Του Κώστα Πρώιμου
Το σύστημα έχει αποτρελαθεί, η αλαζονεία του χτυπάει κόκκινο. Προφανώς παίζει χωρίς αντίπαλο για πρώτη φορά μετά από αιώνες. Τι να γράψει κανείς για την περίπτωση Λιάγκα. Ο τύπος αυτός, ανήκει επάξια στους κραταιούς εκφραστές της σχολής αντιδημοσιογραφίας. Ένα παλληκάρι-αθλητικό πρότυπο για μικρούς και μεγάλους άφησε την τελευταία του πνοή αιφνιδιαστικά στο σπίτι του και η εκπομπή του εν λόγω κυρίου ασχολείτο εριστικά με τη θέα και την πολυτέλεια της μοιραίας οικίας στη Γλυφάδα.
Εντάξει, έχουμε καταλάβει απόλυτα πως στις μέρες μας η αξία της ανθρώπινης ζωής από μόνη της είναι μηδενική. Τυχαίο είναι πως πέφτουν σαν τις μύγες και κατά δεκάδες χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά στα μέτωπα της Μέσης Ανατολής και της Ουκρανίας; Και κανενός πολιτικού ή θρησκευτικού ταγού το αυτί δεν ιδρώνει; Το μόνο που τους ενδιαφέρει και δεν το κρύβουν είναι να κόψουν χρήμα για νέες φαραωνικές παραγγελίες φονικών όπλων, καθώς η αιματοχυσία βολεύει και πουλάει πολύ. Ταυτόχρονα, όλοι τους καταδικάζουν υποκριτικά και φοβικά, ενώ σε πολλές περιπτώσεις αναλαμβάνουν και την ευθύνη… χωρίς ευθύνη, όπως τάχα μου έπραξε στην εγχώρια μικρογραφία της κοινωνίας μας ο κ. Λιάγκας, μετά τη λαϊκή κατακραυγή και αφού προηγουμένως έκανε τη δουλίτσα του ανενόχλητος.
Γι’ αυτό άλλωστε προκρίνουν ευκόλως τις γενοκτονίες, τις δολοφονίες και στην περίπτωση Μπάλντοκ διαφήμισαν ανενδοίαστα τον επικοινωνιακό κανιβαλισμό.
Όμως δεν θα αφορίσουμε, μήτε τους Λιάγκες, μήτε τους Μητσοτάκηδες, τους Μπάιντεν τους Τραμπ, τις Ούρσουλες και τους Πούτιν. Για να μπορούν όλοι αυτοί να κάνουν παιχνίδι, χρειάζονται και συνεργαζόμενα θύματα. Αναρίθμητα θύματα. Όπως η κάθε επαίσχυντη εκπομπή έχει ανάγκη από τηλεθεατές που εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος. Παρακολουθεί συστηματικά ποδόσφαιρο κάποιος που δεν είναι φίλος της στρογγυλής θεάς; Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα μπει στη διαδικασία να βλέπει σε καθημερινή βάση και να δίνει ουσιαστικά ψήφο υποστήριξης στους Λιάγκες; Τι το θετικό προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο όλες αυτές οι τάχα μου ψυχαγωγικο-ενημερωτικές εκπομπές που κυριαρχούν στα κραταιά τηλεοπτικά μέσα; Πόση κατάντια ακόμη αντέχουν το πετσί και το μάτι του μέσου Έλληνα; Γιατί αρέσκονται κάποιοι να απολαμβάνουν την ολική διαγραφή των πανανθρώπινων αξιών μας; Ποιος έχει ορίσει αυτούς τους «παραδόπιστους φελλούς» ως δικαστικούς μας παραστάτες;
Ο αείμνηστος Τζιμάκος έλεγε περίπου πως την ώρα που καταδικάζουν οι θεματοφύλακες της ηθικής και της ευνομίας έναν βιασμό ταυτόχρονα τον παρακολουθούν «εκστασιασμένοι».
Χωρίς τον άξεστο και διαστροφικό τηλεθεατή, Λιάγκες και αντιδημοσιογραφία γιοκ. Όλα τα άλλα είναι για να ‘χουμε να λέμε και να γράφουμε.
Και ύστερα απορούμε πολλοί, γιατί μας κυβερνά ο Μητσοτάκης…
