Του Γιώργου Κ. Στράτου
Συμβαίνουν και αισιόδοξα πράγματα στην πατρίδα μας! Από εκείνα που μας δίνουν παρηγοριά και ελπίδα ότι δεν έχουν πάει όλα «κατά βαρβάρων». Ότι μέσα στα σκοτάδια που μας έχουν περικυκλώσει πανταχόθεν, υπάρχουν αναμμένες φωτιές ικανές να ζεστάνουν την ψυχή μας. Ένα από αυτά είναι οι ιστορικοί περίπατοι. Άρχισαν δειλά, εδώ και λίγα χρόνια. Επεκτείνονται ραγδαία, αποδεικνύοντας την ανάγκη των ανθρώπων να μάθουν πρόσωπα και πράγματα της ιστορίας των τόπων όπου ζουν και δραστηριοποιούνται.
Ιστορικός περίπατος, όπως γνωρίζουμε, είναι εκείνος κατά τον οποίο μία ολιγομελής ομάδα ανθρώπων, οδηγούμενη από τον επικεφαλής της, περιδιαβαίνει πεζή ένα τμήμα της πόλης, μία συνοικία, και ταυτόχρονα ακούει τον επικεφαλής να αναφέρει πληροφορίες για κτίρια, γεγονότα, πρόσωπα που έζησαν εκεί, τις αλλαγές που επήλθαν, για όλες εκείνες τις εκδηλώσεις που συνθέτουν τον ιστό της ζωής.
Οι διοργανωτές είναι τοπικοί σύλλογοι, λαογραφικά και πολιτιστικά σωματεία, πανελλήνιοι φορείς, πανεπιστημιακοί με μεράκι για το έργο τους. Οι επικεφαλής «ξεναγοί» είναι άνθρωποι προερχόμενοι από διάφορα επαγγέλματα, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: την ευαισθησία να σώσουν και να διαδώσουν στοιχεία που δίχως αυτή τους τη δίψα θα τα κατάπινε ολοκληρωτικά η λήθη, η οποία καλύπτει αναπόφευκτα όλα τα ανθρώπινα. Η αναζήτησή τους έχει διευκολυνθεί από μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θα πρέπει όμως να γίνει μία προσπάθεια ανάδειξής τους, με πιο συντονισμένο τρόπο, από τους διοργανωτές και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το τίμημα συμμετοχής είναι απολύτως ανεκτό για όλους μας.
Η μεγάλη σημασία της επέκτασης των ιστορικών περιπάτων είναι αυταπόδεικτη για μία χώρα σαν τη δική μας. Έχουμε ασελγήσει πάνω στο αστικό τοπίο. Οι πόλεις μας μοιάζουν πλέον απελπιστικά. Όλες με συστάδα πολυκατοικιών, ελεεινής συνήθως μορφής, κρύβουν τον ορίζοντα αλλά και τη μνήμη. Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις, ακόμη πιο ελάχιστα τα σημεία που απέμειναν όρθια. Οι λόγοι πολλοί. Οι συνέπειες στον ψυχισμό μας ολέθριες. Πώς καταντάει ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να δει από πού έρχεται και δεν έχει στοιχεία να φανταστεί πού θέλει να πάει;
Αυτές τις τόσο σημαντικές έγνοιες έρχεται να καλύψει τούτη η δραστηριότητα. Μακάρι να μπει στη ζωή όλης της χώρας. Σαν μοντέρνα, πιο λειτουργική πατριδογνωσία. Να γίνει ευλογημένη συνήθεια, που θα ξαναφέρει κοντά παλιούς φίλους και γείτονες, θα δείξει σε οικογένειες τη διαδρομή τους, θα μας γνωρίσει κομμάτια από τις ζωές ανθρώπων που ούτε φανταζόμασταν, θα μας συμφιλιώσει με το παρόν γνωρίζοντάς μας το παρελθόν και θα δώσει κίνητρα για να αξιώσουμε μία ευτυχέστερη καθημερινότητα από αυτήν που υποφέρουμε. Ή μήπως τα παραλέω; Όχι, και θα με θυμηθείτε μετά την πρώτη τέτοια βόλτα σας. Το βλέπω στα μάτια όσων έχουμε συναντηθεί σε αυτούς τους βαθιά αναψυκτικούς περιπάτους. Τη χαρά, τη συγκίνηση, την ευχαρίστηση, όλα εκείνα που συνθέτουν μία ζωντανή… ζωή! Και την αξίζουμε όλοι.
