Οι Τούρκοι θέτουν όρους, πάντοτε παράνομους και εξωφρενικούς, για να συζητήσουν με την ελληνική πλευρά και η δική μας κυβέρνηση δεν τολμά να ψελλίσει ούτε έναν όρο για λογαριασμό της πατρίδας.
Το μόνο που λέγεται από καιρού εις καιρόν είναι ότι θα κάνουμε υποχωρήσεις, ότι ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης είναι πρόθυμος να χαρακτηριστεί μειοδότης για να έχουμε ειρήνη και ότι η γενική διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ Μαρία Γιαβουνέλη θεωρεί ότι η διαπραγμάτευση για τα χωρικά μας ύδατα με την Τουρκία δεν διαφέρει από το παζάρι για αγορά πατατών από τη λαϊκή! Δηλώσεις εξοργιστικές και αποκαρδιωτικές, αλλά ενδεικτικές του κλίματος ενδοτισμού που κυριαρχεί στα ανώτατα κυβερνητικά κλιμάκια.
Επίσης, ο ελληνικός λαός έχει ενημερωθεί πως τον Νοέμβριο έχει προγραμματιστεί η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας και πρώην αρχιπράκτορα της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν για συζητήσεις και «λύση πακέτο» σχετικά με το Αιγαίο. Δηλαδή, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα συζητήσει τι ακριβώς από τα ελληνικά εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα θα εκχωρήσει στην Τουρκία. Το παραπάνω σημειώνεται διότι δεν έχουν τεθεί από την ελληνική πλευρά οι ελάχιστες αξιώσεις, απαιτήσεις ή διεκδικήσεις προς την πλευρά της γείτονος.
Επιπλέον, ο πλήρως ελεγχόμενος από την Άγκυρα αρχηγός του ψευδοκράτους του Αττίλα Ερσίν Τατάρ, προκειμένου να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη και τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες θέτει όρους. Ο βασικότερος όλων είναι «η αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας και ισότιμου διεθνούς καθεστώτος». Με λίγα λόγια, η αναγνώριση και νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της εισβολής, των εγκλημάτων πολέμου και της κατοχής από την Τουρκία των εδαφών της Κύπρου!
Είναι απορίας άξιον ποια βάση συζητήσεως μπορεί να υπάρξει όταν ο υπάλληλος του Ερντογάν στα Κατεχόμενα προβάλλει τέτοιου είδους αξιώσεις για να… καταδεχτεί να συζητήσει με τους Κυπρίους και τον ΟΗΕ. Και σε αυτή την περίπτωση δεν έγινε αντιληπτή κάποια άξια λόγου αντίδραση από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης.
Οι Τούρκοι αυθαιρετούν και προκαλούν και οι άμεσα θιγόμενοι από τη συμπεριφορά τους σιωπούν.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
