Τα πρώτα 50 χρόνια είναι τα δύσκολα…

Τι ακριβώς γιορτάζει απόψε το ΠΑΣΟΚ; Το 12% του Ανδρουλάκη, τα 445 εκατ. ευρώ «φέσια» ή τον εσωκομματικό πόλεμο δελφίνων;

Του Βασίλη Γαλούπη

Το κεντρικό ερώτημα είναι τι ακριβώς θα γιορτάσει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Το 12% που πήρε στις πρόσφατες ευρωεκλογές; Τη φαγωμάρα στη Χαριλάου Τρικούπη, που οδηγεί σε έκτακτη εσωκομματική κάλπη; Τα 445 εκατ. ευρώ «φέσια»; Τις καταδίκες υπουργών για μίζες; Τα μεγάλα σκάνδαλα του Κοσκωτά, της Siemens και του Χρηματιστηρίου; Τα Ίμια; Ή το διάγγελμα στο Καστελόριζο; Ποιο, δηλαδή, θα είναι το διακύβευμα στην αποψινή εορταστική εκδήλωση στο Ζάππειο για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυσή του στις 3 Σεπτεμβρίου 1974;

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι είναι μια ευκαιρία να επανασυστηθεί στην ελληνική κοινωνία. Μια κίνηση υποκριτική όσο κι ανούσια. Όσο κανείς από τους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ, ειδικά από το 2010 και έπειτα, δεν έχει κάνει μια ουσιώδη αυτοκριτική, ζητώντας κάμποσες συγγνώμες για όσα έχει διαπράξει το κόμμα αυτές τις δεκαετίες, οι ψηφοφόροι θα εξακολουθούν να γυρίζουν εύλογα την πλάτη.

Στη σημερινή εκδήλωση θα απευθύνουν χαιρετισμούς, σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι πρώην πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο Σημίτης δεν πρόκειται να μιλήσει για τους μιζαδόρους υπουργούς της κυβέρνησής του, Άκη Τσοχατζόπουλο και Γιάννο Παπαντωνίου, ούτε για τις υπερκοστολογήσεις στα ολυμπιακά έργα και τα μαγειρέματα στους δείκτες, με συνέπεια τον εκτροχιασμό της οικονομίας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, που εκλέχθηκε πρωθυπουργός μόνο και μόνο λόγω επωνύμου, περνώντας πολύ σύντομα στην πολιτική ανυπαρξία, δεν θα βρει κάτι να πει απόψε για το εξευτελιστικό διάγγελμα στο Καστελόριζο, το 2010, που αφαίρεσε κάθε διαπραγματευτικό όπλο από την Ελλάδα έναντι του Βερολίνου. Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο εκτόξευε τα χρέη στις διακυβερνήσεις του, αλλά έπαιξε και σημαντικό ρόλο για να μπει η χώρα στα Μνημόνια σαν πρόβατο σε σφαγή, λόγω της ανικανότητας του Γιώργου Παπανδρέου, οδηγώντας στην ισοπέδωση ενός ολόκληρου λαού.

Όσο για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, καλό θα ήταν να εξηγήσει σε όλους, όπως και στον Γιώργο Παπανδρέου -αφού και οι δυο μαζί θα απευθύνουν χαιρετισμούς-, ποια ήταν η συμβολή του στο υποκινούμενο από τη Μέρκελ πραξικόπημα κατά του τότε εκλεγμένου Έλληνα πρωθυπουργού, με στόχο να εκδιωχθεί από την κυβέρνηση ο γιος του Ανδρέα προκειμένου να αναλάβει το ανδρείκελο των δανειστών Λουκάς Παπαδήμος. Ήταν τότε, που ο Βενιζέλος έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ για να… κερδίσει με το σπαθί του στις βουλευτικές εκλογές του 2015 το αρνητικό ρεκόρ όλων των εποχών για το κόμμα του, με το αμίμητο 4,68%.

Ο Σημίτης με τους μιζαδόρους στο υπουργικό συμβούλιο, ο Παπανδρέου του Καστελόριζου και του «Ναι» στο Σχέδιο Ανάν, ο Βενιζέλος του 4,68% και του PSI είναι οι ιερές αγελάδες που βρήκε να καλέσει ο Ανδρουλάκης για να… γιορτάσουν τα 50 χρόνια ΠΑΣΟΚ;

Αν ο Ανδρουλάκης είχε το μέταλλο του ηγέτη και ερμήνευε σωστά όσα συμβαίνουν γύρω του, θα έσπευδε να αποκηρύξει από την πρώτη μέρα εκλογής του όλους αυτούς που υποχρέωσαν το 85%-90% των ψηφοφόρων να μη θέλουν ούτε να ακούσουν για το ΠΑΣΟΚ από το 2010. Δεν θα ήθελε τον Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο σε μια τέτοια εκδήλωση, γιατί αυτοί οι τρεις είναι εκ των βασικών υπευθύνων για την αποκαθήλωση του κόμματος στην κοινή συνείδηση.

Ο Ανδρουλάκης, όμως, είναι παιδί του κομματικού σωλήνα. Δεν έχει μάθει να κολυμπά σε νερά εκτός στενού μηχανισμού Χαριλάου Τρικούπη. Τα κυβικά του ως αρχηγού, ως ιδιοσυγκρασίας και ως προϊστορίας δεν του επιτρέπουν να λειτουργήσει υπερκομματικά και να ξεκαθαρίσει τη θέση του, κάνοντας μια γενναία και ειλικρινή αυτοκριτική γι’ αυτά τα 50 χρόνια. Όποιος, όμως, ακολουθεί το κύμα τον ξεβράζει η Ιστορία. Αντίθετα, η γενναιότητα πάντα επιβραβεύεται. Αλλά ο Ανδρουλάκης δεν είναι γενναίος. Γι’ αυτό και κρύβεται πίσω από ένα ΠΑΣΟΚ που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εδώ και χρόνια.

Οι βασικές αρχές του ΠΑΣΟΚ στην ιδρυτική του διακήρυξη το 1974 είχαν το προσωπικό και πολιτικό βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου και μόνο. Ούτε, όμως, ο ίδιος ο Ανδρέας κατάφερε να τηρήσει αυτές τις αρχές από το 1985 και μετά. Τις πρόδωσε. Ουδείς αμφισβητεί ότι επρόκειτο για έναν μεγάλο ηγέτη, όπως κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι από τον θάνατό του και μετά οι «εκσυγχρονιστές» διάδοχοί του Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου και Βενιζέλος διέλυσαν ό,τι είχε απομείνει, αποκηρύσσοντας τον Ανδρέα.

Στη σημερινή εκδήλωση θα μιλήσει ασφαλώς και ο -υπό αμφισβήτηση από τους δελφίνους- πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης. Όταν ανέλαβε δεσμεύτηκε απέναντι σε όλους πως θα κάνει ό,τι χρειάζεται για το χρέος του κόμματός του. Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ έχει φτάσει να χρωστά 445 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον τελευταίο ισολογισμό. Το ποσό μέσα σε μόλις έναν χρόνο αυξήθηκε κατά περίπου 50 εκατ.

Με την ίδια ευκολία που κάνει ανώδυνες προεκλογικές εξαγγελίες, ο Ανδρουλάκης καλείται σήμερα όχι να μας μιλήσει για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και για το τι συνέβαινε πριν από 40 ή 50 χρόνια, αλλά για το ξεκάθαρο πλάνο του αποπληρωμής των οφειλών, εμμέσως πλην σαφώς, προς τους πολίτες, οι οποίοι διά της βίας διέσωσαν τις τράπεζες.

Για πότε βλέπει ο Ανδρουλάκης να ξεχρεώνει το ΠΑΣΟΚ τα χρέη των πρώτων 50 χρόνων; Στην επέτειο για τα επόμενα 50, 100 ή 150 χρόνια; Διότι, αν το ΠΑΣΟΚ δεν αποκαταστήσει από τη ρίζα τις σχέσεις του με τους πολίτες, μοιάζει αδύνατο να υπάρξει στον ορίζοντα κάτι καλύτερο από τα ποσοστά μιζέριας.

Όσο ο Ανδρουλάκης θα επιβεβαιώνει ότι είναι λίγος για να καθαρίσει τους δεινοσαύρους Σημίτη, Παπανδρέου, Βενιζέλο και όσοι αυτή η τριάδα θα… χαιρετίζει, οι δελφίνοι θα παρελαύνουν για να τσιμπήσουν καμιά ψήφο με την ευκαιρία της πολυκοσμίας της επετείου. Τελικά, το μοναδικό ενδιαφέρον απόψε θα είναι η συναυλία-αφιέρωμα στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο…