Του Βασίλη Βέργη
Καθένας έχει δικαίωμα να διαβάσει με τη δική του οπτική το αποτέλεσμα. Ο Ανδρουλάκης να πανηγυρίσει, γιατί συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους. Ο Δούκας να «ανταπαντήσει» ότι το 70% των ψηφοφόρων του κόμματος «φώναξαν» πως θέλουν αλλαγή ηγεσίας. Και οι δύο δίκιο έχουν.
Μόνο που την ερχόμενη Κυριακή το ΠΑΣΟΚ θα κληθεί να επιλέξει το «ταβάνι» του. Εκείνοι -και οι 300.000;- που θα πάνε στην κάλπη πρέπει να απαντήσουν στο πιο βασικό ερώτημα: Η επιλογή τους θα μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη; Ο ηγέτης που θα εκλέξουν θα έχει «δυναμική διεκδίκησης της εξουσίας» ή θα… μάχεται ξανά για τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πολύ του είναι;
Εδώ έχουμε ήδη πάρει κάποιες απαντήσεις από τη ζωή. Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να κομπάζει ότι έδωσε ξανά στο ΠΑΣΟΚ έμπνευση, όμως ούτε καν δεύτερο κόμμα στις κάλπες δεν κατάφερε να το αναδείξει. Με 12% και κάτι δεν μπορείς να ψελλίσεις τη λέξη «κυβέρνηση». Ούτε στον ύπνο σου να τη δεις.
Ο Ανδρουλάκης έχει ήδη «μετρηθεί» σε εκλογές όπου η Νέα Δημοκρατία έφαγε τα μούτρα της. Όπως συνέβη πρόσφατα στις ευρωεκλογές. Σε στιγμές που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίσει να αλλοιώνεται από τις σοβαρές εσωκομματικές του έριδες. Κι όμως το Κίνημα δεν κατόρθωσε να πιστωθεί τίποτα από αυτά.
Πώς, λοιπόν, μπορεί να πείσει ο κ. Ανδρουλάκης ότι εάν επανεκλεγεί θα μπορέσει να οδηγήσει το κόμμα του σε αφετηρία με κυβερνητική δυναμική; Τι θα αλλάξει τόσο ριζικά ώστε να πείσει τους χιλιάδες ψηφοφόρους που δεν μπόρεσε να κερδίσει τις προηγούμενες φορές;
Θέλω να πω ότι ο κ. Ανδρουλάκης έχει ήδη μετρηθεί. Και πιθανότατα μαζί του το ΠΑΣΟΚ έχει μετρήσει και το «μπόι του».
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ο Χάρης Δούκας. Η ζωή τον φέρνει ξανά σε έναν «δεύτερο γύρο». Και την προηγούμενη φορά, στον Δήμο της Αθήνας, ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ. Όμως έκανε τη μεγάλη ανατροπή, επικρατώντας του Κώστα Μπακογιάννη. Τότε, φυσικά, είχε τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά ψηφίστηκε από ένα αντι-μπακογιαννικό μέτωπο.
Δεν αποκλείω κάτι αντίστοιχο να συμβεί και στην περίπτωση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, αν φυσικά οι υπόλοιποι συνυποψήφιοι δώσουν κάποια «γραμμή». Η πρώτη αντίδραση του Παύλου Γερουλάνου, πάντως, ήταν ότι ο κόσμος θα αποφασίσει αυτοβούλως…
Η διαφορά της πρώτης Κυριακής ανάμεσα στους δύο μονομάχους δεν είναι απαγορευτική για κανέναν. Ούτε για τον Ανδρουλάκη στην προσπάθεια επανεκλογής του ούτε για τον Δούκα στην προσπάθεια ανατροπής.
Το θετικό για τον δήμαρχο Αθηναίων είναι ότι -σε αντίθεση με τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ- δεν έχει «κριθεί» σε θέση ηγεσίας. Το αρνητικό είναι εκείνο με το οποίο οι αντίπαλοί του τον «χτυπούν» από την πρώτη στιγμή: Η διπλή ιδιότητα δεν «κουβαλιέται». Και σε αυτή την περίπτωση πιο πιθανό είναι να την «πληρώσει» ο Δήμος της Αθήνας.
Επαναλαμβάνω, πάντως, ότι την Κυριακή οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα επιλέξουν το «ταβάνι» του Κινήματος στην πολιτική ζωή της χώρας. Με τη Νέα Δημοκρατία ακόμη πρώτο κόμμα -αλλά με τεράστιες πληγές και σοβαρότατα εσωτερικά προβλήματα- και τον ΣΥΡΙΖΑ αλλού να πατάει και αλλού να βρίσκεται, η κάλπη στο ΠΑΣΟΚ έχει ιστορική σημασία.
Οι απαντήσεις εντός ολίγων ημερών…
