Ελλάδα τέλος!

Προφανώς και δεν ανακαλύψαμε την πυρίτιδα.

Όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο.

Κι ότι ζούμε την τελευταία φάση της υλοποίησης του νοσηρού σχεδίου των δυναστών της Ελλάδας. Ήτοι, τη μετατροπή της σε πλήρως ελεγχόμενο προτεκτοράτο.

Γι’ αυτό παραμένει στη θέση του ο Μητσοτάκης παρά τη φθορά.

Δεχόμενος επί της ουσίας βοήθεια από όλες τις πλευρές.

Για να μη ναυαγήσουν οι βρόμικες ονειρώξεις «συμμάχων» και «εταίρων».

Αποσαφηνίζουμε.

Πήγε ο Τσίπρας στην Αμερική μετά την ήττα και μας έφερε το Αμερικανάκι για να σώσει τη χαμένη τιμή της αριστεράς. Τα είδατε τα αποτελέσματα.

Κατόπιν σήκωσαν μπαϊράκι οι πέντε κατά του Ανδρουλάκη για να αναγεννηθεί το ΠΑΣΟΚ. Τα είδατε επίσης τα αποτελέσματα.

Στο μεταξύ πήραν τελευταία στιγμή (!!!) τα πατριωτικά ντουφέκια τους Σαμαράς και Καραμανλής και πυροβολούν ακατάπαυστα κατά του μητσοτακικού εθνομηδενισμού. Τα βλέπετε πάλι τα αποτελέσματα.

Τι συνάγεται από τα παραπάνω;

Ότι το εγχώριο πολιτικό σύστημα δεν τολμάει να πάει κόντρα στις εντολές «συμμάχων» και «εταίρων» για σμίκρυνση της Ελλάδας και συναινεί στη διατήρηση του Μητσοτάκη στην εξουσία προς ολοκλήρωση του εγκλήματος, προσπαθώντας μέσω σπασμωδικών κινήσεων να διατηρήσει τα φέουδά του με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα.

Αντίστοιχα κινείται και το οικονομικό σύστημα μονάχα βεβαίως όταν θίγονται τα συμφέροντά του -όταν δηλαδή ο Μητσοτάκης ευνοεί έναν ολιγάρχη και ρίχνει έναν άλλο- προσκυνημένο κι αυτό στις διαταγές των κορακιών ΗΠΑ και Ευρώπης.

Κι ο λαός;

O λαός απλώς κοιτάει την καταστροφή της Ελλάδας. Με ένα κομμάτι του να συμμετέχει έμμεσα κι ένα άλλο άμεσα στο ξεπούλημα και το υπόλοιπο εκμαυλισμένο και καθημαγμένο να μη μπορεί να κάνει τίποτα.

Αντίο Ελλάδα. Καλημέρα Μπανανία!

Χωρίς εθνική κυριαρχία. Με μια παρασιτική οικονομία όπου τα πάντα θα ελέγχονται από τους αναρχοκαπιταλιστές (σχέδιο Πισσαρίδη). Με τους Έλληνες μειοψηφία και τους… μουσαφιραίους πλειοψηφία. Με την «ελίτ» στημένη στα τέσσερα να αγχώνεται μόνο για την… αέναη ευμάρειά της. Κι εμάς να αναμένουμε μάταια έναν νέο Καποδίστρια δίχως όμως να τολμάμε να επαναστατήσουμε.

Ίσως για αρχή να κάναμε κάτι απλό μπας και καταλάβουμε ότι εμείς κάνουμε κουμάντο κι όχι αυτοί.

Παίρνουμε τρόφιμα για μια εβδομάδα. Καθόμαστε στα σπίτια μας και δεν κάνουμε τίποτα.

Θα παραλύσουν τα πάντα ή όχι;

Θα αναγκαστεί το σύστημα να αλλάξει άρδην στάση ή όχι;

Αλλά που καιρός για… επιπολαιότητες. Προέχει το κυνήγι της άθλιας ζωής που μας έχουν επιβάλλει οι βιαστές μας. Ασχέτως αν δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε.

Συγκρίνεται η Ελλάδα με ένα χλιδάτο σπίτι, με ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο, με μια σιλικονάτη γκόμενα να μας χαϊδεύει στη Μύκονο ή με το καινούριο γαμάτο iPhone;

Αν είναι δυνατόν!!!

Antinews

  1. Οι διαπιστώσεις πολύ σωστές αλλά οι προτάσεις … λίγο θολές.
    “Παίρνουμε τρόφιμα για μια εβδομάδα. Καθόμαστε στα σπίτια μας και δεν κάνουμε τίποτα.
    Θα παραλύσουν τα πάντα ή όχι; ”
    α) Καταρχάς, πρέπει κάποιος να προβάλλει / ενορχηστρώσει τις ενέργειες. Ποιός είναι ή ποιός θα είναι αυτός;
    β) Ποιός είναι ο στόχος της κινητοποίησης; Να “τρομοκρατηθεί” ο Κούλης/ οι εταίροι στην ΕΕ/ οι λοιποί σύμμαχοι; Πείτε ότι έγινε (που δε θα γίνει..). Ωραία. Και μετά τι;
    Θέλω να πω ότι όλα αυτά, στο “δημοκρατικό πολίτευμα” (πείτε το και “κοινοβουλευτική δικτατορία” ή “ολιγαρχικό Καθεστώς” ή όπως αλλιώς θέλετε) που ζούμε θα πρέπει να είναι κάποιο κόμμα που θα κινήσει αυτές τις διαδικασίες για να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα. Αλλιώς, πώς θα γίνει;
    Ερχόμαστε τώρα στα κόμματα, πρώτα της αντιπολίτευσης: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταντήσει κομωδία ανώτερη από αυτές που παρουσιάζονται στο Δελφινάριο. Όλοι ενδιαφέρονται για τις καρέκλες, το χρήμα και πώς θα ξαναπάρουν την εξουσία για να τρώνε περισσότερα. Υπάρχει κάποιος εκεί που να ενδιαφέρεται για την Πατρίδα και για το λαό; Νομίζω όχι.
    Στο ΠΑΣΟΚ ξαναβγήκε ο Ανδρουλάκης. Χαρά μεγάλη για το Μητσοτάκη και την παρέα του που τον έχουν του χεριού τους και πιθανότατα τον “κρατάνε” κιόλας με το predator. Άλλωστε μπορεί να φανταστεί κανείς το Νικόλα να διαπραγματεύεται με τον Ερντογάν ή να σηκώνει ανάστημα σε Αμερική ή Γερμανία χωρίς να βάλει τα γέλια;
    Ο Βελόπουλος με τις κηραληφές και τις επιστολές του Ιησού προσπάθησε να εξαπατήσει. Ο λαός λέει: “μια φορά απατεώνας, πάντα απατεώνας”. Προσωπικά, από αυτά που λέει, βλέπω ότι είναι “γάτα” στο να ανακαλύπτει κομπίνες και απατεωνιές των άλλων (ίσως γιατί έχει την απαιτούμενη εμπειρία σε αυτά) αλλά δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη ότι θα κάνει αυτό που πρέπει.
    Ο δάσκαλος – Νατσιός έχει μείνει στις θεωρίες αλλά στην πράξη … κάτω από τη βάση. Καλός είναι για να μας λέει για Κολοκοτρώνη και Καποδίστρια αλλά επί του πρακτέου τι;
    Πλεύση ελευθερίας – Νέα αριστερά = αμελητέες ποσότητες.
    Το ΚΚΕ θα πει την αλήθεια για τα εξωτερικά αλλά από τη δική του οπτική γωνία (ξένο και ντόπιο κεφάλαιο – συμφέροντα – εξοπλισμοί κτλ). Είναι ικανό όμως να κινητοποιήσει ΟΛΟ τον κόσμο μια και η πλειοψηφία πιστεύει ότι είναι γαντζωμένο σε παρωχημένες αντιλήψεις;
    Ερχόμαστε τώρα στη συμπολίτευση: Καραμανλής – Σαμαράς φαίνεται ότι αντιδρούν και ο Δένδιας είναι διαφοροποιημένος με τις αντιλήψεις της ομάδας Μητσοτάκη. Είναι πραγματικές αυτές οι αντιδράσεις ή ρίχνουν άσφαιρα. Το μέλλον θα δείξει. Από εκείνη την πλευρά, κατά τη γνώμη μου μπορεί να βγει κάποια αντίδραση και όχι πάντως το “παίρνουμε προμήθειες μιας εβδομάδας και μένουμε στα σπίτια μα”.
    Όλα θα εξαρτηθούν επίσης και από τις εκλογές στις ΗΠΑ, το Νοέμβριο….

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Ο Κυριάκος εξαπάτησε τους πολίτες με τους «Ολλανδούς»

Κοντεύει έξι χρόνια πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και πλέον δεν υπάρχουν άγνωστοι άσοι στο μανίκι του. Η κοινή γνώμη...

Σαν τέτοια ώρα στο βουνό…

Συμπληρώθηκαν 120 χρόνια από τον, σαν εχθές (13 Οκτωβρίου 1904), θάνατο του ήρωα Μακεδονομάχου ανθυπολοχαγού Πυροβολικού Παύλου Μελά. Τον...

Το τέρας της γραφειοκρατίας και το φονικό όπλο της τεχνολογίας

Από τον 20ό αιώνα άρχισε να χαρακτηρίζεται το κράτος και, ειδικότερα, ο τομέας της δημόσιας διοίκησης ως το «γραφειοκρατικό...

«Ειρήνη Ημίν»

Ο ανηλεής αλληλοσπαραγμός των πρωταγωνιστών του «μεσανατολικού δράματος» μας επιφυλάσσει, εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο αλλεπάλληλες, ασύλληπτες από τη...