Του Μανώλη Κοττάκη
H κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου εγκαινίασε τη θητεία της ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην είσοδο της Αρχαίας Αγοράς. Εκεί την υποδέχθηκε λίγο μετά την ορκωμοσία της ως… οικοδεσπότης ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ, την ανέβασε σε ένα πόντιουμ με «πλάτη» τον Παρθενώνα και στάθηκε ισότιμος δίπλα της μπροστά στις κάμερες για να παρακολουθήσει τη δήλωσή της υπέρ του νεοεκλεγέντος προέδρου Μπάιντεν.
Στην πραγματικότητα, την εξευτέλισε θεσμικά κατά παράβαση κάθε έννοιας πρωτοκόλλου: Ο πρέσβης μιας ξένης χώρας, της υπερδύναμης έστω, εξισώθηκε με την αρχηγό του ελληνικού κράτους. Για να δεχθεί αυτή την αντιθεσμική αβαρία η Πρόεδρος πιθανόν και να του «χρωστούσε» κάποιον καλό λόγο που είχε πει για εκείνη.
Η απόφαση που εξεδόθη επί των ημερών της για την έκδοση του Ρώσου Μίστερ Bitcoin στη Γαλλία, όπως ήθελαν οι ΗΠΑ, και όχι στη Μόσχα, όπως ήθελε ο Πούτιν (σήμερα που μιλάμε ο συγκεκριμένος Ρώσος βρίσκεται στην Αμερική), ήταν νομικώς στέρεα και αυτό εξετιμήθη πολύ από τους συμμάχους μας.
Η Αρχαία Αγορά ήταν το πρώτο μεγάλο unfair της Προέδρου, που μας οδήγησε από πολύ νωρίς στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν πάει καλά με την επιλογή του κυρίου Μητσοτάκη. Ακολούθησε πλήθος άλλων: Η προσωρινή αφαίρεση της ελληνικής σημαίας μέσα από το γραφείο της, η απομάκρυνση των καριοφιλιών της Επανάστασης από το γραφείο Προέδρου (ήταν εκεί από την εποχή Τσάτσου), η απόπειρα κατάργησης της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου από τα αγήματα, η ενόχλησή της για τον θόρυβο που κάνουν τα τσαρούχια των Ευζώνων στην Ηρώδου του Αττικού, η άρνησή της να ασπαστεί το Ιερό Ευαγγέλιο την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η άστοχη παρουσία της σε συσσίτια δίπλα στον κύριο της ΜΚΟ κουζίνας, που του ασκήθηκε δίωξη, το μετάλλιο που πήγε να δώσει με διάταγμα που ανακάλεσε ο Δένδιας στον υπεύθυνο της ΜΚΟ που καθύβριζε τους άνδρες του Λιμενικού, η συμμετοχή της στα επινίκια του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών στο By the glass, η ανύπαρκτη διεθνής παρουσία της (ελάχιστες οι επισκέψεις), η απόφασή της να δεχθεί έλεγχο Τούρκων πρακτόρων στην αίθουσα διαπιστευτηρίων όπου μίλησε στη γλώσσα του στον Ερντογάν, ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Έφθασε να διαγράψει με photoshop από φωτογραφία σε επετειακή εκδήλωση στη Μάνη στους εορτασμούς του 2021 τη Γιάννα Αγγελοπούλου επειδή την καταπίεζε το εκτόπισμά της. Στη θέση της Γιάννας υπήρχε μια μεγάλη συστάδα γκαζόν μετά την αφαίρεση της φιγούρας της.
Όλα αυτά τα χρόνια το Μαξίμου έβαζε τα τρολ του να μας(μου) κάνουν χυδαίες προσωπικές επιθέσεις στο διαδίκτυο, κυρίως στο facebook και το twitter. Tα θυμάμαι ένα ένα, ειδικώς τα επώνυμα: εκσυγχρονιστές ή νεομητσοτακικοί οι περισσότεροι, υπό την έννοια ότι ανακάλυψαν τη Ν.Δ. στα γεράματά τους και υπερασπίζονταν τις επιλογές της.
Υπάρχει και Θεός όμως. Πάντοτε το πίστευα. Η Πρόεδρος, ευρισκόμενη στο πλατύσκαλο του αποχαιρετισμού, θέλησε να κάνει ένα δώρο σ’ εμάς τους ενοχλητικούς που τόσα χρόνια λέγαμε στον κύριο πρωθυπουργό «Κυριάκο, να τη χαίρεσαι!».
Η Πρόεδρος θέλησε στας δυσμάς της δημόσιας διαδρομής της να μας αποχαιρετήσει από εκεί που ξεκίνησε το άχρωμο πολιτειακό ταξίδι της: από την περιοχή της Αρχαίας Αγοράς. Από τη Στοά του Αττάλου αυτή τη φορά, στην οποία το 2003, επί ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε., υπεγράφη η συνθήκη διεύρυνσης της Ένωσης με την Κύπρο μας μέσα. Έργο Κρανιδιώτη και Πάγκαλου. Δυστυχώς το φίνις της Προέδρου δεν θα έχει τίποτε από αυτή τη λαμπερή τελετή στην οποία οικοδεσπότης ήταν ο Κώστας Σημίτης.
Μήνες μετά το λάθος της να απαρνηθεί τον ρυθμιστικό της ρόλο και να πανηγυρίσει για λογαριασμό των κομμάτων που ψήφισαν τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, η Πρόεδρος ξεπέρασε τον εαυτό της με το νέο ατόπημά της. Αυτή τη φορά συμμετέχει σε «παράτα» του δημάρχου Αθηναίων και υποψήφιου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Χάρη Δούκα για τη Μεταπολίτευση.
Θα παραλάβει μάλιστα από τα χέρια του υποψήφιου προέδρου του ΠΑΣΟΚ το… «βραβείο Μεταπολίτευσης» στον ελληνικό λαό! Ο ελληνικός λαός πράγματι αξίζει, δικαιούται βραβείο. Αλλά όχι για τη Μεταπολίτευση, αλλά για την υπομονή του που δεν έχει πάρει ακόμη στο κυνήγι με τις λεμονόκουπες τους ταγούς του για τις ανοησίες αυτές που προσβάλλουν τους θεσμούς και τα αξιώματα.
Βραβείο αξίζει επίσης και στους δύο πρωταγωνιστές Δούκα και Σακελλαροπούλου: Όσκαρ πολιτικής ανοησίας. Αυτό θα έπρεπε να τους απονεμηθεί. Στον πρώτο που καθιστά άθυρμά του την αρχηγό του κράτους λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, στη δεύτερη που απεδέχθη προθύμως τον ρόλο του αθύρματος. Δεν περιγράφω άλλο, δεν χρειάζεται, δεν είμαι πια μόνος, έληξε η πενταετής μοναξιά μου.
Ο Ρ/Σ Σκάι χαρακτήρισε χθες «τσιρλίντερ» του Δούκα την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα Παραπολιτικά FM του λιμένος τη χλεύαζαν. Αφού αναφωνήσω ακόμα μια φορά «Κυριάκο, να τη χαίρεσαι», σκοπεύω να σιωπήσω οριστικά για την Πρόεδρο.
ΥΓ. 1: Το σημερινό κείμενο το αφιερώνω στον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, ο οποίος μου επιχειρηματολογούσε μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου επί μακρόν στις αρχές του 2020 πόσο καλή Πρόεδρος θα ήταν το πουλέν του, η κυρία Σακελλαροπούλου.
ΥΓ. 2: Έπρεπε να φθάσει στας δυσμάς της θητείας της η Πρόεδρος για να χειροκροτήσει με πάθος και παρατεταμένα τους άνδρες και τις γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων στη στρατιωτική παρέλαση που έγινε στον Στρόβολο Λευκωσίας για την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την είδα στο αγαπημένο μου ΡΙΚ να επιδίδεται σε άκρατο παλαμακισμό. Χάρηκα γι’ αυτό, αλλά προσωρινώς. Ακολούθησε το νέο έπος!
