Του Νίκου Γ. Μερτζάνη
Το Χόλιγουντ είναι πολλά χρόνια μπροστά, αλλά δεν κατάφερε να δώσει ταινία με σενάριο που να ανταποκρίνεται στην ελληνική πραγματικότητα. Αρκετοί έχουμε δει την ταινία «Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία», αλλά όλοι ζούμε ως συμμετέχοντες στην ταινία «δύο κωμωδίες και μία τραγωδία». Και για να μην υπάρξουν… παρεξηγήσεις, να παραθέσω τα στοιχεία του σεναρίου που έχει γραφτεί από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, είπε χθες να δώσει και μια νότα ενσυναίσθησης, επισκεπτόμενος τη Θεσσαλία, για να δείξει ότι νοιάζεται, ότι η κυβέρνηση παράγει έργο και ο ίδιος είναι το ίδιο δυνατός και στέρεος στη θέση του. Να δείξει το ανθρώπινο πρόσωπο μιας κυβέρνησης που έχει χάσει κάθε επαφή με τους πολίτες, τους οποίους έχει εθίσει στα pass και στα καλάθια. Φευ. Η έλλειψη σοβαρότητας ήταν αυτή που χαρακτήρισε το πέρασμα του πρωθυπουργού από την πολύπαθη Θεσσαλία.
Έναν χρόνο μετά τις καταστροφικές πλημμύρες, ανακοίνωσε τα ίδια μέτρα που έχει ανακοινώσει κάνα δυο φορές ακόμη. Δεν κατάφερε ο πρωθυπουργός να έρθει σε επαφή με ακροατήριο το οποίο να μην είναι εγκεκριμένο από την ομάδα του Μαξίμου. Πάντα τα κομματικά στελέχη, σε ρόλους γλάστρας και χειροκροτητών, είναι αυτά που επιτρέπεται να πλησιάσουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στους υπουργούς που τον συνοδεύουν. Το υλικό για τις κάμερες είναι συγκεκριμένο. Φυσικός ήχος από χειροκροτήματα μελών των τοπικών οργανώσεων της Ν.Δ, δυνατές χειραψίες και αγκαλιές, πάλι από την ίδια… δεξαμενή. Και στη συνέχεια οι δηλώσεις, σε ελεγχόμενο ακροατήριο, για να μην υπάρξουν φωνές, που χαλάνε το αφήγημα. Και τι περιέχουν οι δηλώσεις; Τι περιεχόμενο είχαν και αυτές που έκανε στη Θεσσαλία; Μεγαλόπνοα σχέδια επί σχεδίων και λόγια άνευ ουσίας, ως χάντρες γυαλιστερές στους ιθαγενείς. Ο κ. Μητσοτάκης μετά τις ευρωεκλογές έχει χάσει τη «λάμψη» του ανίκητου. Έπειτα, εκτός από τους επίσημους οπερατέρ, υπάρχουν και οι άλλοι, που σηκώνουν ένα κινητό και καταγράφουν την οργή του κόσμου. Ακόμα ένα στοιχείο του τελευταίου διαστήματος, οι αποδοκιμασίες που εισπράττει σε κάθε εξόρμησή του εκτός του Μεγάρου Μαξίμου ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το αποτέλεσμα; Μα, φυσικά, κωμωδία. Απέξω να βράζει η οργή του κόσμου, μέσα να αλληλοσυγχαίρονται, χωρίς λόγο και αιτία. Φυσικά, οι τηλεοράσεις δείχνουν μόνο το μέσα. Κωμωδία πρώτη.
Η δεύτερη κωμωδία είναι η αντιπολίτευση. Σε μεγαλύτερο ποσοστό, φυσικά, ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη κωμωδία. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται και πολλές εξηγήσεις για τον χαρακτηρισμό της αντιπολίτευσης ως κωμωδία. Απλώς θα παραθέσω την τελευταία δημοσκόπηση, που είδε χθες το φως δημοσιότητας και αποτυπώνει αυτά που γράφω.
Η κυβέρνηση καταρρέει, σύμφωνα με τα νέα δημοσκοπικά ευρήματα, τα οποία όμως είναι εξαιρετικά δυσάρεστα και για την αντιπολίτευση, η οποία επίσης καταρρέει.
Δεν μπορούν να εκφράσουν τους πολίτες τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι η αξιωματική αντιπολίτευση. Στην Κουμουνδούρου ασχολούνται επί έναν χρόνο με οτιδήποτε άλλο εκτός από τα προβλήματα του κόσμου ή, για να μην είναι ισοπεδωτική η γραφή, δεν έχουν καταφέρει να βγάλουν προς τα έξω το όποιο πρόγραμμα έχουν, το όποιο σχέδιο για να καταφέρουν να βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών. Κωμωδία, και δεν θα περιγράψω όλες τις κωμικές καταστάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν φτάνει ο χώρος.
Α και ταυτόχρονα με την ενδοσκόπησή τους στον ΣΥΡΙΖΑ, πέφτουν κι όλο πέφτουν. Στην πρόθεση ψήφου, σύμφωνα με δημοσκόπηση της MRB για την τηλεόραση του Open, η Νέα Δημοκρατία λαμβάνει ποσοστό 21,6%, στη δεύτερη θέση περνά το ΠΑΣΟΚ με 10,5%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίζεται και βρίσκεται πλέον στην τρίτη θέση, καθώς συγκεντρώνει ποσοστό 8,5%. Την ίδια ώρα, η μέτρηση καταδεικνύει τη δυσαρέσκεια των πολιτών, καθώς ο δείκτης αισιοδοξίας βρίσκεται στο ναδίρ και συγκεκριμένα στο 10,8%.
Και η τραγωδία πού είναι;
Την τραγωδία τη βιώνουμε μόλις ανοίξουμε τον λογαριασμό ρεύματος, μόλις πάμε στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσουμε και, τέλος, μόλις ψάξουμε να βρούμε ελπίδα…
