Τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα του Μητσοτάκη από τη Θεσσαλονίκη

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Η αντίστροφη μέτρηση για τη φετινή ΔΕΘ έχει αρχίσει και το ενδιαφέρον (μοιραία) εστιάζεται στην πρωθυπουργική ομιλία, που είθισται να συμπυκνώνει τις κυβερνητικές προτεραιότητες για τη νέα πολιτική σεζόν. Αναμένοντας τι θα μας πει αυτήν τη φορά ο κ. Μητσοτάκης, μια αναδρομή μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερη χρήσιμη για το κατά πόσο έχει νόημα και σημασία να τον «ακούει» και να τον εμπιστεύεται κανείς…

«Ό,τι χάσαμε, πολιτεία και πολίτες, θα το ξαναχτίσουμε μαζί. Θα το ξαναχτίσουμε καλύτερα χωρίς τα λάθη του παρελθόντος» έλεγε, για παράδειγμα, αναφορικά με τη δασική πυρκαγιά που είχε προηγηθεί στον Έβρο και ήταν η μεγαλύτερη -έως τότε- των τελευταίων είκοσι ετών. Στο μεταξύ, φέτος μπορεί να μην κάηκε ο Έβρος, αλλά πρώτη φορά (επί των ημερών του) η πυρκαγιά που κατέκαψε τη βορειοανατολική Αττική μπήκε στον αστικό ιστό και παραλίγο να φτάσει στην… Ομόνοια. Τούτη τη φορά τι υποσχέσεις, άραγε, θα αραδιάσει;

«Η δεύτερη δέσμευσή μου είναι (σ.σ.: η προηγούμενη ήταν η πρώτη) ότι θα κάνουμε τα πάντα ώστε αυτή η άνιση μάχη με την κλιματική κρίση να μην πάει χαμένη. Και στη Θεσσαλία και στον Έβρο άκουσα την οργή των πολιτών» διαβεβαίωνε επίσης. Το πόσο το εννοούσε το είδαμε την περασμένη εβδομάδα, όταν στη σύσκεψη της Πεντέλης για τα καμένα αντιμετώπισε με χαμόγελα και τα χέρια στην τσέπη (υπό την προστασία μπόλικων διμοιριών ΜΑΤ) τους οργισμένους κατοίκους, που διαμαρτύρονταν, ενώ έβαλε τον Άδωνι Γεωργιάδη να τους αποκαλεί προσβλητικά «Γροιλανδούς»!

Επειδή είχαν ακολουθήσει οι καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία, είχε δώσει και υποσχέσεις, αφενός, ότι «το συντονιστικό κέντρο και τα στελέχη των Αρχών θα παραμείνουν στην περιοχή μέχρι να αποκατασταθούν οι ζημιές» και, αφετέρου, περί ταχείας πληρωμής των αποζημιώσεων στους πληγέντες. Στο μεταξύ έναν χρόνο μετά ζήτημα είναι εάν έχουν γίνει κάποια έργα, ενώ οι καταγγελίες ότι, πλην των προκαταβολών, δεν έχει δοθεί τίποτε άλλο δίνουν και παίρνουν ακόμη…

Έχοντας προηγηθεί οι (διπλές) βουλευτικές εκλογές με το 41%, για την οικονομία και τα εισοδήματα το είχε παίξει άνετος, ξορκίζοντας αφ’ υψηλού «κάποιο “καλάθι” εξαγγελιών», αλλά απαριθμώντας την ίδια ώρα με αυταρέσκεια «τις αυξήσεις των αμοιβών» τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Στο μεταξύ, έναν χρόνο μετά η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων στην Ελλάδα έπεσε (πρώτη φορά) πιο χαμηλά και από τα επίπεδα της Βουλγαρίας. Στον ευρωπαϊκό πάτο κυριολεκτικά…

Α, δεν είχε παραλείψει να πει μεγάλα λόγια και για την υγεία, επικαλούμενος κάποια παραδείγματα ως «εικόνες από το μέλλον, το οποίο όμως θα γίνεται παρόν με πολύ μεγάλη ταχύτητα». Ε, αυτό το καλοκαίρι ξαναείδαμε «με πολύ μεγάλη ταχύτητα» το… παρελθόν και στον τομέα αυτόν!