Του Δημήτριου Νικ. Δασκαλάκη*
Μόλις τρία χρόνια έχουν περάσει από την αυστηρή προειδοποίηση (Σεπτέμβριος 2021) του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος κατά την εναρκτήρια ομιλία του στην ετήσια Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είχε εμφανιστεί ιδιαίτερα ανήσυχος και προβληματισμένος για τη μακρόσυρτη πορεία της παγκόσμιας διακυβέρνησης, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να αναπτύξει ακραία ρητορική, λέγοντας ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου και κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση.
Συγκεκριμένα, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ είχε δηλώσει προ τριετίας τα ακόλουθα: «Είμαι εδώ για να σημάνω συναγερμό. Ο κόσμος πρέπει να ξυπνήσει. Βρισκόμαστε στο χείλος της αβύσσου και κινούμαστε στη λάθος κατεύθυνση. Ο κόσμος μας δεν βρέθηκε ποτέ υπό μεγαλύτερη απειλή. Ούτε ήταν πιο διχασμένος». Και κατέληξε, υπονοώντας την ανάγκη σχηματισμού παγκόσμιας κυβέρνησης, αφού δήλωσε χαρακτηριστικά τα εξής: «Η κλιματική κρίση και η πανδημία απαιτούν παγκόσμια προσπάθεια».
Όμως, το βράδυ της 22ας Σεπτεμβρίου ε.ε., ο πολύπειρος Πορτογάλος διπλωμάτης είχε κάθε λόγο να αισθάνεται ανακουφισμένος, διαπιστώνοντας ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες δεσμεύτηκαν να υπηρετήσουν το νεοταξίτικο και εσκεμμένα απροσδιόριστο και αφηρημένο όραμα μιας δήθεν βιώσιμης, δίκαιης και ειρηνικής παγκόσμιας τάξης για όλους ανεξαιρέτως τους λαούς και τα έθνη. Για τους αφυπνισμένους όμως πολίτες, οι μεγαλόστομες εξαγγελίες των ισχυρών της Γης για την επικράτηση της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας ενεργοποιούν τα διανοητικά ανακλαστικά τους, αφού κατά την περίοδο της υγειονομικής κρίσης προπονήθηκαν εντατικά να αποκωδικοποιούν τις λέξεις-κλειδιά, ερμηνεύοντας τις προθέσεις των Νεοταξιτών. Έτσι, όταν οι ηγέτες μιλούν για την παγκόσμια ειρήνη υπονοούν την επέκταση των πολεμικών συγκρούσεων και σε άλλες γεωπολιτικά εύφλεκτες γωνιές του πλανήτη, ενώ όταν μιλούν για την παγκόσμια τάξη υπαινίσσονται την υποδούλωση του ανθρώπου σε ένα παν-οπτικό σύστημα ψηφιακού ελέγχου και επιτήρησης.
BRAS DE FER
Ύστερα από μια πολυετή διαδικασία παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, έντονων ζυμώσεων και άκρας μυστικότητας στα άδυτα της διεθνούς πολιτικής σκηνής, υιοθετήθηκε τελικώς από την Ολομέλεια της Συνόδου Κορυφής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το πρωτοποριακό, αλλά ταυτόχρονα καινοφανές Σύμφωνο για το Μέλλον, αφήνοντας άναυδη την κοινωνία των πολιτών που αγνοούσε τα μεγαλεπήβολα σχέδια των παγκοσμιοποιητών.
Διπλωματικοί κύκλοι του ΟΗΕ εγκωμιάζουν το Παγκόσμιο Σύμφωνο για το Μέλλον, εξαίροντας τον διαμεσολαβητικό ρόλο του γενικού γραμματέα, αλλά και την ικανότητα των κυβερνήσεων να επιδεικνύουν πνεύμα διεθνούς αλληλεγγύης και συνεργασίας, παραμερίζοντας μεμονωμένα κρατικά συμφέροντα προς όφελος των μελλοντικών γενεών! Ο Αντόνιο Γκουτέρες, έμπλεος χαράς για την αίσια έκβαση των διπλωματικών ενεργειών του ΟΗΕ, δήλωσε τα ακόλουθα: «Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μέλλον κατάλληλο για τα εγγόνια μας με ένα σύστημα που χτίστηκε από τους παππούδες μας», εννοώντας προφανώς ότι η σημερινή αρχιτεκτονική δομή ασφαλείας κρίνεται πλέον απαρχαιωμένη (που όμως παρείχε σε ικανοποιητικό βαθμό σχετική ειρήνη, σταθερότητα και ισορροπία ισχύος), για την οποία ήλθε το πλήρωμα του χρόνου να υποκατασταθεί από ένα σύγχρονο διεθνές σύστημα, προσαρμοσμένο στην αντιμετώπιση των αναδυόμενων παγκόσμιων απειλών.
Στην πραγματικότητα, το Σύμφωνο του Μέλλοντος θεωρείται «διπλωματικός καρπός» ενός σκληρού και αδυσώπητου διαπραγματευτικού bras de fer μεταξύ των αντιτιθέμενων συμφερόντων των κυρίαρχων ελίτ, που όμως δεν ανέδειξε καθαρό νικητή, αλλά επικράτησε εξαναγκαστικά -υπό τον φόβο μιας γενικευμένης σύρραξης- «πνεύμα συναίνεσης», χάρη στο οποίο απομακρύνθηκε (προσωρινά) η προοπτική της σκληρής ρήξης και της αντιπαράθεσης.
Επειδή η καθεμία από τις κυρίαρχες εθνικές ελίτ των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας παραμένει τυφλωμένη από την έπαρση και την αλαζονεία, επιδιώκοντας για τον εαυτό της από τη νοσηρή επιθυμία κυριαρχίας την απόλυτη νομή της παγκόσμιας εξουσίας και τον αποκλειστικό έλεγχο του πλανήτη, θα οδηγηθούν νομοτελειακά σε μια σκληρή, εσωτερική σύγκρουση επικράτησης και αλληλοεξόντωσης, που όμως θα επιφέρει ως τραγική συνέπεια την εμπλοκή της ανθρωπότητας στην καταστρεπτική δίνη ενός τρομακτικού παγκοσμίου πολέμου.
ΔΙΑΚΗΡΥΓΜΕΝΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Στο Σύμφωνο για το Μέλλον περιγράφονται για πρώτη φορά σε επίσημο διεθνές κείμενο οι στόχοι, οι αρχές και το πλαίσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων, στο οποίο ενσωματώνεται ένα ευρύ φάσμα θεμάτων διεθνούς ενδιαφέροντος, όπως η θωράκιση των θεσμών, η ειρήνη, η ασφάλεια, η βιώσιμη ανάπτυξη, η κλιματική αλλαγή, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, και επομένως η επικύρωση της πρωτοφανούς αυτής μυστικής συμφωνίας από την Ολομέλεια του ΟΗΕ συνιστά τη θεσμική βάση για τη μελλοντική συγκρότηση της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Το περιβόητο Σύμφωνο για το Μέλλον υπογραμμίζει την υποχρέωση ετοιμότητας των κρατών να αναλαμβάνουν επείγουσα δράση, με σκοπό την υλοποίηση συγκεκριμένων πρωτοβουλιών, κάθε φορά που καλείται η διεθνής κοινότητα να αντιμετωπίσει κρίσιμες παγκόσμιες προκλήσεις. Στην πραγματικότητα βέβαια, το Σύμφωνο για το Μέλλον αποτελεί το αξιόπιστο «πολυεργαλείο» στα χέρια κάθε αυταρχικής παγκόσμιας εξουσίας με το οποίο σκοπεύει να αποκτήσει τον ολοκληρωτικό κοινωνικό και οικονομικό έλεγχο της ανθρωπότητας.
Οι πολιτικοί ηγέτες και οι βασικοί εταίροι της Νέας Τάξης Πραγμάτων επιχειρούν, μέσω της διεθνούς αναγνώρισης και της αποδοχής του Συμφώνου για το Μέλλον, να πείσουν την ανθρωπότητα για τις αγαθές τους προθέσεις. Δηλαδή, οι παμπόνηροι Νεοταξίτες, υπηρετώντας με (δ)εμμονική προσήλωση τον στόχο της πλήρους αποδιοργάνωσης του κόσμου κρύβουν επιμελώς στις ελπιδοφόρες διακηρύξεις του Συμφώνου τα ύπουλα και δολερά σχέδιά τους.
Θέτουν π.χ. τον αξιέπαινο στόχο της εκμηδένισης της πείνας, τον οποίο ενδεχομένως αντιλαμβάνονται όχι ως προσπάθεια εξασφάλισης ικανοποιητικής τροφής και πόσιμου νερού για όλους τους κατοίκους της Γης, αλλά ως εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών για τη «μεγάλη ωφέλεια», που θα προκύψει από την ευρεία κατανάλωση σπάνιας «διατροφικής αξίας» εντόμων, όπως γρύλων και ακρίδων.
Προωθούν την ισότητα των φύλων, έχοντας πιθανώς στο βάθος του μυαλού τους τη θεσμική αναγνώριση και την κατοχύρωση του τρανς φύλου, δηλαδή τη νομική δυνατότητα των διεμφυλικών ατόμων να εξισώνονται αδιακρίτως σε κάθε πεδίο της κοινωνικής, επαγγελματικής και αθλητικής ζωής με τους άνδρες και τις γυναίκες, οι οποίοι αποφάσισαν να μην εξεγερθούν κατά του Θεόσδοτου βιολογικού τους φύλου.
Υποστηρίζουν τη διασφάλιση της υγιούς ζωής, ενώ την ίδια στιγμή ενδέχεται να επεξεργάζονται σχέδια προληπτικού εμβολιασμού της ανθρωπότητας σε περίπτωση πιθανής(!) πανδημίας, θεσπίζοντας ως αναγκαία προϋπόθεση για τη συμμετοχή των πολιτών σε κάθε οικονομική, κοινωνική, εκπαιδευτική και επαγγελματική δραστηριότητα τον προηγούμενο υποχρεωτικό εμβολιασμό τους.
ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
Αξίζει ωστόσο να αναφερθεί περαιτέρω ότι αιχμή του δόρατος του απαράδεκτου και απορριπτέου Συμφώνου για το Μέλλον αποτελεί η προσαρτώμενη στο πιο πάνω σύμφωνο Παγκόσμια Ψηφιακή Συμφωνία (ή Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο), που συνιστά το πρώτο ολοκληρωμένο παγκόσμιο σχέδιο, στο οποίο κατοχυρώνεται σε πλανητική κλίμακα όχι μόνο η ψηφιακή συνεργασία μεταξύ των κρατών, αλλά και η εφιαλτική δυνατότητα διακυβέρνησης της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Οφείλουμε να επιστήσουμε τη μέγιστη προσοχή των πολιτών στη ζοφερή πρόβλεψη της Παγκόσμιας Ψηφιακής Συμφωνίας, σύμφωνα με την οποία παρέχεται η φρικτή και απαίσια δυνατότητα ανάθεσης της παγκόσμιας διακυβέρνησης σε δομές ή σε υπολογιστικά συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης.
Συγκεκριμένα η Παγκόσμια Ψηφιακή Συμφωνία υποχρεώνει τους ηγέτες των κρατών να καταρτίσουν έναν «οδικό χάρτη» διακυβέρνησης της Τεχνητής Νοημοσύνης και να συγκροτήσουν μια διεθνή επιστημονική ομάδα για τη διεξαγωγή ενός οικουμενικού διαλόγου αναφορικά με την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Επομένως, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι στο πλαίσιο ενός προσυμφωνημένου «οδικού χάρτη» βαθμιαίας εξάρτησης και υποδούλωσης των πολιτών σε υπολογιστικά μοντέλα Τεχνητής Νοημοσύνης σχεδιάζεται να επιβληθεί στην ανθρωπότητα μια ασύλληπτα εξελιγμένη μορφή υπερ-ευφυούς Τεχνητής Νοημοσύνης, που θα καθορίζει κατά τρόπο αποφασιστικό και κυριαρχικό την πορεία του ανθρώπου πάνω στη Γη.
Στην επικύρωση του Παγκόσμιου Ψηφιακού Συμφώνου υποκρύπτεται η σατανικότερη επιδίωξη των Νεοταξιτών να μετασχηματίσουν την κοινωνία των πολιτών σε άβουλο κοπάδι ρομποτοποιημένων, επιτηρούμενων και αριθμοποιημένων σκλάβων, αφού κάθε ίχνος ελεύθερης βούλησης και ανθρώπινης αξιοπρέπειας θα έχει οριστικά εξαλειφθεί.
Επομένως, καθίσταται πλέον φανερό σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο ότι το Σύμφωνο για το Μέλλον δεν ενσωματώνει τη βούληση των παγκόσμιων ηγετών να εξασφαλίσουν στα έθνη και στους λαούς τις υγιείς προϋποθέσεις κοινωνικής προόδου, ανάπτυξης και ευημερίας, αλλά είναι ένα βαθιά απόκοσμο σχέδιο εωσφορικών εγκεφάλων, που εξυπηρετεί τα άνομα συμφέροντα της υπερεθνικής ολιγαρχικής ελίτ και ικανοποιεί το αρρωστημένο της πάθος αναφορικά με τον απόλυτο έλεγχο της ανθρωπότητας και την ψυχοσωματική διάλυση του ανθρώπου.
*Δικηγόρος Αθηνών
