Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, η συζήτηση που ξεκίνησε στη Βουλή για τον νέο Προϋπολογισμό δείχνει τόσο βαρετή, μίζερη και αδιάφορη. Την ίδια ώρα, όμως, για πρώτη φορά βρίσκεται και η χώρα εδώ και πολλά χρόνια σε τόσο κρίσιμο σημείο. Μια τεράστια αντίφαση, δηλαδή…
Το κοινοβουλευτικό κλίμα ενδέχεται να «θερμανθεί» τα προσεχή εικοσιτετράωρα, εν όψει της ολοκλήρωσης της διαδικασίας και της ψηφοφορίας το βράδυ της Κυριακής. Αλλά κι αυτό αν συμβεί, θα γίνει με τίποτα καβγάδες, ρητορικά πυροτεχνήματα και πομφόλυγες. Με σόου και εντυπώσεις, δηλαδή, όχι ουσία…
Η εικόνα αυτή είναι απολύτως αντιπροσωπευτική της βαθύτατης παρακμής που διαπερνά το κομματικό σύστημα, αλλά και της πολιτικής μοιρολατρίας που χαρακτηρίζει το σύνολο του δημόσιου βίου εδώ και πολύ καιρό…
Ενώ τα πράγματα βαίνουν από το κακό στο χειρότερο τόσο στα εσωτερικά όσο και στα εξωτερικά μέτωπα, η κυβέρνηση, και ειδικώς ο Κ. Μητσοτάκης, προσποιείται ότι πάνε καλά, με τους αυλικούς από δίπλα να τα βλέπουν κι αυτοί «περίφημα». Κι από την άλλη, η αντιπολίτευση ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από το να αρθρώσει αξιόπιστο εναλλακτικό λόγο…
Το μόνο για το οποίο πασχίζουν οι μεν και οι δε είναι απλώς να «κατοχυρώσουν» τα μερίδιά τους σε μια αγορά που όμως βρίσκεται υπό κατάρρευση, συρρίκνωση και συνεχή ρευστοποίηση. Κραυγάζοντας για την πραμάτεια που δήθεν έχει καθένας, προσπαθούν να αλληλοκλέψουν πελατεία, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι ότι ολοένα λιγότεροι, μετά το σουλατσάρισμα έξω από τις βιτρίνες, μπαίνουν μέσα για να ψωνίσουν…
Με όρους κυνισμού (και όχι ρεαλισμού), αυτό το παιχνίδι παίζεται γιατί βολεύονται όλοι τους, εκτός από τους πολίτες, που στη συντριπτική πλειονότητά τους ασφυκτιούν και υποφέρουν για να τα βγάλουν πέρα, αλλά, μη βλέποντας φως στο τούνελ -και μετά τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις των προσδοκιών-, κάθονται στα αβγά τους και περιμένουν κάθε φορά κάποιον νέο «μεσσία».
Την Κυριακή το βράδυ, από το Μέγαρο Μαξίμου θα πανηγυρίζουν ότι ανανεώθηκε η ψήφος εμπιστοσύνης χωρίς διαρροές, οι βουλευτές θα έχουν παραμερίσει για μία ακόμη φορά τη συνείδησή τους περιμένοντας και τον ανασχηματισμό, στα αντίπερα έδρανα θα κάνουν τα δικά τους καλλιστεία για το ποια είναι η «πραγματική» και ποια όχι αντιπολίτευση, θα ονειρεύονται ανατροπές που όμως δεν έρχονται, και όλοι μαζί στο τέλος θα ανταλλάσσουν ευχές, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη (θεατρική) παράστασή τους…
Όλα αυτά, που αποτελούν τμήμα ενός διαχρονικού τελετουργικού, δεν θα ήταν άξια ιδιαίτερου σχολιασμού εάν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή και εάν δεν υπήρχαν οι οιωνοί ότι (μέσα στη διεθνή φουρτούνα) θα χειροτερέψει κι άλλο. Κι η χώρα πορεύεται χωρίς δυνάμεις, χωρίς συνεκτικό αφήγημα και -κυρίως- χωρίς ηγεσία…
Πολυ σωστα κυρις Καψαμπέλη.
Χώρα χωρίς ψυχή χωρίς τίποτα που να ενβνει6τον και τις ακυβέρνητη με τους ναύτες έτοιμοι να μπουν στις βάρκες.
Άλλοι για Ελβετία μεριά άλλο στην μιζέρια και την κακομοιριά.
Έθνος ιστορικό και ενδοξο πως το κατάντησαν οι αλήτες της μεταπολίτευσης
Επειδή βλέπω πολύ κλάμα για την κατάντια της αντιπολίτευσης, να θυμίσω ότι κομμάτι της είναι και το παρόν ιστολόγιο…
Αν ο κόσμος δεν βλέπει προοπτική απο την αντιπολίτευση μήπως να αναλογιστούν μερικοί ότι στραβά αρμενίζουν?
Δεν φταίει ο λαός που δεν αγοράζει την πραμάτεια σας παλληκάρια…Αλλάξτε εμπόρευμα για να βρείτε αγοραστές…
Τόσα χρόνια μόνο με αντιμητσοτακική φωνή κατάφερε η αντιπολίτευση, δεξιά και αριστερά, να διαλυθεί και να αφήσει μόνο του τον κούλη σαν μια όαση σοβαρότητας.
Όσο φωνάζετε μόνο να φύγει ο μητσοτάκης, πέρα απο τις γελοίες βρισιές, χωρίς εναλλακτική πρόταση αντικατάστασης του, τόσο θα τον ισχυροποιείτε.
Ο κόσμος δεν θέλει να διαλύσει το σπίτι του, να αλλάξει πρωθυπουργό ναί, να μείνει η χώρα με τον κανένα και τα σούργελα που παριστάνουν τους σωτήρες, δεξιούς και αριστερούς, όπως σήμερα προτείνει η αντιπολίτευση , θα βρίσκει τοίχο.
Πάρτε το αλλιώς…
Απο την αρχή. Με σοβαρότητα…Με θέσεις και προτάσεις…Με σοβαρούς ανθρώπους..Με θετικές θέσεις και πολιτικές…
Αλλιώς θα ψάχνετε το 2030 για γερόντια με λεφτά που θα σώσουν την έθνος ή για σπιρουνάτους καβαλάρηδες της ιστορίας.
Αρκετά με τις γραφικότητες της δεξιάςπαράταξης. Δεν βαρεθήκατε τόσα χρόνια το ίδιο αποτυχημένο βιολί?
Η θεωρούν μερικοί επιτυχία την κυβέρνηση μπάνου-αλέκσι που ήρθε στην εξουσία με την βοήθεια και της ΔΕΞΙΑΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ που σήμερα κλαίει και οδύρεται για τον…αριστερό κούλη?
Ορεσείβιε, χαίρομαι που είσαι καλά. Ειδικά στα μυαλά. Μέγα ζητούμενο στην αμυαλοσύνη της εποχής μας. Ξαφνιάστηκα που σε είδα. Σπανιότατα μπαίνω στο άλλοτε σοβαρό αντινιούς. Η παρουσία σου είναι ο λόγος της παρουσίας. Ήταν ευχάριστη όαση το σχόλιο σου στα …επικά, κατά τ’ άλλα άρθρα, εναντίον της κυβέρνησης με στοχοποίηση βεβαίως βεβαίως του πρωθυπουργού. Θλίβομαι για τον κατήφορο του Σαμαρά. Μάλλον το ‘χει “χάσει”. Δεν μπορώ να βρώ μια λογική εξήγηση. Ούτε την φιλοδοξία του για ΠτΔ. Κρίμα! ούτε την υστεροφημία του δεν διαφύλαξε.
Χαιρετώ την βορεινή Συνεφούλα .
Πράγματι κρίμα για τον Σαμαρά…Τι να πώ και εγώ που έφαγα ,το πάλαι ποτέ, “βίδες” και λοιπά συμπαραμαρτυρούμενα επειδή ήμουν με τον αντώνη. Και ακόμη μου το προσάπτουν κάποιοι άσπονδοι φίλοι και οχτροί.
Το γήρας να είναι? Δύσκολο μου φαίνεται.
Η λανθασμένη ανάγνωση της πραγματικότητας? Πιθανόν
Οργή που τυφλώνει ? ακόμη πιθανότερο. Και προς τι το μίσος και η μήνις? Ηθελε να γίνει πρόεδρος της δημοκρατίας ? Χαζό να πάρει τη θέση του πάκη. Μια χαρά θα ήταν στη μνήμη και στην εκτίμιση των δεξιών ως πρώην πρωθυπουργός, τι ήθελε να μπλέξει με πάκηδες και την δεξιά συνιστώσα του τσούρμου?
Αυτοί δεν έχουν το θεό τους και όποιος μπλέκει μαζί τους καίγεται.
Αργά το αντιληφθηκε, αν το αντιλήφθηκε, και ο αντώνης…
Αν πραγματικά πίστευε ότι δεν θα διαγραφεί, όπως γράφουν μερικοί, τότε έχει χάσει τη μπάλα και είναι εκτός πραγματικότητας…Τον παίζουν στα δάχτυλα οι πάκηδες, τι να φτουρήσει ο χρύσανθος, είναι εκτός εποχής ο καημένος…Η αριστερά είναι σαν τον έρπη . Μια φορά να κολλήσεις θα σε ταλαιπωρεί για όλη σου τη ζωή και πάντα θα εμφανίζεται για να σε οδηγεί σε λάθος εκτίμηση των πραμάτων.
Ο αντώνης μας όμως πάντοτε είχε λάθος στρατηγικές επιλογές σε κρίσιμα ζητήματα που δεν του βγήκαν…Και λάθος συμβούλους και πρόσωπα γύρω του που τον επηρέαζαν σε μεγάλο βαθμο. Ποτέ δεν έλεγχε το κόμμα ούτε την κυβέρνηση του, ούτε καν τον περίγυρο του.
Σε αντίθεση με τον μητσοτάκη που δεν μπορεί κανείς να του πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες ούτε να τον δουλέψει, τάχα μου, με υψηλή πολιτική.
Ο παπούς καραμανλής, ο ανδρέας και ο κυριάκος είναι οι κυρίαρχοι πρωθυπουργοί με απόλυτο έλεγχο της κυβέρνησης τους…Οι υπόλοιποι ήταν αλλού για αλλού. και ο αντώνης ένας απο αυτούς. Δυστυχώς.
Καλός και συμπαθής αλλά λίγος τελικά για τον δύσκολο ρόλο του πρωθυπουργού της Ελλάδας που για να τα καταφέρεις πρέπει να καλιγώνεις ψύλλους.
Και έχεις σε όλα αυτά τους “δεξιούς” να περιμένουν τη αφροδίτη για να τους σώσει…Καλό κορίτσι δεν λέω αλλά ο καθένας και ο ίσκιος του. Για μια εκπομπή μόδας στην τηλεόραση για ένα κανάλι στο γιουτούμπ με προιόντα περιποίησης σώματος καλή είναι…Για ηγέτης του έθνους?
Με αυτά και αυτά θα θέλει να φύγει ο μητσοτάκης και θα τον κρατάμε με το ζόρι στην πρωθυπουργία…Ασε που θα θέλουν να τον πάρουν μεταγραφή και σε άλλες χώρες με αυτούς που έχουν μπλέξει στα δικά τους.
Να είσαι καλά, και αν μας αφήνουν θα τα λέμε και θα τα γράφουμε στο αντινιούς…οι παλιές συνήθειες δεν κόβονται εύκολα.