Του Μανώλη Κοττάκη
Δεν υπάρχει τίποτε πιο δυσάρεστο για τη δική μου αντίληψη των πραγμάτων αλλά και για την ιστορία αυτής της εφημερίδας, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελληνική γλώσσα, από το να διαβάζω ότι η Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Κωνσταντίνου Τσάτσου, του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και του Γεωργίου Ράλλη μάς καλεί σήμερα σε… street party στην οδό Ρηγίλλης.
Το κακό με την αντικατάσταση των ελληνικών λέξεων από αγγλικές, που στο τέλος της ημέρας ισοδυναμεί με ασυγχώρητη δουλεία, έχει πλέον παραγίνει. Και η ευθύνη του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο το 1976 καθιέρωσε επί υπουργίας Γεωργίου Ράλλη τη δημοτική γλώσσα, είναι μεγίστη.
Η Ν.Δ. δεν ομιλεί πλέον ελληνικά, αλλά τη γλώσσα του διαδικτύου. Αντί να καθοδηγεί, καθοδηγείται. Προχθές ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε το save youth κατά της σχολικής βίας. Τις προάλλες το panic button για την ενδοοικογενειακή βία. Πέρυσι τα vouchers κοινωνικού τουρισμού για τη Χίο και την Εύβοια. Τρελαίνεται να γίνεται viral.
Τα νομοσχέδια που κατατίθενται στη Βουλή με ηλεκτρονική υπογραφή υπουργών μέσω εφαρμογής του κινητού που καλείται application (η διά περιφοράς υπογραφή με κλητήρες καταργήθηκε) φέρουν τα ονόματα των μελών του υπουργικού συμβουλίου στα αγγλικά. Έτσι κατατίθενται στη Βουλή: Floridis, Skertsos, Themistokleous, Gerapetritis, Mendoni κ.λπ.
Σταδιακά μιλάμε σπαστά ελληνικά, η μητρική γλώσσα αλλοιώνεται. Ειδικώς οι νέοι, μέσω της τραπ. Και, το χειρότερο, όπου και να κοιτάξουμε γύρω μας η ελληνική γλώσσα υποχωρεί. Κοιτώντας καθημερινώς από το αυτοκίνητό μου τις επιγραφές των καταστημάτων επί της λεωφόρου Κηφισίας διαπιστώνω ότι οι 9,5 στις 10 είναι αγγλικές -«θερίζει» το κιτς-, ενώ υπάρχουν ωραιότατες ελληνικές λέξεις για να περιγράψουν το είδος της εμπορικής δραστηριότητας που ασκούν.
Είμαι βέβαιος: Αν καθίσουμε και στύψουμε το μυαλό μας θα ανακαλύψουμε υπέροχες λέξεις που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν την πλημμυρίδα που υφιστάμεθα καθημερινώς. Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης είναι εδώ μαζί με άλλους Έλληνες διακεκριμένους γλωσσολόγους για να βοηθήσουν την κυβέρνηση να ομιλεί ελληνικά και να μην ομοιάζει η γλώσσα της με καταστήματα κινητής τηλεφωνίας, όπου μοιραία η ορολογία είναι ξενόγλωσση.
Ο ίδιος ο κ. Μπαμπινιώτης μεταφράζοντας τη λέξη «ίντερνετ» σε «διαδίκτυο», η οποία επεβλήθη στην καθημερινότητα, μας απέδειξε ότι μπορούμε. Φαντασία να έχουμε. Γιατί το πλεονέκτημα μιας γλώσσας σαν την ελληνική είναι ότι είναι συναισθηματική και πλάθεται. Οι Άγγλοι έχουν μόνο μία λέξη για τον Θεό (God), ενώ εμείς ένα σωρό: Πανάγαθος, Μεγαλοδύναμος, Ύψιστος κ.λπ.
Η αίσθηση της διαρκούς χρήσης ξενόγλωσσων όρων από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό τον ίδιο (ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, χειρίζεται την ελληνική κατά τρόπο άψογο στις συνεντεύξεις του και στο Κοινοβούλιο) επιβαρύνεται και από το Δημογραφικό. Τη μείωση του πληθυσμού. Μικραίνουμε, λιγοστεύουμε, συρρικνωνόμαστε και δεν μιλάμε και ελληνικά από πάνω. Πώς σας φαίνεται; Η τέλεια μέθοδος εξαφάνισης της φυλής.
Κάτι τελευταίο: Αρέσει στον πρωθυπουργό να ομιλεί την αγγλική στα διεθνή fora, ενώ συνάδελφοί του ομιλούν την εθνική τους γλώσσα. Διερωτώμεθα γιατί. Δεν του αμφισβήτησε κανείς ότι μιλά άριστα με προφορά τη γλώσσα αυτή. Αλλά στον κόσμο που ζούμε και λίγος γλωσσικός εθνικισμός δεν βλάπτει.
Ο ίδιος, άλλωστε, ένιωσε την ανάγκη να υπενθυμίσει με την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τις λέξεις «Δημοκρατία», «Διάλογος», «Ιδεολογία». Με τέτοια προίκα αλληθωρίζουμε προς την Εσπερία; Το αντίθετο θα έπρεπε να συμβαίνει.
Δημοσιεύεται στην «Εστία»
