Του Χρήστου Μπολώση
Δηλώνω «πατριώτης της φακής», και ας έχω διαθέσει αρκετά χρονάκια της ζωής μου στον Έβρο ασχολούμενος όχι, βεβαίως, με τη… φακή. Όμως, τα γεγονότα μάλλον με δικαιώνουν – δυστυχώς γι’ αυτό. Από τη μια, η κυρία Ντόρα διακηρύσσει ότι έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο (όπως εμείς, άραγε, στη Σμύρνη;)
Από την άλλη, είναι ο κ. Γεραπετρίτης που θα κάνει τα πάντα για την ειρήνη στο Αιγαίο και ας τον πούνε και προδότη. Από την… τρίτη ο μέγας πολιτικός ανήρ (κάτι μεταξύ Κλεμανσό, Τσόρτσιλ και Τρούμαν) ΓΑΠ και μετά το «λεφτά υπάρχουν», μας λέει (δηλαδή σε τουρκική εφημερίδα το είπε) ότι ο ήλιος και ο αέρας υπάρχουν για όλους στο Αιγαίο, ενώ ο κ. Μητσοτάκης έχει δηλώσει ότι «η κυριαρχία είναι μια σχετική έννοια και μπορεί να συνεπάγεται κάποιες υποχωρήσεις από παλαιότερες θέσεις»…
Πώς το είχε πει ο ναύαρχος διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (Λάμπρος Κωνσταντάρας) στην «Αλίκη στο Ναυτικό»; «Πολλά φουστάνια, ρε παιδιά. Πολλά φουστάνια».
Έτσι ανακράζουμε και εμείς, οι «πατριώτες της φακής»: Πολλές δηλώσεις, ρε παιδιά. Πολλές δηλώσεις και ο Θεός να βάλει το χέρι Του. Κομματάκι δύσκολο, βέβαια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Πολύ ωραίο το κείμενο.
Συγχαεητήρια.