Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Η προηγούμενη τριμερής σύνοδος Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου είχε πραγματοποιηθεί το 2021. Η επόμενη θα γίνει σε λίγες ημέρες στο Κάιρο, στις 8 Ιανουαρίου. Στα τρία και πλέον αυτά χρόνια μεσολάβησαν πολλά, αλλά εκείνο που διαφοροποίησε καθοριστικά το τοπίο είναι η πτώση του Άσαντ και η αλλαγή καθεστώτος στη Συρία.
Είναι κοινός τόπος ότι η Ελλάδα έχει παραμείνει έως τώρα ουραγός των γεγονότων και κομπάρσος των κινήσεων σε όλο το γεωπολιτικό σκάκι ύστερα από τις ραγδαίες εξελίξεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Σε ένα δεκαήμερο επομένως η πρόκληση αλλά και η ευκαιρία που δίνονται για να αλλάξει έστω και με καθυστέρηση αυτή η εικόνα είναι στρατηγικής σημασίας.
Η προσπάθεια του Ερντογάν μετά τη Συρία να δημιουργήσει συνθήκες αποσταθεροποίησης και στην Αίγυπτο είναι ένα δεδομένο που η Αθήνα οφείλει να αξιοποιήσει άμεσα και αποτελεσματικά για τη διαμόρφωση των διπλωματικών συμμαχιών της στο νέο σκηνικό. Δεν αρκεί επομένως η όποια ρητορική, λιγότερο ή περισσότερο χλιαρή, για την αντιμετώπιση των απειλών του νεοοθωμανισμού, αλλά η επίδειξη πιο δυναμικής και αποφασιστικής στάσης από πλευράς του κ. Μητσοτάκη.
Ο «σουλτάνος» δεν συγχώρησε ποτέ στον Σίσι, παρά την επαναπροσέγγιση και τις συμφωνίες που υπέγραψαν πριν από μερικούς μήνες, την ανατροπή του «αδελφού» Μόρσι της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας». Και τώρα, αφού επιτεύχθηκε μέσω των τζιχαντιστών του αλ Τζολάνι, έστω κι αν έβαλε κοστούμι και γραβάτα, η προτεκτορατοποίηση της Συρίας, σειρά έχει η Αίγυπτος. Τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, ύστερα και από την πρόσφατη κρίση με τη Διώρυγα του Σουέζ, έχουν οξυνθεί άλλωστε και αποτελούν πρώτης τάξεως «εύφλεκτη ύλη»…
Ήδη μετά τις επίσημες τουρκικές ανακοινώσεις ότι σχεδιάζεται τουρκοσυριακό σύμφωνο για την ΑΟΖ, που θα «διαγράφει» μάλιστα και την Κύπρο από τον χάρτη, στα πρότυπα του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, νομιμοποιείται -και κάτι παραπάνω- η χώρα μας να προχωρήσει σε συγκεκριμένες κινήσεις…
Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει και το θέμα της επέκτασης της μερικής οριοθέτησης της ΑΟΖ που είχε γίνει με την Αίγυπτο «και στο υπόλοιπο εύρος των νερών που μας ενώνουν», όπως είχε παραδεχτεί παλαιότερα ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης. Τώρα άραγε δεν τον βοηθά η μνήμη του να το θυμηθεί;
Επίσης, όπως επισημαίνουν και διπλωματικοί παράγοντες με γνώση των θεμάτων, αν δεν θεωρείται ότι έχουν ωριμάσει τώρα οι συνθήκες για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και δυτικά, όπως και νότια της Κρήτης, πότε θα πρέπει να γίνει αυτό; Και βεβαίως η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου είναι το θεμελιώδες και στρατηγικό βήμα για την αποτροπή του τουρκοσυριακού συμφώνου και όλων των επικίνδυνων συνεπειών που θα έχει για τον Ελληνισμό και τα εθνικά μας συμφέροντα. Ιδού η Ρόδος, λοιπόν…
