αναδύεται μια νεότερη δύναμη οι BRICS 16 Ιουνίου 2009
Εργάζονται σιωπηρά αλλά σταθερά με δυο παραμέτρους το χρυσό ως αντίκρισμα και τα τοπικά νομίσματα σε διαδικασίες συναλλαγής.
Το δολάριο λοιπόν δέχεται σκληρή αναμέτρηση υπεροχής και επιβίωσης κάτι που προκαλεί πονοκέφαλο στις συναλλαγές.
Το ευρώ αφού ως νόμισμα προέκυψε ουραγός του δολαρίου για ποιες δυνατότητες κάνουμε όνειρα.
Μέσα στο Ευρώ απορροφήθηκαν το Γαλλικό Φράγκο και το Γερμανικό Μάρκο και η Αγγλική λίρα.
Δεν αφήνει αμφιβολίες πλέον γιατί η Αγγλία αποχώρησε από την Ε.Ε. και το ευρώ.
Το Ηνωμένο Βασίλειο αποχώρησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις 31 Ιανουαρίου 2020. Είχε προηγηθεί το δημοψήφισμα στις 23 Ιουνίου 2016.
Ο κατήφορος ορατός ότι περιζώσουμε όπως – όπως.
Πυθίας προβλέψεις μάλλον δεν απαιτούνται για τα επόμενα βήματα. Η κάθε μορφής κατάρρευση αποτελεί συνδυασμό παραμέτρων αλλά ουδέποτε απουσιάζουν οι αριθμοί.
Όταν χάραζαν την πολιτική και την κυριαρχία του 21ου αιώνα δεν θέλησαν να υπολογίσουν τα 2/3 πληθυσμού του πλανήτη γης.
Σήμερα το θηρίο βρυχάται αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Οι αριθμοί επομένως και το νόμισμα οδηγούν και προσδιορίζουν τις εξελίξεις με ανατροπές και με επιβολή ισχυρού και αδύναμου.
Νταηλίκια- ψέματα – εκβιασμοί – δασμοί – κυρώσεις – λόγια μεγάλα, φιλοδοξίες και υπεροψίες ουδεμία επιδέχονται αναμέτρηση όταν οι αριθμοί ευημερούν.
Στο τώρα παίζεται ένα φειδωλό παιχνίδι όπως καταφέρουμε και αρπάξουμε και τις τελευταίες οικονομίες των πολιτών των δικών μας χωρών.
Οι αλλαγές που τρέχουν ραγδαία και που καλό θα είναι να προετοιμάζεται σιγά-σιγά ο Δυτικός κόσμος.
Επικίνδυνη και άκρως καταστρεπτική η συσκότιση στην λανθασμένη ενημέρωση.
Οι υπερδυνάμεις του χθες ουδεμία έχουν σύγκριση με όλο αυτό που σήμερα αναδύεται γεωπολιτικά σε ολόκληρο τον πλανήτη γη.
Κάποιοι μελέτησαν – σκέφτηκαν την πανάκια, τα μονοπώλια και το πληθωριστικό στοιχειό και έκριναν πως αυτό επιβάλλεται να κτυπηθεί στην ρίζα του.
Ο σοφός λαός βρίσκεται πάντοτε μερικά βήματα μπροστά <>