Του Πάνου Σώκου
Μπορεί ο ρόλος του/της Προέδρου της Δημοκρατίας στη χώρα μας λόγω αρμοδιοτήτων να είναι περιορισμένος και εν πολλοίς διακοσμητικός, όπως λέγεται, όμως ο θεσμός της Προεδρίας είναι ισχυρός, καθώς ο εκάστοτε Πρόεδρος είναι ο αρχηγός του κράτους και εκφράζει την ενότητα και τη συνέχειά του, ενώ τόσο με τον δημόσιο λόγο του όσο και με την εν γένει παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιτελεί ουσιαστικό ενοποιητικό ρόλο εντός της Πολιτείας, πέρα και πάνω από τις δεδομένες αντιθέσεις τόσο μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων όσο και εντός του κοινωνικού συνόλου.
Όμως η αντιμετώπισή του τα τελευταία χρόνια, κυρίως από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, οδηγεί στην απαξίωσή του. Εδώ και πάνω από δύο μήνες καθημερινά στη δημόσια πολιτική συζήτηση βρίσκεται το θέμα της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, παρότι η θητεία τής εν ενεργεία Προέδρου Κατερίνας Σακελλαροπούλου λήγει στις 13 Μαρτίου 2025 και η σχετική διαδικασία πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου 2025, ημερομηνία που ο πρόεδρος της Βουλής θα συγκαλέσει σε ειδική συνεδρίαση την Ολομέλεια της Βουλής. Παρασκηνιακά, βουλευτές της Ν.Δ. προειδοποιούν τον πρωθυπουργό ότι δεν θα ξαναψηφίσουν τη νυν Πρόεδρο και ζητάνε υποψήφιο από την κυβερνητική παράταξη, και ο πρωθυπουργός προσπαθεί στα λόγια να αποφύγει τη σχετική συζήτηση ως άκαιρη, μιλώντας για προσβολή της σημερινής Προέδρου. Όμως συμβάλλει και ο ίδιος με τον τρόπο του στην προσβολή της Προέδρου αλλά και του ίδιου του θεσμού, αφού όχι μόνο δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη, αλλά αφήνει να στήνεται ένας χορός ονομάτων για το αξίωμα. Τραπεζίτες, υπουργοί, δικαστές, παλιοί πολιτικοί, ο πρόεδρος της Βουλής! Mέχρι και τη… Λίνα Μενδώνη σπρώχνουν για την Προεδρία, αν είναι δυνατόν! Μόνο στοιχήματα δεν έχουν μπει ακόμα. Τζόγος πραγματικός! Πάνω από δέκα ονόματα έχουν αναφερθεί ως πιθανοί υποψήφιοι, μόνο δύο όμως ήταν δημόσιες προτάσεις, αυτή του Αντώνη Σαμαρά για τον Κώστα Καραμανλή, που την απέρριψε ο πρώην πρωθυπουργός, και του Αλέξη Χαρίτση για τον Παναγιώτη Ράμμο, που την απέρριψε ο κ. Ράμμος.
Ανεξαρτήτως τι θα γίνει τελικά και ποιος θα είναι νέος Πρόεδρος αξίζει τον κόπο να γίνουν μερικές παρατηρήσεις:
– Πρώτον: Πλην των δύο προαναφερθέντων ονομάτων και ίσως ενός δύο ακόμα, όλα τα ονόματα που ακούγονται ως πιθανοί διάδοχοι της κυρίας Σακελλαροπούλου είναι στελέχη κομματικά και μετρίου πολιτικού βεληνεκούς και σε κάθε περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στο μέγεθος του θεσμού.
– Δεύτερον: Κακά τα ψέματα, ανάλογο πολιτικό μέγεθος είναι και η νυν Πρόεδρος, η οποία έχει δεχτεί σφοδρή κριτική ότι λειτουργεί ως «υφυπουργός στον πρωθυπουργό» και όχι ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μπορεί να είναι υπερβολικός και άδικος ο χαρακτηρισμός αυτός, ωστόσο είναι γεγονός ότι τουλάχιστον δείχνει με τη στάση της από την αρχή της θητείας της μέχρι σήμερα να νιώθει απέραντη και αέναη ευγνωμοσύνη στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που την είχε προτείνει για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας. Μπορεί ως πρόσωπο να νιώθει όση ευγνωμοσύνη θέλει, όμως από τη στιγμή που έγινε Πρόεδρος όφειλε να λειτουργήσει ως Πρόεδρος, ξεχνώντας όλα τα προηγούμενα. Δεν το έκανε.
– Τρίτον: Η επιλογή προσώπων χαμηλού πολιτικού βεληνεκούς είναι συνειδητή επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς δεν θέλει Πρόεδρο με άποψη και σημαίνουσα πολιτική διαδρομή, για να ενισχύεται έτσι ακόμα πιο πολύ ο δικός του ρόλος. Η πρόθεσή του αυτή εξάλλου φάνηκε και από το γεγονός ότι είχε αρνηθεί να ξαναπροτείνει τον Προκόπη Παυλόπουλο το 2019, τον οποίο δεν είχε ψηφίσει και ως βουλευτής το 2015. Ο τέως Πρόεδρος είχε διατελέσει για χρόνια υπουργός, είχε πολιτική εμπειρία, αλλά παρ’ όλα αυτά είχε ξενίσει η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να τον προτείνει για Πρόεδρο το 2014. Ωστόσο την περίοδο της διαπραγμάτευσης με την τρόικα το πρώτο εξάμηνο του 2015 είχε αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες με επαφές με ξένους ηγέτες και για να κρατηθεί η χώρα στην τροχιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί φάνηκαν η πολιτική εμπειρία και η επιρροή.
– Τέταρτον: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τις διαθέσεις του για τον θεσμό τις έδειξε από την πρώτη του τετραετία. Όταν τροποποίησε το Σύνταγμα, ώστε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μπορεί να εκλεγεί ακόμα και με απλή πλειοψηφία, με το πρόσχημα να μην μπορεί η αντιπολίτευση να χρησιμοποιεί την εκλογή Προέδρου για να οδηγεί τη χώρα σε πρόωρες κάλπες. Στην πραγματικότητα, αυτό του δίνει το δικαίωμα να διορίζει Πρόεδρο -περί διορισμού πρόκειται, όταν δεν απαιτείται ευρύτερη συναίνεση- όποιον θέλει, ακόμα και έναν υφιστάμενό του! Αυτή και μόνο η ρύθμιση είναι και η μεγαλύτερη απαξίωση του θεσμού!
Η λέξη τζόγος ειναι βαριά Ιδιαίτερα οταν πρόκειται για τον ανώτατο θεσμό του κράτους …1900 ημέρες απο το 19 ήτοι 5 χρόνια μια ολόκληρη χώρα βρήσκεται στις τράπουλες
Το μέλλον της το παρόν της η ασφάλεια των πολιτών της η οικονομία της η εθνική της υπερηφάνια η αμυντική και η διπλωματικη της αμυνα αντιμετωπίζονται ως τραπουλόχαρτα στα χέρια ενός ανθρώπου Οι πολιτικές αποφάσεις του οποίου βασίζονται στην τύχη και στο …..καλό χαρτί Εχοντας με βάση όλες τις ενδείξεις οτι δεν ενδιαφέρεται πολύ για τα άλλα αλλά για την δική του πολιτική πορεια και τύχη Ομως τα πράγματα δεν θα πρέπει να στηρίζονται εκεί Ομως σε αυτά στηρίζεται ο νυν απαξιόνωντας τους πάντες τα παντα συμπεριλαμβανομένου δυστυχώς και τον εαυτό του Ο τζόγος δεν βοήθησε ούτε και αυτόν …
Ομως πολλοί εξ ημών τόσο στις ημέρες των εθνικών όσο και των ευρωπαικών εκλογών δια μέσω της αποχής/συναινεσης ή και μέσω της φανερής επιλογής δεχθήκαμε τις ζωές μας και την πορεία του ελληνικού κρατους να τις κρατεί ενας τζογαδόρος που δεν το έχει δεν ξέρει να παίζει Πολλοί μεσω αυτων των ευτελιστικων εικόνων με αδεια εκλογικά κέντρα δηλωσαν καταφατικά την εμπιστοσύνη τους σε ενα τετοιο σχηματισμό Δεν ξεχνουμε οτι σε καθε γειτονια υπαρχουν καζίνο Εκτοξευση των διαδικτυακών καζίνων -θεωποίηση του τζόγου Η ομαδάρα δέχθηκε να εξαθλιωθεί το σύνολο των πολιτών και να οδηγηθεί εκεί -ομως όλοι μπορούσαν να το σταματήσουν και δεν ήθελαν δυστυχώς επιλογή ήταν αυτή
Και ξέρουμε οτι δεν είναι ολες οι ημέρες του αιγιαννου Ιδιαίτερα το γενάρη και δη οσα φερνει η ώρα
Αν σε πάει ο τζόγος και αν σε πάει η τύχη αυτα δυκνείουν οτι κάποιος είναι γεννημένος για επιτυχημένα ρίσκα Δεν υπάρχει ρίσκο υπάρχει ο μετριασμός της χασουρας Ο οποίος θα πρέπει να εστιάζεται στην ευτελή αξία Ομως δεν ισχύει σε αυτήν την περίπτωση ……
Δεν ξέρω αν τα μπεκατσόνια πετούν ασταμάτητα , αλλά και τα αποδημητικά ενίοτε προσγειώνονται … και πιστεύω δεν τρέφονται με σημεία στίξης! Εν ολίγοις δεν κατάλαβα τίποτε…