Από τον Κωνσταντίνο Σχοινά
Μαζεύτηκε σε σύσκεψη
κι εκείνο το ΚΥΣΕΑ
κοίταξε με περίσκεψη
τα σέα και τα μέα.
Ποια θα ‘ναι η αντίδραση
σε σύρραξη ευρεία,
ποια θα ‘ναι η επίδραση
σ’ όλη την Ευρασία.
Όλοι αναγνωρίσανε
πως μπήκαμε σε λούκι,
σαφώς ομονοήσανε
πως έρχεται παλούκι.
Η σκόνη που θα σηκωθεί
απ’ τον αχό της μάχης
θα ανεβάσει την τιμή
στη φέτα Αετοράχης.
Κι οι τσαμπουκάδες που πουλούν
αυταρχικοί δεσπότες
προσβάλλουν και παρενοχλούν
φτωχούς και ευαλώτους.
Γιατί ‘ναι αντρικές πολύ
αυτές οι ιστορίες,
δεν σέβονται επ’ ουδενί
μειονότητες ευρείες.
Αν γίνει, λέμε, ένα «μπαμ»
φοβούνται οι δεσποινίδες,
κι άμα το Κίεβο το φαν
τα δάκρυα ρανίδες
θα τρέχουν και θα βρέχουνε
τις παρειές των τρανς,
των μπάι θα χαλάσουνε
το άψογο ανφάς.
Κι είναι και άλλο τρομερό
ζήτημα ασφαλείας,
σενάριο παίζει ζοφερό
νοσούσης φαντασίας.
Να ξεστρατίσει ατυχώς,
να βγει απ’ την πορεία
πύραυλος διηπειρωτικός
να πάει Νέα Ελβετία.
Όχι σ’ εκείνη που φυλά
τα πλούτη του πλανήτη,
αλλά σ’ αυτή τη γειτονιά,
πάνω στη Σαλονίκη,
να μπει στο αμαξοστάσιο,
να γίνει Χιροσίμα
το έργο που ‘ταν άξιο
για τριάντα χιλιάδων σήμα!
Αυτά απασχολήσανε
τη σύσκεψη εντόνως,
σκέφτηκαν να μιλήσουνε
ώσπου ν’ αλλάξει ο χρόνος.
Μα αποφασίσανε σοφά,
σύμφωνα με τις τάσεις,
να τηρηθούν ευλαβικά
οι ίσες αποστάσεις.
Όσο βαθιά είν’ η υπόκλιση
που κάνουμε στον Τούρκο
τόση να είν’ η πρόκληση
στου πόλεμου τον βούρκο.
Όλο χαλάστρα, δηλαδή,
να κάνουμε στον Ρώσο,
όταν αυτός θα προσπαθεί
να κάνει τον καμπόσο.
Και θα εγγυηθούν για μας
ο Τζο και η Καμάλα,
να μη μας φάει ο αχταρμάς
στου κόσμου την τραμπάλα.
Κι έληξε ο συναγερμός
και πάμε στη δουλειά μας,
το ΑΕΠ να πάρει πάλι μπρος
να βγουν τα δανεικά μας!
