Του Πάνου Ζήση
Το έχουμε γράψει πολλάκις και τώρα το βλέπουμε να εκτυλίσσεται σταδιακά, αργά και βασανιστικά.
O λόγος για την εκ των πραγμάτων πλέον πτώση του… παραλίγο Μωυσή.
Η οποία για να συμβεί έπρεπε να φύγει ο Τσίπρας.
Ώστε το σύστημα να καταλάβει επιτέλους ότι ο Κυριάκος δεν είναι ο ηγέτης που θα το έσωζε από την ανικανότητα του κόκκινου ολετήρα.
Και να αρχίζει να τον ξηλώνει μπας και διασωθεί.
Κι όταν λέμε σύστημα εννοούμε τόσο το πολιτικό όσο και το οικονομικό.
Βλέπετε τι γίνεται στο εσωτερικό της ΝΔ, αλλά και στα λοιπά κόμματα της αντιπολίτευσης. Κόκκινη κάρτα στον Κυριάκο από παντού.
Στη μεν ΝΔ οι πατριωτικές δυνάμεις αποφάσισαν να κόψουν εντελώς τις γέφυρες με τον μητσοτακικό εθνομηδενισμό -τα χθεσινά στιγμιότυπα το επιβεβαιώνουν πλήρως- σε μια προσπάθεια να απαλλάξουν την Ελλάδα από τις Πρέσπες του Αιγαίου.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στόχος τους δεν είναι να ρίξουν την κυβέρνηση, αλλά να απομονώσουν τον Μητσοτάκη αναγκάζοντάς τον να εγκαταλείψει τη λατρευτή του καρέκλα στο Μαξίμου, ώστε κατόπιν να υπάρξει μια μεταβατική κυβέρνηση που θα σταθεροποιήσει τη χώρα. Κι όταν επέλθει η ομαλότητα να διεξαχθούν εκλογές προς εμπέδωσή της.
Εξ ου και οι τακτικές κινήσεις των πατριωτικών δυνάμεων. Ή αλλιώς… το ξεροψήσιμο.
Άλλες πηγές αναφέρουν ότι σε περίπτωση που κερδίσει ο Τραμπ (ο οποίος… δεν είναι κι ο καλύτερος φίλος του Μητσοτάκη), θα κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες για την τελική μάχη με τον μητσοτακισμό. Ίδωμεν…
Στη δε αντιπολίτευση τόσο από τα αριστερά όσο κι από τα δεξιά δεν υπάρχει η διάθεση να δοθεί σανίδα σωτηρίας στον παραπαίοντα Κυριάκο. Το πρόσφατο όχι για τον εκλογικό νόμο και για τον Συνήγορο του Πολίτη από τον Ανδρουλάκη φανερώνει τα αυτονόητα πολιτικά αντανακλαστικά του.
Ήτοι, όταν ένας πρωθυπουργός βρίσκεται σε αποδρομή ένεκα της φθοράς του επωφελούμαστε της κατάστασης. Δεν είναι κουτός ο Ανδρουλάκης να καεί βάζοντας πλάτη στον Μητσοτάκη την ώρα που επιστρέφει με άγριες διαθέσεις ο Τσίπρας (η ανοησία με τον Κασσελάκη είναι ζήτημα χρόνου να τελειώσει).
Ανάλογη λογική, δηλαδή Kyriakos delendus est, επικρατεί και στα μικρότερα κόμματα δεξιά κι αριστερά του πολιτικού φάσματος.
Κι ερχόμαστε στο οικονομικό σύστημα, στη διαβόητη διαπλοκή. Η οποία στήριξε με νύχια και με δόντια τον Κυριάκο βαυκαλισμένη ότι θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της. Και τώρα που διαπιστώνει ότι ο Κυριάκος δεν είναι ο κορυφαίος μάνατζερ που ευαγγελιζότανε έχει αρχίσει το ξήλωμα. Τα παραδείγματα πολλά. Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να αναφερθούμε συγκεκριμένα, είμαστε σίγουροι ότι τα γνωρίζετε.
Συνελόντι ειπείν, ο Μητσοτάκης είναι εγκλωβισμένος σε ένα σκηνικό lose-lose.
Όπου σαν πληγωμένο σκυλί επιτίθεται απεγνωσμένα στους παραπάνω ευελπιστώντας ότι θα επιβιώσει.
Βρίζει τον Σαμαρά και τον Καραμανλή, χλευάζει τους πολιτικούς του αντιπάλους και καταγγέλλει τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που πίναν στην υγειά του για μεθοδευμένες κινήσεις με σκοπό την πτώση της κυβέρνησης. Τα ίδια έκανε κι ο πατέρας του με τα γνωστά αποτελέσματα. Στο μεταξύ τάζει λαγούς με πετραχήλια στον καθημαγμένο λαό κοπιάζοντας να αναστρέψει την κατρακύλα, που αποτυπώνεται ολοκάθαρα πια μέχρι και στις συστημικές δημοσκοπήσεις.
Δύναται μέσω αυτής της τακτικής να απεγκλωβιστεί ο Κυριάκος;
Προφανώς όχι.
Κάτι που το γνωρίζει κι ο ίδιος.
Απλώς τη χρησιμοποιεί για να κερδίσει χρόνο μήπως βρεθεί η λύση απεγκλωβισμού.
Η οποία δυστυχώς έτσι όπως τα έκανε δεν υπάρχει.
Εξηγούμαστε.
Οι ψηφοφόροι της ΝΔ που του κούνησαν το μαντήλι στις ευρωεκλογές είναι δύσκολο να επιστρέψουν. Το παρελθόν έχει δείξει ότι όταν οι νεοδημοκράτες εκνευρίζονται δύσκολα ηρεμούν. Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν αλλά ούτε πρόκειται να υπάρξουν οι συνθήκες καλυτέρευσης των ζωών τους. Αν δε τολμήσει, όπως ακούγεται εντόνως, να φέρει και τα συνυποσχετικά με τα μεμέτια η μητσοτακική ΝΔ θα φλερτάρει με ποσοστά ΠΑΣΟΚ, μην πούμε ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πόλεμος τόσο με τις πατριωτικές δυνάμεις της ΝΔ και τους πολιτικούς του αντιπάλους όσο και με τη διαπλοκή, δε φαίνεται να κοπάζει. Το λάδι που ρίχνει ο Κυριάκος στη φωτιά αποδεικνύει ότι είναι αποφασισμένος να πορευτεί μέχρις εσχάτων με το μπλοκ των μητσοτακικών δυνάμεων που έχτισε όλα αυτά τα χρόνια στην πρωθυπουργία. Ήγουν, θα δώσει τη μάχη περιχαρακωμένος δίχως τους συμμάχους που τον οδήγησαν στην εξουσία. Και ξέρετε τι γίνεται όταν κάποιος πάει σε κρίσιμη μάχη χωρίς συμμάχους.
Στο ενδεχόμενο δε να βγει ο Τραμπ, το τέλος του Κυριάκου είναι προδιαγεγραμμένο για ευνόητους λόγους.
Κι αυτά που λένε ότι οι Αμερικανοί θα τον κρατήσουν στην εξουσία για να τελειώσει τη… δουλειά με τον Ταγίπ είναι αστεία. Καθώς οι ίδιοι οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι μια αδύναμη κυβέρνηση δε μπορεί να τους προσφέρει πλέον τίποτα. Τους το κατέστησαν σαφές ο Σαμαράς και ο Καραμανλής. Επομένως ακομη κι αν εκλέγει η Κάμαλα, οι «σύμμαχοι» θα ψάξουν για άλλον προς ολοκλήρωση της… δουλειάς.
Ίσως αν έκανε πρόωρες εκλογές ο Μητσοτάκης πιάνοντας την κεντροαριστερά στον ύπνο να απεγκλωβιζόταν. Γιατί όταν οργανωθεί μαζί με τη δεξιά θα χάσει και το κέντρο. Αλλά πώς να πας σε εκλογές με τον Σαμαρά και τον Καραμανλή απέναντι, τη στιγμή που αποδεδειγμένα η δύναμη του μητσοτακισμού πανελλαδικά είναι μόλις 2%;
Επομένως πάρτε ποπ κορν και κόκα κόλα και απολαύστε τον εξευτελισμό του ανθρώπου που θα έσωζε την Ελλάδα από τη λαίλαπα της αριστεράς.
Όπου με τα χέρια δεμένα ανήμπορος να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση θα βουλιάζει μόνος και ντροπιασμένος στον μητσοτακικό βάλτο των ψεμάτων, της διαφθοράς, των σκανδάλων, του εθνομηδενισμού και της ισοπέδωσης μιας χώρας που πίστεψε ότι θα την αναγεννήσει.
