Του Βασίλη Βέργη
Και αφού ολοκληρώθηκε το τυπικό του πράγματος, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε νέο πρόεδρο, θεωρώ ότι είναι καιρός να αφήσουν στην άκρη τα «δήθεν» και να περάσουν στην ουσία. Ποια είναι αυτή; Να έρθουν «μπροστά» όσοι ήταν -και είναι- «πίσω». Με δυο λόγια… λέγε με Αλέξη Τσίπρα.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι πίσω από την εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου βρίσκεται ο πρώην πρωθυπουργός. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο νέος πρόεδρος εξελέγη σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει σε «τσιπρικές λογικές». Δηλαδή, σε αντιπολιτευτικό λόγο, χωρίς τις «ακρότητες» που χρεώνουν (ή ενίοτε χρησιμοποιεί) στον Παύλο Πολάκη. Σε ένα μοντέλο πολιτικής, τέλος πάντως, που να ταιριάζει πιότερο στον Αλέξη Τσίπρα. Για να το πούμε πιο κυνικά, και σε ένα πρόσωπο το οποίο δεν πρόκειται να φέρει ουσιαστικές αντιρρήσεις, εάν και εφόσον ο πρώην πρωθυπουργός θεωρήσει ότι είναι η κατάλληλη ώρα για να επιστρέψει, να βγει «μπροστά».
Όπως και να έχει, πάντως, ουδείς πρέπει να λησμονεί ότι ο κ. Πολάκης ακολουθείται από τους σχεδόν μισούς ψηφοφόρους και έχει πολύ ισχυρό έρεισμα στο κόμμα. Λόγω ιδιοσυγκρασίας, δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη «σκληρή γραμμή», άρα και ο νέος πρόεδρος θα βρει μπροστά του ανάλογες προκλήσεις-δυσκολίες. Για την ώρα, βέβαια, ο κ. Φάμελλος «χρωστάει» στον συνυποψήφιό του ότι δεν πάνε σε δεύτερη Κυριακή. Κι αν κάποιος αναρωτηθεί «Μα, ο Φάμελλος συγκέντρωσε ελάχιστα κάτω από 50%, πώς θα έχανε;», θυμίζω ότι σε επαναληπτικές εκλογές ψηφίζουν πάντοτε λιγότεροι. Και όσο λιγότεροι τόσο ευνοείται εκείνος που εκφράζει τον «σκληρό πυρήνα». Οπότε ουδείς γνωρίζει τι μπορούσε να συμβεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, διαθέτει νέο πρόεδρο. Το ερώτημα είναι εάν διαθέτει… κόμμα! Ο ένας μετά τον άλλο αποχωρούν, κάποιοι (Κασιμάτη, Παππάς) ετοιμάζονται να φύγουν. Μπορεί ο κ. Φάμελλος να αποτρέψει τη νέα «φυλλορροή»; Μοιάζει απίθανο.
Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα τα πολιτικά δεδομένα, είναι αμφίβολο εάν κάποιο από τα τρία κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Κίνημα Δημοκρατίας) θα έμπαινε ακόμα και στη Βουλή σε ενδεχόμενες εκλογές! Η εικόνα τους στον μέσο ψηφοφόρο υπήρξε όχι μόνο «τραγική», αλλά αποτρεπτική ως προς την επιλογή.
Επέστρεψαν σε επίπεδα προ 2010 και έχουν μπροστά τους τεράστιο ανήφορο. Πόσο, μάλιστα, όταν το ΠΑΣΟΚ «καλπάζει» πλέον από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσπαθήσει να ξαναχτίσει γέφυρες εμπιστοσύνης με τον κόσμο. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο, με όσα έχουν προηγηθεί. Το κυριότερο όμως είναι ότι εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει, εάν δεν κυριαρχήσει η αλήθεια. Όσο, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει να λειτουργεί σαν σκιώδης αρχηγός τόσο το τοπίο δεν θα ξεκαθαρίζει.
Εκτός και αν πιστεύει κάποιος ότι ο κ. Φάμελλος θα έβγαινε χωρίς την υποστήριξη του πρώην πρωθυπουργού ή ότι θα μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα ως νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Με κάθε σεβασμό στον άνθρωπο και στον πολιτικό Σωκράτη Φάμελλο, τούτο ακούγεται από δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Οπότε; Νομίζω ότι η εκλογή νέου προέδρου στο κόμμα που πριν από λίγα χρόνια κυβέρνησε τη χώρα δεν είναι το τέλος, αλλά μάλλον η αρχή νέων επεισοδίων στο «σίριαλ». Το οποίο με έναν -και μόνο- τρόπο μπορεί να τελειώσει: Με την επανεμφάνιση του κ. Τσίπρα επισήμως στη σκηνή. Τα υπόλοιπα είναι… άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
