Να απαλλαγούμε από την κληρονομιά Σημίτη

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Το σύστημα Σημίτη, η πιο δειλή ηγεσία που είχε ποτέ η χώρα, στην εποχή της οποίας η διαπλοκή είχε κόψει καπίστρι και αλώνιζε χωρίς φρένο, ήταν που έβγαλε στην πρώτη γραμμή και ενσωμάτωσε τους διάφορους Αποστόλους του Μαρασμού.

Από περιθωριακοί ψευτοδιανοούμενοι και πολιτικάντηδες, πτυελοδοχεία της λαϊκής συνείδησης, έγιναν οργανικά στοιχεία κάθε κυβερνώσας ελίτ, με προσαρμοστικότητα χαμαιλέοντα, ευρισκόμενοι σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση και κυρίως με τα εθνικά συμφέροντα.

Στα ΑΕΙ αναρριχήθηκαν αλληλοπροωθούμενοι, αλώνοντας τους Τομείς Ιστορίας, Διεθνών Σχέσεων κ.ά. Π.χ., το Πάντειο και άλλα πανεπιστήμια και Σχολές κατάντησαν φιδοφωλιές σε τέτοιον βαθμό, που η απολύμανση απαιτεί πλέον φλογοβόλο.

Επί του μαρτυριάρη Κουρδοφάγου Πρωθυπουργού των Ιμίων, των S-300, του άγους Οτσαλάν, όπου γίναμε διεθνείς ρουφιάνοι υπέρ του μεγαλύτερου εχθρού μας, και της λεηλασίας των περιουσιών των πολιτών διά του Χρηματιστηρίου από 100 επιτηδείους, άρχισε το γκριζάρισμα των εθνικών συμφερόντων μας.

Η θέση «Μα τι θέλετε, πόλεμο; Η Τουρκία είναι πολύ ισχυρή, δεν μπορούμε να την ανταγωνιστούμε, καλύτερα να υποκύψουμε αναίμακτα με παραχωρήσεις, παρά να υποστούμε περισσότερες ύστερα από ήττα και αίμα», με διαφόρων ειδών ψευδοεπιχειρήματα, από περιθωριακή άποψη που εξασφάλιζε στους φορείς της θέση στο περιθώριο με πίσσα και πούπουλα, βοηθούντος του «πολιτικού εκσυγχρονισμού», τρομάρα του, και του διαβόητου ΕΛΙΑΜΕΠ, που ξεκίνησε ως think tank παραγωγής εθνικής στρατηγικής και κατέληξε ντουντούκα ξένων συμφερόντων μέσα στη χώρα, στρογγυλοκάθισε στο ΥΠΕΞ αλλά και στο ίδιο το Μαξίμου, ως θεωρία εξημέρωσης του θηρίου. Παραχωρήσεις χωρίς πάτο, αρκεί να μη συγκρουστούμε.

Έτσι, π.χ., γίναμε ένθερμοι υποστηρικτές της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Αλήθεια, συμφέρει εμάς και τους λοιπούς Ευρωπαίους η ένταξη της ισλαμοφασιστικής Τουρκίας και να έχουν ελεύθερη διακίνηση εντός Σένγκεν δεκάδες εκατομμύρια Τούρκοι σουνίτες; Μόνο εξαγορασμένος από την Άγκυρα ή όποιος έχει αυτοκτονικό ιδεασμό και αβυσσαλέα ιστορική άγνοια μπορεί να το επιθυμεί.

Αυτή τη στιγμή εντείνονται οι φωνές μέσα στο Αμερικανικό κατεστημένο, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανοεβραϊκού λόμπι, δεδομένων των ιταμών απειλών Ερντογάν προς το Ισραήλ, πως η Τουρκία πρέπει να αποβληθεί από το ΝΑΤΟ, διότι είναι ανοιχτά υποστηρίκτρια των τζιχαντιστών τρομοκρατών της Χαμάς, συν διάφορα χρωστούμενα που έχουν με οργή οι Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις ήδη από τον Πόλεμο του Κόλπου, όταν έπρεπε να ανασχεδιάσουν με πολλαπλάσιο κόστος όλες τις γραμμές εφοδιασμού των μαχομένων τμημάτων, λόγω της άρνησης των Τούρκων να χρησιμοποιηθούν Αμερικανικές βάσεις στο έδαφός τους.

Ως προς το Ισραήλ, η Τουρκία εξαπολύει συνεχώς ύβρεις και απειλές, ακόμη και στρατιωτικής δράσης, υποστηρίζοντας τη Χαμάς, στην οποία δίνει καταφύγιο στο έδαφός της. Το δε Ισραήλ σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί η Τουρκία να γίνει πυρηνική δύναμη, ούτε να αποκτήσει ναυτική, αεροπορική και πυραυλική ισχύ περιφερειακής υπερδύναμης.

Αντίθετα, εμείς είμαστε ένας σταθερός και αξιόπιστος σύμμαχος, με πολλά κοινά συμφέροντα. Ήδη, οι Πολεμικές Αεροπορίες μας συνασκούνται τακτικά και είναι πρόδηλα τα κοινά συμφέροντά μας όχι μόνο με το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και φυσικά την Κύπρο, αλλά και με την Αίγυπτο.

Είναι λοιπόν καιρός να αλλάξουμε ρότα και να αποβάλουμε την παντού και πάντα ήπια και ενδοτική προσέγγιση. Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τέτοιας έκτασης και βαρβαρότητας απειλή, η ποσότητα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ποιότητα, πιο σύγχρονα και εξελιγμένα όπλα και με συμμαχίες που αποτελούν πολλαπλασιαστές ισχύος. Εμείς πρέπει να πάρουμε την πρωτοβουλία για αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.

Εμείς πρέπει να θέσουμε στον ΟΗΕ και αλλού την αναγνώριση των Γενοκτονιών που διαπράχθηκαν από την ίδια την Τουρκία. Εμείς πρέπει να θέσουμε το θέμα της αναγνώρισης δικαιωμάτων και πλήρους ισοτιμίας των Κούρδων που ζουν στην Τουρκία. Εμείς πρέπει να συντάξουμε τη Μαύρη Βίβλο με τις αποδείξεις και να επιδιώξουμε διεθνείς κυρώσεις κατά της Τουρκίας για τον ρόλο της ως διακινήτριας λαθρομεταναστών και την εργαλειοποίησή τους σε βάρος της Χριστιανικής Ευρώπης.

Εμείς πρώτοι πρέπει να θέσουμε βέτο στην ευρωπαϊκή πορεία του κράτους – συμμορίας και τη ροή κονδυλίων προς αυτό. Και πρέπει για όλα αυτά να αναζητήσουμε συμμάχους στην Ε.Ε., στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ. Εμείς πρέπει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ, που να εφάπτεται με της Κύπρου και που μαζί με του Ισραήλ και της Αιγύπτου να αποτελούν έναν ευρύ χώρο συνεργασίας και να συμφωνήσουμε να φυλάμε ένοπλα όλοι μαζί τις συνεχόμενες ΑΟΖ μας. Και φυσικά, πέρα από τη συνέχιση των εξοπλιστικών προγραμμάτων μας και τη σύναψη στρατιωτικών συμμαχιών αμοιβαίας συνδρομής, να αναγεννήσουμε την πολεμική μας βιομηχανία, που μπορεί να αποτελέσει ατμομηχανή ανάπτυξης, όπως σε κάθε σοβαρή χώρα.

Αυτά φυσικά απαιτούν αντίστοιχο προσωπικό και όχι ΕΛΙΑΜΕΠιτζήδες πουρκουάδες, από τους οποίους ο ΠΘ θα πρέπει να απαλλαγεί. Οφείλουμε να απαλλαγούμε από την κληρονομιά Σημίτη, να γίνουμε, ξανά, ρωμαλέο Έθνος. Άλλωστε, αδέρφια, μόνο αυτό μας ταιριάζει. Εμείς μπορεί να το έχουμε σχεδόν ξεχάσει, οι Τούρκοι όμως ακόμη θυμούνται πού φτάσαμε κάποτε…

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς

  1. Η “κληρονομιά του Σημίτη” είναι ο Χρόνος και ο Τρόπος που μπήκαμε στην ευρωζώνη. Όλα τα άλλα υπήρξαν απολύτως προβλέψιμα (με “ελατήριο” το 1990 δηλ) για όσους σκαμπάζουν πέντε πράγματα, και δεν είναι ανάγκη να το αναλύσουμε τώρα περισσότερο.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Μία «Έξοδος» προς την ψυχή μας

Πάντα θα υπάρχουν σπουδαίες προσωπικότητες που με το έργο τους θα φωτίζουν την πορεία της ανθρωπότητας και των εθνών....

Έκπτωτος σημαίνει διαγραφή

Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αφού η Κεντρική Επιτροπή καθαίρεσε τον πρόεδρο Κασσελάκη, διότι κρίθηκε ανεπαρκής και διχαστικός και...

Το τέλος του «αριστερού» αφηγήματος

Στα τέλη της δεκαετίας του '70, στη Γαλλία, αναπτύχθηκε ένα ρεύμα που είχε μεγάλη απήχηση στα ΜΜΕ και αναφερόταν...

Κώδωνες κινδύνου σε μια θάλασσα προβλημάτων

Με πολιτικούς του διαμετρήματος ενός Παύλου Μαρινάκη δεν αξίζει κανείς να χαλαλίζει τα λόγια του. Μια παρατήρηση μόνο, κι...