Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Με τις εξελίξεις να έχουν δρομολογηθεί, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, προς την κατεύθυνση της διαγραφής του Στεφανου Κασσελάκη από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδριάζει (εάν τα καταφέρουν αύριο), το ενδιαφέρον στρέφεται και σε ένα παράπλευρο ζήτημα, το οποίο όμως μπορεί να επηρεάσει συνολικά τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς.
Το ερώτημα (γνωστό ήδη) είναι πόσοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να τον ακολουθήσουν στην έξοδο από την Κουμουνδούρου. Η απάντηση μπορεί να ακούγεται σχετικά απλή, με την παράθεση πιθανών αριθμών, αλλά στην πράξη κάθε άλλο είναι…
Η πολιτική εμπειρία και η Ιστορία έχουν δείξει ότι στις περιπτώσεις αυτές με τους βουλευτές ισχύει κατά κανόνα το «άλλο το τάξιμο κι άλλο το δόσιμο». Μεταπολιτευτικά μάλιστα από την εποχή της ΔΗ.ΑΝΑ…
Όταν ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος συγκρούστηκε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το 1985 και αποχώρησε από τη Ν.Δ., είχε στο συρτάρι του και ένα μνημόνιο (το οποίο αργότερα είδε και το φως της δημοσιότητας) με τις υπογραφές δυο τριών δεκάδων βουλευτών που δεσμεύονταν ότι θα τον ακολουθούσαν. Όταν ήρθε η στιγμή για την ίδρυση της Δημοκρατικής Ανανέωσης, είχαν περιοριστεί μόλις στους εννέα…
Βεβαίως, συνομιλητές από το επιτελείο του Stephanos διατυμπανίζουν τώρα ότι είναι «εξασφαλισμένη» η δεκάδα που θα επιτρέψει και τον σχηματισμό αναγνωρισμένης Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Όμως είναι όντως εξασφαλισμένη ή αυτά λέγονται για την άσκηση πίεσης για να αποτραπεί έστω και την τελευταία στιγμή η διαγραφή;
Το μόνο σίγουρο επί του παρόντος είναι ότι κατά την εμφάνισή του στη Νέα Σμύρνη προχθές είχαν πάει μαζί του επτά: Τζάκρη, Γαβρήλος, Σαρακιώτης, Πούλου, Χρηστίδου, Μάλαμα και Αυλωνίτης.
Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι περισσότεροι εκ των ακολούθων του τάσσονται υπέρ της εξάντλησης όλων των δυνατοτήτων να δοθεί η μάχη εντός και όχι εκτός του ΣΥΡΙΖΑ. Και το πρώτο δίλημμα που έχει τεθεί είναι, σε περίπτωση οριστικής ρήξης, πώς θα αντιμετωπιστεί η (εύλογη) πίεση να παραδώσουν τις βουλευτικές τους έδρες…
Αν πάντως φύγουν μαζί με τις έδρες τους τουλάχιστον πέντε (από τους 35), αξιωματική αντιπολίτευση γίνεται αυτομάτως το ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει όμως τρόπος να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη;
Η δυνατότητα αυτή υπάρχει, όπως προωθούν ήδη ορισμένοι, εάν ενεργοποιηθεί το σχέδιο για την επανασυγκόλληση της Νέας Αριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με την αποπομπή του Κασσελάκη θα έχει εκλείψει άλλωστε ο λόγος της αποχώρησής τους.
Το όριο ασφαλείας για να αποδώσει αυτό το σενάριο είναι να μην πέσει ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ κάτω από τους 21 βουλευτές ώστε με τους 11 τής (υπό τον Χαρίτση) ΝΕ.ΑΡ. να φτάνουν τους 32 και έτσι να είναι έστω και κατά έναν παραπάνω από το ΠΑΣΟΚ…
Ανάλογα με το ποιος θα κερδίσει την Κυριακή στο ΠΑΣΟΚ, υπάρχει και το πιο μακροπρόθεσμο, να γίνουν όλοι τους… ένα.
Κασσελάκης, Κασσελάκια, Κασσελίστας, κάνατε την πολιτική ζωή θέατρο του παραλόγου. Αποπροσανατολιστική η συνεχής αναφορά στα έργα και τις ημέρες αυτού του κυρίου που ήλθε από την Αμερική, θυμηθείτε πως πρώτο του έργο ήταν η συνάντηση και η φωτογράφιση του στην αμερικανική πρεσβεία.
Παρακολουθώ (μακρόθεν) την δράση της αριστεράς από την εποχή της νομιμοποίησης της, τα τελευταία πενήντα χρόνια δηλαδή.
Θα ήταν αδιανόητο υποψήφιος αρχηγός αριστερού κόμματος να περάσει από την πρεσβεία και να φωτογραφηθεί με τον πρέσβη.
Μήπως υπάρχει κάτι που δεν ξέρω ή κάτι που δεν καταλαβαίνω ;
Στη συνέχεια η πολιτική ασχετοσύνη τον προέδρου, η υπέρ δημοσιοποίηση άσχετων με την πολιτική ιδιωτικών στιγμών του και το διοικητικό μπάχαλο που επικράτησε στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δημιούργησαν διαλυτικές τα τάσεις και το εξαφάνισαν πολιτικά.
Ίδια χάλια και στο ΠΑΣΟΚ, ερίζουν για την κουτάλα υπό την σκιά των κυβερνητικών παρακολουθήσεων, που ίσως αφορούν εργαλείο μελλοντικού χειρισμού της ηγεσίας του.
Σε αυτό το κλίμα, η κυβέρνηση ετοίμασε και δρομολογεί τις Πρέσπες του Αιγαίου.
Ο ΥΠΕΞ, αυτός που είχε δηλώσει πως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα σταματούν στα έξι μίλια, δήλωσε πως δεν τον πειράζει αν τον πουν μειοδότη, φτάνει να πετύχει την ηρεμία στο Αιγαίο.
Οι Τούρκοι από την πλευρά τους λένε πως θα προσφύγουν μονομερώς σε διεθνές δικαστήριο για την επίλυση του σύνολο των διαφορών με τη χώρα μας και όχι για την μια που λέμε εμείς.
Η προσφυγή ίσως γίνει σε διεθνές δικαστήριο στο οποίο δεν χρειάζεται συνυποσχετικό (όχι στη Χάγη δηλαδή), άρα δεν απαιτείται έγκριση της βουλής.
Θυμηθείτε πως ο τέως πρόεδρος της βουλής διεμήνυσε πριν λίγες μέρες πως δεν πρόκειται να περάσουν υποχωρήσεις από τη Βουλή των Ελλήνων.
Με όλο αυτό το σκηνικό που έχει ετοιμάσει ο κ Μητσοτάκης, όλος ο έντυπος και Ηλεκτρονικος τύπος εστιάζει στον κ Κασσελάκη, οι δε πολίτες δεν αντιλαμβάνονται την εθνική κατρακύλα, ασχολούνται με τα χάλια της αντιπολίτευσης.
Άρα, προς τι η συνεχής αναφορά στα πεπραγμένα του κυρίου από την Αμερική ;