Του Μανώλη Κοττάκη
Ως αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ η Ν.Δ. μισούσε και πολεμούσε τις κλαδικές του πάλαι ποτέ Σοσιαλιστικού Κινήματος τη δεκαετία του 1980. Ως κυβέρνηση του 21ου αιώνος, όμως, δείχνει να τις αγαπά πολύ. Αντιγράφοντας το πρωτότυπο της Χαριλάου Τρικούπη, έχει δημιουργήσει μια δική της κλαδική «αποστράτων» του δημοσίου βίου.
Κλαδική πρώην υπουργών, κλαδική πρώην βουλευτών και ευρωβουλευτών, κλαδική εκλογικών αναλυτών και αποτελεσμάτων, κλαδική τεχνοκρατών, τέως στελεχών του ΔΝΤ και οικονομολόγων.
Βλέπεις κάθε τρεις και λίγο ηλικιωμένους κυρίους και κυρίες (οι οποίοι συνήθως «γράφουν ποιήματα για τον καιρό δίπλα στη θερμάστρα») να εμφανίζονται στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα για να πουν την άποψή τους χωρίς να εκπροσωπούν κανέναν εκτός από τον εαυτό τους, και απορείς. Γιατί αυτοί και όχι άλλοι, νεότεροι; Κόλλησε η βελόνα;
Η απορία γιατί δίδεται άπειρος χρόνος σε αυτούς τους συμπαθείς κυρίους και κυρίες που δεν εκπροσωπούν κανέναν ενώ δεν ανοίγει κανένα μικρόφωνο ποτέ σε εκπροσώπους κομμάτων που τα ψήφισαν 200.000-300.000 πολίτες έκαστο λύεται αυτομάτως όταν ακούσεις προσεκτικά τι λένε.
Θα διαπιστώσεις ότι είτε είναι «λαγοί» είτε είναι συνταξιούχοι «αυτοφωράκηδες» και εκτελούν προθύμως αποστολή για λογαριασμό του Μαξίμου προκειμένου να μετρηθούν οι αντιδράσεις για κάποιο αμφιλεγόμενο μέτρο.
Απέτυχαν ως ενεργεία στον δημόσιο βίο για λογαριασμό του εαυτού τους και επιχειρούν να δοξαστούν ως συνταξιούχοι για λογαριασμό άλλων! Ρόλος!
Παραδείγματα, άπειρα, θα πω μόνο δύο γιατί έχουν πολιτικό ενδιαφέρον: Αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές του 2023 «αναλυτής» που σήμερα έχει εξελιχθεί σε υβριστή πρώην αρχηγών της Ν.Δ. αλλά και μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας έθεσε «αυθορμήτως» προς συζήτηση σε τηλεοπτικό σταθμό την ιδέα να αυξηθεί το πλαφόν εισόδου κόμματος στη Βουλή στο 5%. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, η «αυθόρμητος ιδέα» είναι κεντρικό θέμα συζήτησης με δηλώσεις υπουργών. Είναι προφανές ότι ο καλοστεκούμενος γέρων ήταν σε διατεταγμένη αποστολή.
Χθες το πρωί απόμαχος βετεράνος της πολιτικής, τραγικά αποτυχών ως υπουργός αλλά μετεγγραφείς στο ΠΑΣΟΚ του κυρίου Σημίτη με μοναδική «συστατική επιστολή» ότι υπήρξε βουλευτής της Ν.Δ., έβαλλε πάλι κατά των δύο πρώην πρωθυπουργών, έδειξε να τον ανησυχεί μην τυχόν και γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάποιος από αυτούς, και στο τέλος μάς είπε και το «μυστικό»: Πρότεινε τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο του PSI για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ιδέα που επαινέθηκε από το μέσο που τον φιλοξενεί, άρα…
Το μέλος της κλαδικής των «αποστράτων» μίλησε απαξιωτικά για τους κυρίους Καραμανλή και Σαμαρά, φτάνοντας στο σημείο… να επαινέσει και τον Αλέξη Τσίπρα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν δεν με δέσμευε το off the record και αν δεν τον γνώριζα για να εκτιμώ τη γνήσια αφέλειά του που εκμεταλλεύονται τρίτοι, θα αποκάλυπτα με λεπτομέρειες υπό ποίες συνθήκες επισκέφθηκε στο παρελθόν έναν εκ των δύο πρωθυπουργών που επέκρινε χθες ότι δεν έχει προσφέρει στον τόπο και του ζήτησε να ηγηθεί λόγω του εκτοπίσματός του «κυβέρνησης ειδικού σκοπού» στα χρόνια των Μνημονίων. Αλλά δυστυχώς έχω αυτό το ελάττωμα, να σέβομαι την εμπιστευτικότητα των συζητήσεων ακόμα κι αν η άρση τους θα αποκάλυπτε το «μέγεθος» ενός καλόπιστου ανδρός.
Στέκομαι σήμερα στην κλαδική των «αποστράτων» που έχουν καταστεί οι «αυτοφωράκηδες» του συστήματος όχι γιατί υπάρχει κάτι προσωπικό μαζί τους, γι’ αυτό άλλωστε αποφεύγω τις ονομαστικές αναφορές. Η Ελλάς μετατρέπεται σε μια τεράστια παρεξήγηση όταν παρεμβάλλονται τα πρόσωπα. Στην πολιτική και τη δημοσιογραφία αντιπαρατίθενται απόψεις.
Στέκομαι στην «κλαδική» διότι κυρίως με αφορμή την προεδρική εκλογή έχει αρχίσει να αναδύεται μέσα από τους πυλώνες του συστήματος μια περίεργη αντίληψη για το ποιος επιβάλλει την άποψή του στον πρωθυπουργό επί θεμάτων και γενικότερα ποιος κάνει «κουμάντο» στην κεντροδεξιά παράταξη: Το εισαγόμενο ΠΑΣΟΚ που διεκδικεί ως μονοπώλιο τις δάφνες της νίκης του 2023 ή η καρδιά της παράταξης; Εκείνοι που την κράτησαν όρθια σε αλλεπάλληλες αναμετρήσεις για να βρουν μαγαζί ανοικτό οι «μετεγγραφές» των σώγαμπρων (καθώς τα Μνημόνια έκλεισαν τα σπίτια τους!) ή η νέα «διεύθυνσις»;
Άπειροι και άμαθοι όπως είναι από κεντροδεξιά παράταξη, με το να μηρυκάζουν κάθε μέρα ποιον επιθυμούν για Πρόεδρο και ποιον απορρίπτουν, ουσιαστικά μας λένε κάτι πολύ ευρύτερο από το όνομα του προκρινόμενου για τη θέση του ανώτατου άρχοντα: Μας λένε ότι στην Κεντροδεξιά δεν κάνουν πλέον κουμάντο οι κεντροδεξιοί αλλά τα περιφερόμενα παρτάλια του πολιτικού συστήματος.
Οι κουβαρίστρες του Μεγάρου Μαξίμου, τα πολιτικά στελέχη που κάνουν περιστροφές διαρκώς γύρω από τον εαυτό τους. Χθες με το ΠΑΣΟΚ, σήμερα με τη Ν.Δ., αύριο ποιος ξέρει με ποιον. Ό,τι κάτσει. Αλλά οι απαιτήσεις, απαιτήσεις! Αυτών την άποψη καλείται να επικυρώσει ο πρωθυπουργός.
Για την ώρα παρατηρούμε το φαινόμενο που ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Και αναλόγως προς τα που θα κινηθεί, θα ηχήσει ή όχι πολιτικό 112. Εκκένωσης. Από τον κύριο Μητσοτάκη εξαρτάται.
