Του Απόστολου Διαμαντή
Το πάρτυ της μητσοτακικής ΝΔ για τα 50 χρόνια του κόμματος εξελίχθηκε σε ρέκβιεμ: η απουσία των Καραμανλή – Σαμαρά και κυρίως η απουσία του κόσμου, μετέτρεψαν το γενέθλιο πάρτυ σε μνημόσυνο.
Τι ήταν η ΝΔ; Ένα κόμμα που νομιμοποίησε το ΚΚΕ, που βγήκε από το ΝΑΤΟ, που κρατικοποίησε αρκετές επιχειρήσεις, που εξορθολόγισε την αγορά σε όφελος του δημοσίου συμφέροντος και κυρίως το κόμμα που άσκησε μια μετριοπαθή και δημοκρατική πολιτική, που οδήγησε μάλιστα και στην άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Η ΝΔ της περιόδου 1974-1981, ήταν ένα κανονικό δημοκρατικό, συντηρητικό ευρωπαϊκό κόμμα.
Τι είναι σήμερα η ΝΔ; Ένα νεοφιλελεύθερο, αυταρχικό κόμμα, τοξικό και διχαστικό στον πολιτικό του λόγο, αντιδημοκρατικό σε όλες του τις θεσμικές παρεμβάσεις, διαπλεκόμενο φανερά με την οικονομική ελίτ, την οποία υπηρετεί τυφλά απορρυθμίζοντας τις εργασιακές σχέσεις και πλήττοντας το δημόσιο συμφέρον, απολύτως υποταγμένο στα ιδιαίτερα συμφέροντα των ΗΠΑ και ΕΕ σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων και έντονα ενδοτικό απέναντι στις τουρκικές επεκτατικές βλέψεις σε Αιγαίο και Κύπρο.
Αυτή είναι σήμερα η μητσοτακική ΝΔ. Ένα κόμμα παραγόντων που αντλούν τη δύναμή τους μέσω της υποταγής στις διαταγές της ελίτ των Βρυξελλών, που πουλάει κομμάτι- κομμάτι το σύνολο του δημοσίου τομέα στα ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα -τράπεζες, λιμάνια, αεροδρόμια, υπηρεσίες έχουν περάσει ολοκληρωτικά στο ξένο κεφάλαιο- ενώ η μεσαία και μικρή ελληνική επιχείρηση αφανίζεται, όπως και η αγροτική και βιοτεχνική και βιομηχανική παραγωγή. Πρόκειται για ένα κόμμα-καταστροφέα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Ο επικεφαλής όμως αυτής της καταστροφικής πολιτικής ομάδας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χάνει πλέον τη δύναμή του, καθώς ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού του γυρίζουν οριστικά την πλάτη, βλέποντας πως δεν υπάρχει καμία διέξοδος με τη ΝΔ στην κυβέρνηση. Σ΄αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε, ένα βήμα ακριβώς πριν την εκκωφαντική πτώση της μητσοτακικής ΝΔ, οι βουλευτές της οποίας έχουν αντιληφθεί πως εάν συνεχιστεί η παραμονή Μητσοτάκη στην ηγεσία του κόμματος, τότε η ΝΔ θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 2010-2015: πορεία προς την πολιτική κατάρρευση.
Γιατί η ΝΔ δεν είχε τότε την τύχη του ΠΑΣΟΚ; Πρώτον, διότι το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την πλήρη σχεδόν ευθύνη της χρεωκοπίας του 2010 και δεύτερον, διότι υπήρξε μια ραγδαία αναπτυσσόμενη αριστερά, η οποία εκμεταλλεύθηκε την πτώχευση και εξέφρασε τη μεγάλη οργή όλου του αντιδεξιού πολιτικού μπλοκ: Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα διέλυσε και λεηλάτησε το ΠΑΣΟΚ.
Εκείνη τη στιγμή η ΝΔ δεν είχε ανάλογο πολιτικό πρόβλημα να αντιμετωπίσει. Αντίθετα, η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και η πορεία του προς τη νίκη του 2015 συσπείρωσε τον κόσμο της λαϊκής και φιλελεύθερης δεξιάς, ο οποίος δεν είχε άλλη πολιτική επιλογή, απέναντι στην επέλαση της αριστεράς, από το να στηρίξει τη ΝΔ. Έτσι, η ΝΔ δεν είχε σοβαρές απώλειες και σύντομα ανέκτησε το χαμένο πολιτικό έδαφος, βοηθούσης και της κακής διακυβέρνησης του Τσίπρα.
Τώρα όμως, μετά από 5 χρόνια κυβέρνησης Μητσοτάκη, αυτή η συσπείρωση της δεξιάς δεν υπάρχει πια, οι λαϊκές τάξεις της γύρισαν οριστικά την πλάτη, οι πατριωτικές της συνιστώσες πυκνώνουν συνεχώς τα αντίστοιχα κόμματα και έτσι η ΝΔ του Μητσοτάκη μοιάζει με το μεγάλο ψάρι που έχει τραυματιστεί θανάσιμα και το τρώνε όλα τα υπόλοιπα-σε λίγο θα μείνει ένα σκέτο κόκκαλο.
Εκεί βρισκόμαστε. Παρακολουθήσαμε ήδη το ρέκβιεμ της Ρηγίλλης. Και ποιος έρχεται; Είναι σαφές πως έρχεται μάλλον η σειρά του ΠΑΣΟΚ, που προβάλει πλέον σαν μια κάποια σοβαρή λύση, απέναντι στην παραπαίουσα αριστερά και στην ανυπόληπτη και σχεδόν μισητή πλέον ΝΔ. Εκτός αν εσωτερικές πολιτικές δυνάμεις της ΝΔ αναλάβουν δράση και προλάβουν τη βύθιση του σκάφους.
Δύσκολο. Αλλά όταν η κρίση προκαλεί τη μέγιστη πολιτική ανασφάλεια σε βουλευτές και υπουργούς, τότε ακόμη και οι πρώην πιστοί της ηγεσίας μετατρέπονται εξ ανάγκης σε αμφισβητίες και ανατροπείς.
Το πασοκ αυτόνομο δεν πρόκειται να αναλάβει ξανά εξουσία. Έρχονται με φόρα η ελληνική λύση, άλλα κόμματα της δεξιάς, και το κκε
“Είναι σαφές πως έρχεται μάλλον η σειρά του ΠΑΣΟΚ ”
Όσο κι αν το σκέφτομαι δεν βλέπω την παραμικρή ένδειξη πως μπορεί να γίνει το ΠΑΣΟΚ κάτι παραπάνω από το κόμμα του 5% που είναι σήμερα.
Οι βασικοί υποψήφιοι για την αρχηγία του κόμματος έχουν μάλιστα περισσότερες πιθανότητες να το αφήσουν εκτός Βουλής παρά να το κάνουν πρώτο κόμμα.
Ο Ανδρουλάκης έχει δείξει τις (περιορισμένες) δυνατότητες του ενώ αιωρείται η υποψία πως μέσω των υποκλοπών βρίσκεται δέσμιος.
Η Διαμαντοπούλου δεν μπορεί να μαζέψει τους δυσαρεστημένους από τον Μητσοτάκη καθώς εκφράζει το ίδιο αποκρουστικό πρόσωπο της πολιτικής.
Ο Δούκας βγήκε δήμαρχος από σποντα ως η αρνητική ψήφος απέναντι στον Μπακογιάννη. Το ίδιο εύκολα θα μπορούσε να είναι σήμερα δήμαρχος Αθηναίων ο Νίκος Παπάς, αλλά η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να μην μπορούμε να αποφασίσουμε αν είναι ο μεν χειρότερος στο ρόλο του δημάρχου ή ο δε στον ρόλο του ευρωβουλευτή.
Δυστυχώς φαίνεται πως θα πορευτούμε με την υπάρχουσα Βουλή μέχρι να γίνει ο εξευτελισμός μας τέλειος, δηλαδή μέχρι να παρακαλάμε τον ξένο παράγοντα και την γείτονα να μας πουν πως θέλουν να κινηθεί η χώρα και εκείνοι να κάνουν τους δύσκολους.