Η λογοκρισία στο facebook και του ελληνικού παραρτήματός του «κατεβάζει» ως ψευδείς κάποιες σημαντικές αναρτήσεις για τα Τέμπη που αποδεικνύονται αληθείς. Στο YouTube μπαίνει λουκέτο σε δημοφιλή «κανάλια» ύστερα από στοχευμένες αναφορές. Το ΕΣΡ καιροφυλακτεί για πρόστιμα εξόντωσης, συχνά άνευ λόγου, όταν επί χρόνια επιτρέπει σε τουρκόφωνα ραδιόφωνα, με χρηματοδότηση άγνωστης προέλευσης, να εκπέμπουν κανονικά από τη Θράκη.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψηφίζει νόμους για να «συλλαμβάνει» όσους αντικρούουν το αφήγημα για τα -αποδεδειγμένα πια- επικίνδυνα εμβόλια του κορονοϊού. Τον Σεπτέμβριο στη Γερμανία ανακοινώθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών ότι όσα άτομα δημοσιεύουν, κάνουν like ή σχολιάζουν το σύνθημα «Από το Ποτάμι στη Θάλασσα» για να υποστηρίξουν την Παλαιστίνη δεν θα δικαιούνται υπηκοότητα. Όποιος αμφισβητήσει τις μαύρες μεθόδους Ζελένσκι φιμώνεται αμέσως ως «πουτινικός».
Η ανελευθερία κυριαρχεί στον 21ο αιώνα. Το σελοτέιπ στα στόματα είναι εδώ. Η Δύση εφαρμόζει σκληρούς κανόνες απαγόρευσης στον δημόσιο λόγο που είχαν ξεχαστεί επί πολλές δεκαετίες. Στο μόνο ζήτημα που η Ευρώπη επιτρέπει τον εξευτελισμό άνευ ορίων είναι στον χριστιανισμό. Όχι στη θρησκεία γενικότερα, ούτε στις άλλες θρησκείες, αλλά ειδικά στον χριστιανισμό. Το ερώτημα είναι «γιατί;».
Στην τελετή Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι ο… σκηνοθέτης αποφάσισε να διασύρει τον Μυστικό Δείπνο σε παγκόσμια θέα. Νύξη για άλλη θρησκεία δεν υπήρξε από τον «πολιτισμένο» Γάλλο, υποτιθέμενο προοδευτικό και… τολμηρό καλλιτέχνη. Η τόλμη του ήταν εκ του ασφαλούς, αφού είναι άλλο να κοροϊδεύεις χριστιανούς πιστούς, που απλά θα διαμαρτυρηθούν ή δεν θα δουν την παράσταση, κι άλλο τον Μωάμεθ και τους μουσουλμάνους πιστούς κινδυνεύοντας να πάθεις ό,τι το Charlie Hebdo.
Τώρα, στη Γερμανία αυτή τη φορά, επετράπη παράσταση, μάλιστα στην Εθνική Όπερα της Στουτγάρδης, όπου ο Χριστός εμφανίζεται να μεθάει γυμνές καλόγριες και να τις μαστιγώνει. Και ο Πάπας της Ρώμης είναι γυναίκα – νάνος με περιπτύξεις ομοφυλοφιλίας.
Ούτε ο εμπνευστής αυτής της -«στημένης» όσο και για ζουρλομανδύα- παράστασης δεν είχε κάτι να πει για τον π.χ. Μωάμεθ ή άλλη θρησκεία. Επικέντρωσε μόνο στο να ξευτελίζει το πρόσωπο – σύμβολο της χριστιανικής πίστης παρουσιάζοντάς τον ως μέθυσο και σαδομαζοχιστή.
Για την… πολιτισμένη Δύση η λογοκρισία δεν παρεμβαίνει μόνο στην τέχνη που επιτίθεται στους χριστιανούς πιστούς. Οπουδήποτε αλλού επιβάλλεται φίμωση εφόσον αμφισβητηθούν π.χ. οι λόγοι χρηματοδότησης στην Ουκρανία του Ζελένσκι, τα βρόμικα ντιλ για τα εμβόλια της Φον ντερ Λάιεν, το κουκούλωμα στα Τέμπη, ένα περιοδικό που θα κοροϊδέψει τον Μωάμεθ ή ένα δημόσιο σχόλιο περί μπούρκας.
Όταν, όμως, κάποιος που είναι για Δαφνί δηλώσει ξαφνικά καλλιτέχνης επειδή αποφάσισε να ντύσει τον Χριστό σαν τρανσέξουαλ ή την Παναγία σαν Χίτλερ, υπάρχει μια συστημική ασπίδα για να προστατεύσει το… δρώμενο. Ακόμα και διά ροπάλου αν χρειαστεί.
Πριν από λίγες ημέρες ο γνωστός ηθοποιός Άρης Σερβετάλης βομβαρδίστηκε από ερωτήσεις σε τηλεοπτική συνέντευξη για το πώς αποφάσισε να δείξει τέτοια αφοσίωση στον Θεό. Ήταν τέτοια η πίεση, που τον εμφάνιζαν σαν να έκανε κάτι περίεργο. Ο ηθοποιός έδωσε μια αφοπλιστική απάντηση: «Παλιά, που ήμουν με κόκκινα-μπλε μαλλιά, ήμουν στο περιθώριο. Τώρα λες Ορθοδοξία, Θεός, βιωματικά πράγματα, και πάλι είμαι στο περιθώριο».
Πώς, όμως, μπορούν να θεωρηθούν περιθώριο το 90% του ελληνικού λαού και το 70% των Ευρωπαίων πολιτών που είναι χριστιανοί; Κι όμως, η πολιτική των περισσότερων δυτικών κυβερνήσεων στοχεύει ακριβώς εκεί. Στο πνίξιμο του χριστιανισμού. Και στην πραγματικότητα όλοι ξέρουν τους λόγους.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
