Σαν τέτοια ώρα στο βουνό…

Του Χρήστου Μπολώση

Σαν τέτοια ώρα στο βουνό ο Παύλος πληγωμένος,

μες στο νερό του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος

Συμπληρώθηκαν 120 χρόνια από τον, σαν εχθές (13 Οκτωβρίου 1904), θάνατο του ήρωα Μακεδονομάχου ανθυπολοχαγού Πυροβολικού Παύλου Μελά. Τον Ιούλιο του 1904, ενώ υπηρετούσε στη Σχολή Ευελπίδων, ζήτησε 20ήμερη άδεια και έκανε ένα δεύτερο ταξίδι στη Μακεδονία, με πλαστό διαβατήριο. Βλέπετε, τότε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έφευγαν σκαστά για ν’ απελευθερώσουν τη Μακεδονία και όχι για να λάβουν μέρος στο  «Survivor». Είχε προηγηθεί το πρώτο ταξίδι τον Φεβρουάριο και ακολούθησε το τρίτο και μοιραίο τον Αύγουστο του ιδίου έτους, αφού μετά από προδοσία των Βουλγάρων, έπεσε σε τουρκική ενέδρα και δολοφονήθηκε.

Οι σημερινές «Ριπές» άρχισαν με τους πρώτους στίχους ενός τραγουδιού που αναφέρεται στον θάνατο του παλικαριού Παύλου Μελά, σε στίχους και μουσική του μεγάλου Μακεδόνα (από το Λιτόχωρο Πιερίας) Ιωάννη Σακελλαρίδη, πατέρα του επίσης μεγάλου Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Υπάρχει και η εκδοχή ότι οι στίχοι ανήκουν στη Σοφία Χατζηπανταζή, χήρα του καπετάν Χατζηπανταζή από τη Σκοτούσσα Σερρών. Το τραγούδι ερμηνεύει εκπληκτικά ο Απόστολος Τσέρνος. Τον συνοδεύει μία επίσης εκπληκτική μπάντα πνευστών. Το μικρό αυτό αριστούργημα θα βρείτε στη διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=42Dit-jShi8

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

«Το Τραγούδι του Σταυρού»

Ένας από τους σημαντικότερους χορηγούς πνευματικής ουσίας του νεότερου Ελληνισμού είναι ο Κωστής Παλαμάς. Στην ποιητική συλλογή του...

Οι ταπεινοί μπορούν να νιώσουν τα Θεία Πάθη 

Τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας ξυπνώ πάντα με αυτό το «χαροποιόν πένθος». Πρωινός τύπος παιδιόθεν, μου κολλάει την ώρα...

Η απόφαση της καταδίκης του Ιησού Χριστού

Η συνάντηση της αιωνιότητας με την ιστορία, η συνάντηση ανάμεσα στο θεϊκό και στο ανθρώπινο, ανάμεσα στην επίγεια και...

Μια Ανάσταση σχεδόν σιωπηλή

Ονειροφαντασία μπορεί να χαρακτηριστεί, φρούδα ελπίδα και εκ προοιμίου ματαιωμένη ευχή, αλλά πάντοτε στριφογυρνά η ιδέα σε διαφόρους: πώς...