Μια κλοτσιά σε σκύλο είναι κακούργημα. Ο ξυλοδαρμός παιδιών, η κατατρομοκράτηση και ο εξευτελισμός τους είναι πλημμελήματα
Του Παναγιώτη Λιάκου
Για τον νόμο που αφορά τη μεταχείριση των ζώων (4830, 18 Σεπτεμβρίου 2021, ΦΕΚ με αριθμό φύλλου 169, Τεύχος Πρώτο) διαβάζουμε ότι είναι αδίκημα «ο βασανισμός των ζώων με την εσκεμμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης». Αυτό το αδίκημα διώκεται ως κακούργημα και επιφέρει ποινή κάθειρξης έως δέκα έτη, και πρόστιμο από 30.000 ευρώ έως 50.000 ευρώ για κάθε ζώο και κάθε περιστατικό. Δηλαδή, αν αποδειχθεί ότι κάποιος κλότσησε σκύλο μία φορά τη Δευτέρα, μία φορά την Τετάρτη κι άλλη μία την Παρασκευή, δεν είναι ένα το πρόστιμο που καταλογίζεται, αλλά τρία! Κλοτσιά και τριανταχίλιαρο! Τούτη η νομοθεσία φέρει την υπογραφή του Μάκη Βορίδη.
Οι ξυλοδαρμοί και οι εξευτελιστικές συμπεριφορές σε ανηλίκους από συμμαθητές τους ή από εξωσχολικούς δεν αντιμετωπίζονται έτσι. Είναι πλημμεληματάκια (απλή σωματική βλάβη, εξύβριση, απειλή), με αστείες ποινές, αναστολές και νουθεσίες από δικαστικούς του στιλ «μην το ξανακάνεις».
Εδώ πρέπει να γίνει σαφές ότι τα πρόστιμα και οι φυλακίσεις για κακοποίηση ζώων δεν είναι το πρόβλημα. Πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι οι βουλευτές θεωρούν χειρότερη την κλοτσιά σε ζώο από την κλοτσιά σε άνθρωπο.
Είναι προφανές ότι το κράτος υπολογίζει και σέβεται περισσότερο τα ζώα από τους ανθρώπους και είναι άκαμπτο και άτεγκτο στην περίπτωση που κάποιος παραβιάσει τα δικαιώματά τους. Ωστόσο, τέτοιου είδους αναντιστοιχίες και ασύμμετρες αντιμετωπίσεις ποινικών παραβάσεων δεν λειτουργούν θετικά για την κοινωνία. Εμπεδώνουν στον λαό την άποψη ότι οι νόμοι αποτελούν κατασκευάσματα ανθρώπων που καλοπερνούν επειδή πληρώνουν οι πολλοί για την καλοπέρασή τους. Όμως, οι νομοθέτες που σιτίζονται από τους πολλούς τούς εχθρεύονται και φροντίζουν όχι μόνο να κάνουν τη ζωή τους κόλαση, αλλά σε κάθε ευκαιρία να τους δείχνουν την περιφρόνησή τους.
Κι είναι στ’ αλήθεια περιφρόνηση ένα παιδάκι που δεν έχει φταίξει σε τίποτα να αντιμετωπίζεται από τον νόμο ως κάτι ευτελέστερο ενός σκύλου, μιας γάτας ή ενός γαϊδάρου.
Πάρα πολύ σωστή παρατήρηση και θέση. Οι κυνολατρες μπόρεσαν να πιέσουν στη διαμόρφωση τέτοιου είδους νομων ακριβώς όπως και οι λάτρεις της woke ατζέντας διότι έταξαν ψήφους στους συγκεκριμένους για να τους καλοκαρδισουν για τη νομική κάλυψη της υστερίας τους οι πρώτοι ταυτόχρονα ξύπνησαν και μια πεθαμένη αγορά αξίας πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων αφού οι μισοί Έλληνες έχουν από ένα σκύλο.
Η βία στα σχολεία και στουν νέους κρυβόταν έντεχνα δεκαετίες τώρα από τη πολιτική ορθότητα των ΜΜΕ για τη προστασίας παιδιών και οικογενειών μεταναστών.
Κοινό μυστικό όλων μας είναι ότι με το που αυξήθηκαν τα παιδιά μεταναστών στα σχολεία αυξηθηκε η βία και ξεκίνησε ένας φαύλος κύκλος επιβολής ψευτομαγκιας και ισχύος.
Μπορώ να πω πως αυτό το πρόβλημα κρατάει από τα τέλη της δεκαετία του 90 κάνεις όμως δε έτρεξε να το προλάβει δυστυχώς σαν τις φωτιές όταν δε προλάβεις τότε κάηκες.
Από την άλλη η αριστερίλα ακόμα προστατεύει αυτή την κοινωνική παθογένεια πιστεύοντας ότι με χάδια και αγάπη θα αλλάξουν εδραιομένες στάσεις των παραβατικών πλέον νέων.
Το σχολείο έχει αποτύχει σαν φορέας εκπαίδευσης αλλά το χειρότερο είναι ότι πλέον απέτυχε και σα φορέας κοινωνικοποίησης.
Οι πολιτικοί μας πάντα κάνουν πολύ λίγα και πολύ αργά και αυτό πάλι πρέπει να μας βάλει σε σοβαρή σκέψη πλέον στο εάν είναι ικανοί και σοβαροί ή απλά πονηροί τυχοδιώκτες ….