Κλείσιμο στρατοπέδων…

Του Χρήστου Μπολώση

Αυτόν τον καιρό προεβλήθη σε όλους τους τόνους η απόφαση του ΥΕΘΑ να καταργήσει 137 στρατόπεδα, διότι έχουμε πιο πολλά από των… ΗΠΑ, όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικώς!

Καταρχάς τα στρατόπεδα των ΗΠΑ είναι τεράστια, σαν μικρές κωμοπόλεις, και φιλοξενούν πολλές μονάδες, ενώ τα σύνορά τους με εχθρικές χώρες είναι μηδενικά και άρα δεν απαιτείται διασπορά μονάδων και στρατοπέδων.

Αφού εκφράσω τη βεβαιότητα ότι το κλείσιμο αυτό γίνεται έπειτα από σχολαστική μελέτη και σχεδιασμό και όχι με τη μέθοδο του «πάμε κι όπου βγει», να διατυπώσω και έναν φόβο που όσο να ‘ναι τον έχω.

Το «κλείσιμο» είναι κάτι προσωρινό, το οποίο μπορεί να ανακληθεί αν π.χ. αλλάξουν οι απειλές κατά της χώρας μας; Φοβάμαι όμως μήπως, σε δεύτερο χρόνο, επακολουθήσει και η προσφιλής τακτική του μοιράσματος στους δημάρχους, για να γίνουν… πολιτιστικά κέντρα.

Να θυμηθούμε ότι τα Κέντρα Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων στο εσωτερικό ξανάνοιξαν αφού ναυάγησε εκείνο το αλλοπρόσαλλο μέτρο της παρουσιάσεως των νεοσυλλέκτων σε μάχιμες μονάδες.

Κάτι παρόμοιο έγινε με ένα στρατόπεδο που «έκλεισε» στο κέντρο της Αθήνας, επί της οδού Μεσογείων, και στη θέση του ανεγείρεται μεγαθήριο της ΔΕΗ. Λέγεται ότι παραχωρήθηκε στη ΔΕΗ σε αντάλλαγμα των οφειλών του ΥΕΘΑ προς αυτήν.

Αυτή είναι πρόοδος. Πλέον ο Στρατός πληρώνει σε είδος. Αν είναι έτσι, τότε να περιμένουμε και μισθούς στρατιωτικών σε… αβγά.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Ποδόσφαιρο και τηλεόραση

Το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Είναι κάτι απείρως πιο σοβαρό. Bill Shankly,  Άγγλος προπονητής της Λίβερπουλ  (1913-1981)...

Σκηνές του δρόμου

Είναι γεγονός ότι όταν κυκλοφορείς με τα ΜΜΜ και όχι με τις υπουργικές λιμουζίνες βλέπεις πολλά ευτράπελα αλλά και...

«Έργα και ημέρες» της μαφίας των τσιγαράδων

Tέσσερις δολοφονίες υψηλόβαθμων στελεχών της Greek Mafia, χορός εκατομμυρίων στη Μύκονο, ωμοί εκβιασμοί στον «κροίσο» των strip shows και...

Εθνική δολιοφθορά με κοινωνικές παρενέργειες!

Πριν από λίγο καιρό, μέρα Σάββατο, στην Καισαριανή όπου πήγα ν’ ανάψω το καντήλι ενός φίλου που έφυγε σαν...