Λεφτά υπάρχουν…

Του Χρήστου Μπολώση

Έχουν πολλή πλάκα αυτοί οι -ευτυχώς ακόμα λίγοι- αμετανόητοι νεοδημοκράτες -ή μάλλον μητσοτακικοί-, των οποίων οι κομματικές παρωπίδες δεν τους αφήνουν να δουν την πραγματικότητα.

Ένας τέτοιος λοιπόν, που είναι και φίλος μου, μου έστειλε ένα κείμενο από μια ιστοσελίδα  που μιλά για θαμώνες που διασκέδαζαν στα μπουζούκια στη Λάρισα (που είχε τότε δύο μπουζουκομάγαζα με προοπτική να ανοίξει και τρίτο…) και πέταγαν στα πόδια της τραγουδίστριας, αντί για λουλούδια, φορτώματα ολόκληρα από πιάτα.

Και εξ αυτού κατέληγε στο συμπέρασμα ότι κακώς τα βάζουμε με τη Ν.Δ., η οποία μας έχει μπουκώσει στο ευρώ, αλλά εμείς δεν το ξέρουμε.

Αναφέρεται λοιπόν ο φίλος σε ένα μαγαζί 100 θαμώνων, που μπορεί να μην ήταν και γεμάτο, και σε 2-3 που έσπαζαν πιάτα, διότι σίγουρα δεν ήταν όλοι τόσο ζημιάρηδες.

Να του φέρω εγώ, φίλε μου, εκατομμύρια Έλληνες που δεν έχουν μήτε πιάτο να φάνε;

Αυτή η ιστορία μού θυμίζει την ταινία «Συνοικία το όνειρο» του 1961, που πάσχιζε να μας πείσει ότι Ελλάδα ήταν αυτές οι τρώγλες κάτω από την Ακρόπολη.

Έτσι κι αυτοί: μας παρουσιάζουν τη νεότερη εκδοχή της ταινίας, από την ανάποδη.

Ότι, δηλαδή, όλοι είμαστε Ωνάσηδες, αλλά μας ξεφεύγουν οι λεπτομέρειες…

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Προπαντός οι δημοκρατικές διαδικασίες

Είναι γνωστή η ιστορία με την άλωση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ) από τους Σκοπιανούς «επιστήμονες» που το κατέλαβαν, χωρίς...

Σαν τον Στάλιν ένα πράμα…

Δόξα εν υψίστοις, Κυριάκο, και... κ.λπ. Είδα που λέτε, σύντροφοι, τη σύνταξή μου να εκτοξεύεται κατά 40 ολόκληρα ευρώ...

… Με πολύ πολύ ζαχαρένια αγάπη

Όντως στην Ελλάδα, όπως είπε και ο κ. Άδωνις, τα πάντα είναι ζάχαρη. Τρένα εκτροχιάζονται ή σταματάνε σε ανεξερεύνητα...

«Ρε, πού πάτε, ρε! Πού πάτε;»

Τώρα που πλησιάζει η ημέρα που ο Ντόναλντ Τραμπ θα ξαναμπεί θριαμβευτής στον Λευκό Οίκο και θα καθίσει στο...