Δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Το πρόβλημά μας αλλά και όλης της Ευρώπης με την παράνομη μετανάστευση, επί το ορθότερον «λαθρομετανάστευση», δεν είναι να εφαρμοστεί το υποτιθέμενο σύμφωνο και να γίνεται ισομερώς κατανομή των απρόσκλητων μουσαφιραίων στις χώρες-μέλη της Ε.Ε.

Που δεν είναι και τόσο απρόσκλητοι, αφού τους προσκαλεί, τους έλκει ο μαγνήτης των παροχών, συχνά σκανδαλωδών, τις οποίες έχει φτιάξει η γραφειοκρατία της Ε.Ε. και κυρίως η Γερμανία, η οποία τώρα ζορίζεται από την άνοδο τoυ AfD.

Άκουσα δε σε μεγάλο ραδιόφωνο υφυπουργό της κυβέρνησης, που κατήγγειλε ως αντιευρωπαϊκά τα νέα μέτρα της Γερμανίας, με κλειστά σύνορα, ελέγχους και επαναπροωθήσεις στις αρχικές χώρες εισόδου (βλ. κυρίως Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία).

Το πρόβλημά του δεν ήταν ότι εξακολουθούν και μπουκάρουν, αλλά το να εφαρμοστεί το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και να τους μοιραζόμαστε όλοι, μην τυχόν και ξεφύγει κανείς από τον ισλαμικό εποικισμό. Τα χάλια της Αγγλίας και άλλων φαίνεται πως δεν νουθετούν αυτούς που πρέπει.

Λοιπόν, αδέρφια, είναι πάλι ώρα για ένα παγωμένο λουτρό κοινής λογικής.

Είμαστε κράτος, χώρα και όχι χώρος. Είμαστε Έθνος, λαός με Ιστορία και όχι πληθυσμός. Όπως τα σπίτια έχουν πόρτες και παράθυρα που κλειδώνουν και προστατεύουν την οικογένεια, τα μέλη και την περιουσία της, έτσι και τα κράτη πρέπει να έχουν κλειστά, ελεγχόμενα σύνορα, τα οποία διασχίζουν ελεύθερα μόνο όσοι τηρούν τις νόμιμες διατυπώσεις, όσοι επιθυμούν οι Αρχές του κράτους και σύμφωνα με τα συμφέροντα του αφεντικού κάθε κράτους, του λαού του.

Η μετανάστευση ΔΕΝ είναι δικαίωμα. Ούτε η νόμιμη ούτε η παράνομη. Πρέπει να σε θέλει, να σ’ το επιτρέπει η χώρα-προορισμός. Οι κατά κανόνα μαντράχαλοι στρατεύσιμης ηλικίας, τους οποίους το τουρκικό κράτος σε συνεργασία με το παρακράτος της μαφίας των διακινητών που ελέγχει και συνεργάζονται με εγχώριους ψευτοπροοδευτικούς εξωνημένους ΜΚΟτζήδες, φορτώνουν σε βάρκες για να τα κονομήσουν και για να εποικίσουν με μουσουλμάνους την Ευρώπη, διαρρηγνύοντας τον εθνικό και κοινωνικό μας ιστό, δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα. Ανθρώπινο «δικαίωμα» «μπουκάρω σε όποια χώρα μού γουστάρει, όπως και όπου μου γουστάρει» δεν υπάρχει και είναι ποινικό αδίκημα.

Η κυβέρνηση λοιπόν οφείλει να αυστηροποιήσει πολύ τη στάση της για να ανασχέσει τη λαθροεισβολή. Χωρίς δισταγμό να εφαρμόσουν τα όργανα τους κράτους απώθηση των παρανόμων στη γραμμή των συνόρων, εξόντωση των διακινητών στην παραμικρή αντίστασή τους -αποτελούν άλλωστε μέλη εγκληματικών οργανώσεων, συχνά οπλισμένα.

Αν οι πελάτες τους καταφέρουν και τρυπώσουν, τότε σύλληψη, καταδίκη, κράτηση στην ανακαινισμένη Γυάρο μέχρι την απέλασή τους, είτε στις πατρίδες τους είτε σε προορισμούς όπως η Λιβύη και η Ρουάντα, κατόπιν διεθνών συμφωνιών.

Πάντως, να ξέρουν οι μουσαφιραίοι πως χαρτιά, επιδόματα, τσάρκες στην Ομόνοια γιοκ. Κομμένο το άσυλο, κομμένες οι παροχές. Φασόλια, ρύζι και μπέικον. Εκεί θα μείνουν, πίσω από το σύρμα, μέχρι να συνεργαστούν για την οικειοθελή αποχώρηση ή την απέλασή τους.

Να ξέρουν, όμως, πως αυτό είναι το μόνο μέλλον τους. Δεν θέλουμε να τους μοιραζόμαστε ισομερώς. Δεν θέλουμε να μπουν άλλοι και να απελαθούν – να φύγουν όσοι ήδη έχουν μπει παράνομα και δεν δικαιούνται άσυλο.

Φυσικοί μας σύμμαχοι στην Ε.Ε. είναι οι Πολωνοί, οι Ούγγροι, όλοι όσοι επιθυμούν ανάσχεση της ισλαμικής λαθρομετανάστευσης. Ως ακρίτες της Ευρώπης οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε στην αυστηρή φύλαξη συνόρων, στην κράτηση εκτός Ε.Ε. (π.χ. Λιβύη, Ρουάντα), στο κόψιμο παροχών, στις μαζικές απελάσεις και όχι να αντιμετωπίζουμε την εισβολή περίπου ως αναπότρεπτο φυσικό φαινόμενο.

Το δικό μας σπίτι κινδυνεύει πιο πολύ, εμείς είμαστε στην πρώτη γραμμή και γι’ αυτό εμείς πρέπει να πρωτοστατήσουμε δυναμικά, να φτιάξουμε μια δυνατή αντιλαθρομεταναστευτική συμμαχία, που θα επιδιώξει νέο σύμφωνο με τα αυτονόητα: πως η Ε.Ε. έχει εξωτερικά σύνορα τα οποία πρέπει όλοι μαζί να φυλάξουμε.

Αν Γερμανοί, Σουηδοί, Γάλλοι, Πολωνοί κ.λπ. θέλουν οι παράνομοι να μη φτάσουν στις χώρες τους, πρέπει να μας βοηθήσουν να μην μπουν στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Πολωνία.

Κι αυτό απαιτεί σκληρά, αλλά αναγκαία μέτρα, και σπάσιμο του μαγνήτη των παροχών, και φυσικά να καταγράψουμε τη Μαύρη Βίβλο με τις επαίσχυντες πράξεις του μεγαλύτερου διακινητή, του κράτους-συμμορίας της Άγκυρας, και να επιδιώξουμε την επιβολή κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας, αντί να την μπουκώνουμε με χρήμα και αυτή να εξακολουθεί να εργαλειοποιεί τους λαθρομετανάστες κατά της Χριστιανικής Δύσης.

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς