Του Αγανακτισμένου Δεξιού
Γεραπετρίτης: Σκοπός μας να φέρουμε κοντά τους δυο λαούς.
Φιντάν: Να κάνουμε την αιώνια γειτονία μας, αιώνια φιλία.
Τουτέστιν: Το Αιγαίο πέθανε, ζήτω οι Πρέσπες του Αιγαίου!
Δε θέλουμε να ευλογήσουμε τα γένια μας αλλά δυστυχώς οι τραγικές για τη χώρα μας εξελίξεις επιβεβαιώνουν πλήρως όσα έγραφε το Antinews προ μηνός:
«Μόνο από δεξιά μπορεί να υπάρξει ισορροπία
Του Πάνου Ζήση
Είτε με τους Δημοκρατικούς είτε με τους Ρεπουμπλικάνους στο τιμόνι της εξουσίας ο στόχος της Αμερικής είναι ένας: Η εδραίωσή της ως σύγχρονη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ασχέτως αν οι Ρεπουμπλικάνοι προτάσσουν τη διπλωματική οδό και οι Δημοκρατικοί την πολεμική, αυτό που βιώνουμε είναι μια ιδιότυπη Νέα Γιάλτα (το Antinews το υποστηρίζει εδώ και δυο χρόνια, όταν οι γνωστοί-άγνωστοι αναλυταράδες μέσα στην ασχετοσύνη τους σπέρναν… πυρηνικό πανικό). Ήτοι, δημιουργία νέων σφαιρών επιρροής προς διασφάλιση του αμερικανικού imperium.
Με τους Αμερικανούς να βρίσκονται κοντά στην κατάκτηση του στόχου τους.
Εξηγούμεθα.
Ποιοι κερδίζουν στην Ουκρανία;
Οι Αμερικανοί. Γιατί;
Κατάφεραν να αναχαιτίσουν τη διείσδυσή του Πούτιν στην Ευρώπη μέσω της συμμαχίας που είχε με τη Γερμανία. Προφανώς και δεν είναι διατεθειμένοι να τον στριμώξουν στον τοίχο (πάντα αφήνεις διέξοδο στον αντίπαλό σου, Σουν Τσου). Θα του επιτρέψουν να κρατήσει το κομμάτι της Ουκρανίας που είναι ζωτικής σημασίας για τη Ρωσία, θα κάνουν μια διχοτόμηση κι όλοι ικανοποιημένοι. Άλλωστε ο Πούτιν δεν είναι χαζός. Γνωρίζει ότι αν προβεί σε ολοκληρωτική σύγκρουση με τις ΗΠΑ θα χάσει. Απλώς σαν έξυπνος ηγέτης θέλει να ασφαλίσει τα εδάφη του.
Κι έτσι οι Αμερικανοί καταφέρνουν να ελέγχουν την Ευρώπη. Κρατώντας σε απόσταση ασφαλείας τη Ρωσία, τσακίζοντας για μια ακόμη φορά την επικίνδυνη Γερμανία, με επικρατέστερο νέο αφεντικό στη Γηραιά Ήπειρο την Αγγλία. Είδατε φαντάζομαι το πρόσφατο άνοιγμα του Στάρμερ στις Βρυξέλλες.
Ποιοι κερδίζουν στη Μέση Ανατολή;
Πάλι οι Αμερικανοί. Γιατί;
Έχουν βάλει το Ισραήλ να σπείρει το χάος κατά του ακραίου ισλαμισμού ώστε να κυριαρχήσουν στην ευρύτερη περιοχή. Εκτός απροόπτου θα τα καταφέρουν.
Στο παιχνίδι έχει μπει έμμεσα και το Ιράν το οποίο έχει καταλάβει πλέον ότι για να έχει μέλλον πρέπει να ξεφορτωθεί τους μουλάδες και να γίνει ξανά κοσμικό κράτος. Δε θέλει ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κάποιος πώς κονιορτοποιήθηκαν εν ριπή οφθαλμού Χεζμπολάχ και Χαμάς. Το καλύτερο όπλο είναι οι διπλοί πράκτορες έλεγε επίσης ο Σουν Τσου. Δηλαδή, πληροφορίες εκ των έσω προς εξόντωση του εχθρού και ο νοών νοείτω.
Πιθανώς το Ιράν φοβάται και την περαιτέρω πίεση που θα υποστεί με τη δημιουργία κουρδικού κράτους που σχεδιάζουν οι Αμερικανοί για πλήρη έλεγχο της περιοχής και σπεύδει ασθμαίνοντας να αποφύγει τα χειρότερα.
Κι εδώ μπαίνει στην εξίσωση των Αμερικανών η Τουρκία. Η οποία ούτε καν θέλει να μπουν οι Κούρδοι στην πίσω αυλή της. Δε μπορεί να το αποφύγει όμως γιατί είναι επιθυμία των Αμερικανών. Καλά τα παιχνιδάκια του Ταγίπ με δύση και ανατολή, αλλά μέχρι ενός σημείου. Λίγη ιστορία να διαβάσει κανείς θα δει ότι η νεότερη Τουρκία ανήκει στη δύση η οποία έκανε, κάνει και θα κάνει τα πάντα για να την κρατήσει στις σφαίρες επιρροής της. Κι ο Ερντογάν το ξέρει πολύ καλά. Και απλώνει τα πόδια του μέχρι εκεί που επιτρέπεται, διαφορετικά οι συνέπιες θα είναι τραγικές. Επομένως, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να επιδίδεται στο γνωστό παζάρι ανταλλαγμάτων. Καταλάβατε τώρα πώς εξηγείται η… εφόρμηση της «γαλάζιας πατρίδας»; Αμερικανικής εμπνεύσεως φυσικά για να είναι ικανοποιημένος ο Ταγίπ. Συνελόντι ειπείν, ο Ερντογάν (ή όποιος άλλος κυβερνάει την Τουρκία) θα αποδεχτεί τη δημιουργία κουρδικού κράτους, παίρνοντας για αντάλλαγμα αυτά που ποθεί σε Αιγαίο και Κύπρο.
Κι εδώ μπαίνει στην εξίσωση των Αμερικανών η Ελλάδα. Η οποία ως σταθερός και προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ (τάδε έφη Κυριάκος Μητσοτάκης) ετοιμάζεται να συνθηκολογήσει στις Πρέσπες του Αιγαίου επειδή έτσι τη διέταξε ο μπαρμπα-Σαμ. Ούτε παζάρια για ανταλλάγματα ούτε τίποτα. Μόνο ξεπούλημα εθνικής κυριαρχίας.
Γιατί τα κάνουν όλα αυτά οι ΗΠΑ;
Για να αντιμετωπίσουν ισχυροποιημένες την πραγματική μεγάλη απειλή. Την Κίνα.
Την οποία δε θέλει να δει να εξελίσσεται σε υπερδύναμη ούτε ο Πούτιν για ευνόητους λόγους.
Οι υπόλοιποι παίχτες στη διεθνή σκακιέρα άγονται και φέρονται από τους Αμερικανούς και τους Ρώσους. Επιμένω ότι το διεθνές σκηνικό παραμένει διπολικό.
Και κάπου εδώ κουμπώνει η ιδιότυπη Νέα Γιάλτα, όπου αν έχει επιτυχή έκβαση θα οδηγήσει στην επιβολή της Pax Americana.
Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα;
Να διεκδικήσει τον ρόλο της στη Νέα Γιάλτα.
Μέσω μιας πατριωτικής ηγεσίας που θα καταστήσει σαφές στους Αμερικανούς ότι Νέα Γιάλτα χωρίς ισχυρή Ελλάδα δε δύναται να υπάρξει.
Γιατί δηλαδή να παίρνει ανταλλάγματα μόνο η Τουρκία;
Επειδή είναι δεδομένος σύμμαχος ο κύριος Μητσοτάκης;
Εκ των πραγμάτων η ηγεσία αυτή μπορεί να προκύψει μόνο από τα δεξιά.
Η λοιπή αριστερά-κεντροαριστερά (πλην του ΚΚΕ, το οποίο όμως βγαίνει από το παιχνίδι λόγω ιδεολογίας) κινείται στην εθνομηδενιστική γραμμή Μητσοτάκη. Και το αποτέλεσμα της κάλπης τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ θα επιβεβαιώσει ότι όλα είναι στημένα, με τον Μητσοτάκη να βρίσκει τους χρήσιμους ηλίθιους για να περάσει το συνυποσχετικό με τα μεμέτια.
Συνεπώς, τι απομένει μπας και μπει φρένο στον εθνομηδενισμό;
Ένας συνασπισμός των δεξιών δυνάμεων με κοινό αρχηγό.
Που θα αποτελείται από τα κόμματα δεξιά της ΝΔ και από τους πατριώτες νεοδημοκράτες βουλευτές που διαφωνούν με τις μητσοτακικές μεθοδεύσεις.
Άνετα θα είναι πρώτο κόμμα, ίσως και αυτοδύναμο.
Μόνο έτσι θα γίνει η Ελλάδα εκ νέου ισότιμος παίκτης ώστε να ξαναποκτήσει τη χαμένη της ισχύ.
Δεκτή κάθε άλλη ρεαλιστική πρόταση…».
Αντώνη, Κώστα, όλα καλά;
Σκοπεύετε να κάνετε κάτι μπας και γλυτώσουμε την εθνική ταπείνωση ή θα αφήσετε τον Κυριάκο να βγάλει το φίδι από την τρύπα και κατόπιν καβάλα στο «άρμα του πατριωτισμού» θα συνεχίζετε να παριστάνετε τους εθνικούς σωτήρες;
Αμ’ έπος αμ’ έργον.
Διαφορετικά θα είστε συνένοχοι!
Οψόμεθα…
Ως Αγανακτισμένος Δεξιός μόνο δεξιά βαδίζεις και μόνο μονόπλευρα βλέπεις την επικαιρότητα.
Μέσα σε όλο αυτό το συλλογισμό σου παρέλειψες κάτι το εξ ίσου σημαντικό.
Οι οικονομίες για να παραμένουν ανθηρές και ισχυρές αντλούν πόρους από πηγές που τους παρέχουν.
Η Αγγλία στο σήμερα πόσα απέχει από την Αγγλία του χθες?
Η Αμερική του σήμερα πόσο απέχει από την Αμερική του χθες?
Θα κάνουμε την Αμερική μεγάλη ξανά από στόματος νέου προέδρους – ΘΑ χρόνος αόριστος.
Γεωπολιτικά εξετάζεται το πως εξελίσσονται τα νέας τάξης δεδομένα. Δεν υπάρχει ουδεμία
ομοιότητα των κρατών με αυτή της εποχής της δουλοπαροικίας και της χρήσης σκλάβων.
Και η πίστη σας πως ο Αντώνης και ο Κώστας διαθέτουν την ισχυρή πλειοψηφία ώστε να
αλλάξουν την εικόνα έχετε και εδώ λάθος υπολογισμό.
Ευτυχώς που τα αντανακλαστικά του λαού σημειώνουν πρόοδο.
Εμπρός το έχουμε το όλο θέμα λίγο ακόμη υπομονή.
Από διαπιστώσεις, να φάνε και οι κότες.
Πότε θα ζητηθούν εθελοντές για την επάνδρωση των αποσπασμάτων;
Μερικές παρατηρήσεις πάνω στο άρθρο.
1η) Από που έως που οι ΗΠΑ έχουν βγει κερδισμένες στα δύο μέτωπα. Στο ρωσικό έχουν χάσει αναντίρρητα δεδομένου ότι αφού προκάλεσαν τον πόλεμο κατέληξαν με την Ρωσία νικήτρια επί του στρατιωτικού πεδίου, επί του οικονομικού πεδίου αλλά και με αύξηση εν τέλει της επιρροής της καθώς βγήκε νικήτρια.
Στον αντίποδα οι ΗΠΑ απέδειξαν άλλη μια φορά πως είναι επισφαλεστερο το να είναι κάποιος φίλος τους παρά εχθρός τους(το έχουμε βιώσει και εμείς άλλωστε). Όχι μόνο καταστράφηκε η Ουκρανία, αλλά μπροστά στον κίνδυνο να χαθεί ολόκληρη η Ευρώπη (πολιτικά και όχι στρατιωτικά) αποφάσισαν να την ναρκοθετησουν με τον επανεξοπλισμο της Γερμανίας.
Στο έτερο μέτωπο της Μέσης Ανατολής η εσωτερική πίεση προς την κυβέρνηση Νετανιάχου αυξάνεται συνεχώς. Οι όμηροι δεν απελευθερώθηκαν, τα φέρετρα αυξάνονται, οι Ιρανοί χτύπησαν τους στόχους που ήθελαν να χτυπήσουν ενώ έχουν αποφύγει την κλιμάκωση.
2η) Κουρδικό ζήτημα. Όσοι θυμούνται οι Κούρδοι προδόθηκαν από την κυβέρνηση Τραμπ παρόλο που έχυσαν το αίμα τους επί του πεδίου απέναντι στο ισλαμικό κράτος. Και ακριβώς επειδή αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης της Τουρκίας είναι πολύ δύσκολο να συμβεί την στιγμή που η Ρωσία εχει εξουδετερώσει την Ουκρανία. Αν αποδυναμωθεί και η Τουρκία τότε η Ρωσία θα παίζει χωρίς αντίπαλο στην Μαύρη θάλασσα. Το πιο πιθανό είναι να δοθούν πάλι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα στους Κούρδους (το έχουμε βιώσει και εμείς άλλωστε.)
3η) Το άρθρο θα έπρεπε να κάνει λίγο πιο σαφές το σχήμα που προκύπτει από την ανταλλαγή “κουρδικού” με “ανταλλάγματα στο Αιγαίο”.
Το σχήμα αυτό δεν είναι βιώσιμο καθώς το Αιγαίο δεν έχει πηγές που να μπορούν να σταθεροποιήσουν την κρίση που θα φέρει στο πολιτικό σύστημα της γείτονος η δημιουργία του Κουρδιστάν.
4η) Δεν υπάρχει αυτή την στιγμή στο προβαλλόμενο και εν πολλοίς στο υπαρκτό (υπό την έννοια πως ένα γεγονός υφίσταται μόνο αν το πουν τα ΜΜΕ) πολιτικό σύστημα δεξιές, μη ξενοδουλες, δυνάμεις.
Αν υπάρχουν, και αυτό είναι ένα μεγάλο αν , αυτές είναι για προφανείς λόγους “αόρατες” στο ευρύ εκλογικό κοινό.
5η) Η μόνη ελπίδα που υπάρχει για αυτόν τον τόπο είναι να ξεπεραστούν κάθε μορφής διαιρέσεις μπροστά στον κίνδυνο ο οποίος παίρνει υπαρξιακό χαρακτήρα και είναι πολυπαραγοντικός.
Ο Γερμανός υπουργός οικονομικών αντέδρασε στην αντισυνταγματικη πρόθεση του Σολτς να αυξησει το γερμανικό χρέος για να στείλει λεφτά των Γερμανών φορολογουμενων στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης, κι εδώ θα περιμένουμε τον Αντώνη να ρίξει τον Μητσοτάκη; Δειλός, λίγος και συνένοχος είναι. Κι αυτό κρίθηκε είτε του αρέσει είτε όχι