Του Δημήτρη Γαρούφα*
Συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, που συμπίπτει με τα 50 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., κομμάτων που κυρίως άσκησαν την εξουσία αυτή την περίοδο, γι’ αυτό είναι χρήσιμο να γίνουν κάποιες επιγραμματικές παρατηρήσεις για τη δράση τους.
Καταρρέοντας η δικτατορία το 1974 παρέδωσε την εξουσία στον Κ. Καραμανλή, που έκανε κάποιες σωστές κινήσεις κλείνοντας το κεφάλαιο του εμφυλίου με νομιμοποίηση του ΚΚΕ και θεσπίζοντας ένα δημοκρατικό Σύνταγμα. Τον Σεπτέμβριο του 1974 ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ και Οκτώβριο του 1974 η Ν.Δ. ως κόμματα αρχών, αλλά πολύ γρήγορα ο Α. Παπανδρέου για να ελέγξει το ΠΑΣΟΚ διέγραψε τα μισά ιδρυτικά στελέχη, ενώ και η Ν.Δ αργότερα διέγραψε τα πιο ανανεωτικά στελέχη της, τα στελέχη της αποκληθείσης «Κίνησης Βόλβης», που απλώς ζητούσαν δημοκρατικές διαδικασίες στη Ν.Δ., περιορισμό της οικογενειοκρατίας, κατάργηση του ρουσφετιού και αξιοκρατική στελέχωση του κρατικού μηχανισμού.
Επιγραμματικά επισημαίνω ότι η Ν.Δ. έχει στο ενεργητικό της την ψήφιση δημοκρατικού Συντάγματος και την εισδοχή της χώρας στην ΕΟΚ, στο ΠΑΣΟΚ οφείλονται κάποιες κινήσεις εκσυγχρονισμού, όπως η δημιουργία του ΕΣΥ, η ίδρυση των ΚΕΠ, ο νόμος για προσλήψεις στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ, ο εκσυγχρονισμός διατάξεων του οικογενειακού Δικαίου, ενώ στο ενεργητικό και των δύο κομμάτων είναι οι πρωτόγνωρες πολιτικές ελευθερίες για τους πολίτες και η σταθεροποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Τα δύο κόμματα, όμως, τα βαρύνουν και πολλά αρνητικά: Οι χρηματοδοτήσεις της ΕΟΚ και της Ε.Ε. δεν αξιοποιήθηκαν για δημιουργία υποδομών, αλλά διοχετεύονταν στην κατανάλωση. Παράλληλα (κυρίως από το ΠΑΣΟΚ) γινόταν εκμαυλισμός των πολιτών με αθρόους ρουσφετολογικούς διορισμούς στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα γιγάντωση και αναποτελεσματικότητα αυτού, ενώ με δανεισμό δίνονταν υπέρογκες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και θεσπίζονταν επιδόματα του τύπου «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία», με καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα. Οι πολιτικοί και από τα δύο κόμματα (με λίγες εξαιρέσεις) δεν είχαν όραμα, αλλά ούτε και το θάρρος για ρήξεις και τομές και υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που είχε ανάγκη η χώρα. Ο τρόπος λειτουργίας των κομμάτων οδήγησε, δυστυχώς, στη σταδιακή απομάκρυνση των πιο ανιδιοτελών και οραματιστών από τα στελέχη τους, που στην πορεία είδαν ότι ο αγώνας ήταν «για ένα πουκάμισο αδειανό», και τα κόμματα έχασαν την επαφή με την κοινωνία.
Το τέλος της Μεταπολίτευσης ήρθε με τριγμούς, με χρεοκοπία της χώρας και με πελαγωμένους τους πολίτες να αναζητούν διέξοδο εκδικούμενοι το πολιτικό σύστημα, ενισχύοντας τα άκρα και φέρνοντας στην εξουσία κόμμα της Αριστεράς που για χρόνια κινούταν στο 3%-4%.Εχουν ήδη συνειδητοποιήσει ότι το πείραμα απέτυχε, γιατί κι ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω ιδεοληψιών οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα καταστροφής, ενώ εμφανώς διακατέχεται από ιδεοληψίες, γι’ αυτό και περιθωριοποιήθηκε μετά και τις πρόσφατες διασπάσεις του.
Σίγουρα μπαίνει το ερώτημα αν μακροπρόθεσμα έχουν μέλλον τα πολιτικά μας κόμματα. Νομίζω ότι για να έχουν μέλλον πρέπει να εκσυγχρονιστούν, να ανοιχτούν στην κοινωνία και να αποκτήσουν αξιοπιστία, εξοστρακίζοντας τα στελέχη τους που μπερδεύουν το νόμιμο με το ηθικό, να έχουν όραμα και να αγωνιστούν έμπρακτα για υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Σήμερα έχει συρρικνωθεί μέχρι περιθωριοποίησης το ΠΑΣΟΚ και μειώθηκε η εκλογική επιρροή της Ν.Δ. και λόγω Μνημονίου αλλά και γιατί συγκυβερνώντας λειτούργησαν με κανόνες του χθες. Για να έχουν μέλλον πρέπει, πέραν της εξόδου από την κρίση, άμεσα να προχωρήσουν σε πραγματικό άνοιγμα στην κοινωνία προστατεύοντας τους αδύνατους οικονομικά πολίτες, αλλά και ταυτόχρονα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη της χώρας, και να θυμούνται πάντα αυτό που είχε πει κάποτε ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Α. Μπέβεριτζ: «Ένα κόμμα μόνο αναπτυσσόμενο ζει. Όταν πάψει να ανέχεται τις νέες ιδέες πεθαίνει».
*Δικηγόρος – πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Δυστυχώς κάηκαν, αφού πρώτα τσουρούφλησαν εμάς και κατέστρεψαν το μέλλον των παιδιών και των εγγονών μας.
Πονταραμε σε λάθος άλογο (γάιδαρος ο Αστραχάν) όπως θα έλεγε ο ταλαντούχος Θ. Βέγγος.
Η Ελλάδα πονά, όπως πάντα την πληγώνουν τα παιδιά της, αυτοί που τάχθηκαν να στηρίζουν αξίες, ιδέες και εθνική κυριαρχία.
Οι εκλεγμένοι ηγέτες μας, διακηρύττουν την υπακοή τους σε διεθνιστικά κέντρα εξουσίας, το δε χειρότερο είναι πως το βροντοφωνάζουν και στη Γ.Σ. του ΟΗΕ.
Η μυστική διπλωματία πληγώνει τον πατριωτισμό μας και ακρωτηριάζει την εθνική κυριαρχία της πατρίδας. Η ιστορία της κερκόπορτας επαναλαμβάνεται, τώρα δεν το κάνει απλός Έλληνας, είναι έργο του αυτοκράτορα, του Κυριάκου.
Η κατοχή ήταν παράδεισος, η δικτατορία αναγέννηση, η δε μεταπολίτευση αποδείχθηκε η χειρότερη κόλαση. Πούλησαν την Ελλάδα μισοτιμής, πλούτισαν οι ανίεροι Αλκαπόνηδες Μαυρογιαλούροι, ενώ μας σκλάβωσαν τα ξένα συμφέροντα, λες και είμαστε χώρα της Υποσαχάριας Αφρικής.
ΕΠΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩΣΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΩΣ ΤΟ ΒΑΛΚΑΝΙΖΑΤΕΡ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΙΖΝΕΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΙΣΩΣ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΤΟ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΘΑ ΛΥΣΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΝΟΜΙΖΩ
Ένας άρρωστος έχει ελπίδες με την κατάλληλη θεραπεία να επιβιώσει
Ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη είναι αδύνατον να αναστηθεί. Λόγω του ότι τα πτώματα της Βουλής δεν είναι θαμμένα σηπονται και έχει πλημμυρίσει ο τόπος από την μπόχα βρώμα και δυσοσμία.
Έχουν καταφέρει οι ποιο άθλιοι από τους άθλιους να σαπίσουν και την κοινωνία σε τέτοιο βαθμό που είναι αμφίβολο αν μπορεί πλέον να αναγεννηθεί.
Μη κοροιδευόμαστε μίσος αιώνας πέρασε από τον ερχομό της μεταπολίτευσης και τα δυο αυτά κόμματα που κυριαρχήσαν στη περίοδο της έχουν απομακρυνθεί πάρα πολύ από το θερμό ιδεολογικό πυρήνα των ιδρυτών τους και έχουν την ιδιά ουσιαστικά πολιτική σκέψη και θέση.
Δε θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι ψηφοφόροι τους που κάποτε βρίζονταν και έφταναν στο σημείο του μίσους ο ένας για τον άλλον, που έπιναν καφέ μόνο στο δικό τους κομματικό καφενείο σε συνοικίες και χωριά ουσιαστικά ψηφίζουν το ίδιο κόμμα και ομογενοποιηθηκαν χωρίς να το καταλάβουν.
Το Πασοκ πλήρωσε την νεοφιλελεύθερη στροφή του μετά τα χρόνια του λογιστάκου και του διαδόχου μέχρι την συγκυβέρνηση σαμαροβενιζέλου και έτσι φάνηκε ότι αρκετοί ψηφοφόροι του ( και μπράβο τους ) ήταν πιο ώριμα σκεπτόμενοι και κατάλαβαν την μετεξέλιξη στο κόμμα που ψήφιζαν παραδοσιακά και αλλάξαν πορεία, έτσι κάπως έκλεισε ο κύκλος της παντοδυναμίας του.
Στη ΝΔ μάλλον αυτό που έπαθε ο αντίπαλος της άρχισε να συμβαίνει τώρα, και μάλιστα πάρα πολύ καθυστερημένα, οι ψηφοφόροι της αποδεικνύουν πως είναι κάπως αργόστροφοι μετά το σκίσιμο των μνημονίων που ψηφίζονταν όμως στη βουλή ίσως τώρα να αντιλαμβάνονται σιγά σιγά πως εντέλει η σύγχρονη ΕΟΚ (αυτή που μας έβαλε ο ιδρυτής της ΝΔ για να μας σώσει) που εκφράζετε 100 % μέσα από τον ηγέτη τους είναι πλέον ένας παράγοντας διάλυσης της ιδίας τους της χώρας της πυρηνικής οικογένειας και της οικονομίας και ότι ως γόνος της γνωστής πολιτικής οικογενείας δεν μπορείς να κοροϊδεύεις όλους για όλο το καιρό.
Όπως και να ‘χει τα δυο αυτά κόμματα κατάντησαν οι δυο όψεις του ιδίου νομίσματος και πλέον δεν έχουν καμία διαχωριστική γραμμή. Κατά τα φαινόμενα ίσως πάνε ξανά για συγκυβέρνηση με το τρομοκρατικό όπως πάντα επιχείρημα ……της πολιτικής σταθερότητας που έχει ανάγκη η χωρά μας στις κρίσιμες αυτές στιγμές….. που όμως αυτοί οι ίδιοι με τις ευλογίες των ευρωπαίων πατρώνων τους τις δημιουργήσαν.
Η υπερσυμπίεση τους στο χώρο του κέντρου τα έχει μεταλλάξει σε μπλε και πράσινους κόκκους ενός κοινωνικοπολιτικού απορρυπαντικού που ευχερώς ξεπλένει κάθε πολιτική, διπλωματική, κυριαρχική, οικονομική, αμαρτία κάποιων ολιγαρχών ή καλύτερα συμμοριών όπως είχε πει ο επίτιμος σε μια ερώτηση δημοσιογράφου για μια πρόβλεψη για το πολιτικό μέλλον στο πλαίσιο μιας συνέντευξης που αφορούσε το βιβλίο του λίγο πριν το τέλος του βίου του.
Δυστυχώς δε ψηφίζουμε ηγέτες με πολιτική και διπλωματική προσωπικότητα γιατί δεν έχουμε τέτοιους πια, ψηφίζουμε αντιπροσώπους άλλων εθνών και ξένων συμφερόντων.
Οτι είχαν να το κάνουν το έκαναν Τα λοιπα απο τον Γενάρη όταν ο ερδογάνης -τωρα που έπεσε η Συρία και πέταξε τον Ασαντ – θα έρθει ως πραγματικός παίκτης
Οτι είχαν να το κάνει η μεταπολίτευση το έκανε Τα λοιπα απο τον Γενάρη όταν ο ερδογάνης -τωρα που έπεσε η Συρία και πέταξε τον Ασαντ – θα έρθει ως πραγματικός παίκτης ΕΔΩ στο παρόν εδω να επκεντρωθούμε