Η προπαγανδιστική ρητορική της καταπολέμησης των «ασύμμετρων απειλών»

Του Κωνσταντίνου Βαθιώτη*

Πολλοί από αυτούς που παρατήρησαν ότι, μέσα στο κατακαλόκαιρο με τους απανωτούς καύσωνες, άρχισαν και πάλι να πληθαίνουν οι μασκοφόροι φορώντας όχι μόνο μία αλλά δύο προσωποκτόνες μάσκες, αναρωτήθηκαν αν υπάρχει στα σκαριά κάποιο σχέδιο για ξέσπασμα νέας πανδημίας ή για θεαματικό φούντωμα της προηγούμενης, που, υπό μίαν έννοια, θυμίζει ενεργό ηφαίστειο.

Με δεδομένο ότι τον Σεπτέμβριο του 2019 εκπρόσωποι της υπερεθνικής ελίτ που διαχειρίζεται τις τύχες του πλανήτη είχαν μιλήσει για το όραμα του δεκαετούς εμβολιασμού της ανθρωπότητας, επιδεικνύοντας μπλουζάκια στα οποία ήταν γραμμένο το σύνθημα «vaccines work», δεν αποκλείεται η συζητούμενη εκδοχή να συνδέεται με μια σχεδιαζόμενη αναζωπύρωση της ελεεινής προπαγάνδας υπέρ του μαζικού εμβολιασμού με τα καινοτόμα και αμφιβόλου ασφαλείας εμβόλια mRNA.

Αντιστοίχως, ο εμβολιαστικός στόχος δεν θα ήταν παντελώς απίθανο να συσχετισθεί με το δις δοκιμασμένο απάνθρωπο μέτρο του λοκντάουν, το οποίο κρίθηκε απαραίτητο για την «καταπολέμηση» του κορωνοϊού. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ήδη βομβαρδιζόμαστε με ειδήσεις για την επιδημία της «ευλογιάς των πιθήκων» και, ειδικότερα, για το πέρασμά της στην Ευρώπη.

Λαμβάνοντας αφορμή από την ευρεία χρήση της μιλιταριστικής ορολογίας, αξίζει να συνειδητοποιήσουμε την σημασία που έχει για τα ανυποψίαστα πλήθη η προπαγανδιστική ρητορική της «καταπολέμησης».

ΥΒΡΙΔΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται κατά κόρον για να προλειαίνει το έδαφος των δρακόντειων μέτρων που θεσπίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, προκειμένου τάχα να βοηθήσει τον πολίτη να αντεπεξέλθει στις πολλαπλές κρίσεις (οι Νεοταξίτες προτιμούν τον όρο «πολυκρίση») που τον μαστίζουν σωρευτικά ή διαδοχικά και οι οποίες παρομοιάζονται πάντοτε με «πόλεμο».

Εξάλλου, η πολεμική πλαισίωση μιας κρίσης είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να κεντρίσουν οι πανούργοι πολιτικοί την προσοχή του κόσμου και να τον ωθήσουν να εστιάσει πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Ο φόβος που προκαλείται από τη χρήση πολεμικών μεταφορών έχει την δύναμη να κινητοποιήσει τους πολίτες να αλλάξουν τα πιστεύω τους και να αναλάβουν δράση συμμετέχοντας στη λύση ζητημάτων που προπαγανδίζονται ως σημαντικά για την κοινωνία (βλ. Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία, Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού, Τρίτη επικαιροποιημένη έκδοση, Αλφειός, Αθήνα 2023, σελ. 88 επ.).

Ιδού μερικοί τέτοιοι υβριδικοί «πόλεμοι»: «Πόλεμος» κατά της φοροδιαφυγής, «πόλεμος» κατά της διαφθοράς, «πόλεμος» κατά της λαθρομετανάστευσης (ή, στην γλώσσα της πολιτικής ορθότητας: της «παράτυπης μετανάστευσης»), «πόλεμος» κατά των ναρκωτικών, «πόλεμος» κατά της τρομοκρατίας, «πόλεμος» κατά των ιών και των μικροβίων, «πόλεμος» κατά της κλιματικής αλλαγής, «πόλεμος» κατά της ακρίβειας και της φτώχειας, αλλά και «πόλεμος» κατά των εμπρησμών.

Κάθε τέτοιος προπαγανδιζόμενος «πόλεμος» είναι, στην ουσία, «πόλεμος» κατά του ανθρώπινου μυαλού, το οποίο θολώνει και δεν μπορεί να σκεφτεί ψύχραιμα και λογικά. Ταυτοχρόνως, στον βωμό αυτών των «πολέμων» κατακρεουργούνται τα θεμελιώδη δικαιώματα και η αξία του ανθρώπου. Σημειωτέον ότι οι επιπτώσεις των μεταφορικών-έξυπνων «πολέμων» είναι χειρότερες από εκείνες των κυριολεκτικών, στο μέτρο που οι πρώτοι, πέρα από το ότι εξολοθρεύουν τμήματα του στοχοποιημένου άμαχου πληθυσμού, επιπλέον υποδουλώνουν την ψυχή και τον νου των πολιτών.

Εκτός από την κατάργηση της διάκρισης ανάμεσα σε μαχητές και αμάχους, κοινός παρονομαστής όλων αυτών των υβριδικών «πολέμων» που κηρύσσουν οι πολεμοχαρείς κυβερνήσεις ενάντια στις αντίστοιχες κρίσεις είναι ότι αποτελούν «πολέμους χαμηλής εντάσεως» (low intensity wars) με υφέσεις και εξάρσεις, συνήθως με «αόρατους εχθρούς» που, ως «ασύμμετρες απειλές», είναι πανταχού παρόντες και τους πάντες αδιακρίτως απειλούντες, αλλά και με αδιευκρίνιστη την λήξη τους και, πολλές φορές, με μη αναγνωρίσιμη την έναρξή τους (βλ. Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία, ό.π., σελ. 100).

Επί παραδείγματι, κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί πότε ξεκίνησε και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα τερματισθεί ο «πόλεμος» κατά της φοροδιαφυγής ή ο «πόλεμος» κατά της ακρίβειας. Είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος «πόλεμος» περιγράφονταν ως μάστιγες κατά των πολιτών ήδη πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και, συνεπώς, τα μέτρα «καταπολέμησής» τους διαρκούν επί έναν περίπου αιώνα!

Επιπλέον, ενώ όλοι θυμόμαστε ότι η πανδημία του κορωνοϊού κηρύχθηκε στις 11 Μαρτίου 2020, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι έχει οριστικώς και αμετακλήτως τερματισθεί, αφού ανά περιόδους πληροφορούμαστε από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ότι τα κρούσματα του κορωνοϊού βρίσκονται και πάλι σε έξαρση ή ότι εντοπίσθηκε μια νέα επικίνδυνη-φονική μετάλλαξη. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι δαιμόνιοι προπαγανδιστές του συγκεκριμένου «υγειονομικού», ορθότερα «βιολογικού πολέμου», αναμασούν από καιρού εις καιρόν την φράση «ο κορωνοϊός ήρθε για να μείνει».

Περαιτέρω, κάθε τέτοιος υβριδικός «πόλεμος» είναι μια σατανική επινόηση, μια «απάτη της ετικέτας», που σκαρφίστηκε η υπερεθνική ελίτ συνεργαζόμενη με τις στοές και τις λέσχες της, για να επιβάλλει διαρκώς τα αίσχη της σε βάρος της ευκολόπιστης ανθρωπότητας. Και έχει οργανωθεί από εκείνους που προκάλεσαν εσκεμμένα το εκάστοτε πρόβλημα-πονοκέφαλο για να φέρουν την οδυνηρή λύση-ασπιρίνη που συμφέρει τους ίδιους και καταστρέφει όλους τους σκλάβους τους.

Κάθε τέτοιος εωσφορικός «πόλεμος» είναι το υποκριτικό άλλοθι των πεφωτισμένων ψυχοπαθών, για να συνεχίζουν τις κερδοφόρες μπίζνες τους στις πλάτες των λαών, μεγιστοποιώντας την διαφθορά, εκτρέφοντας τρομοκράτες, διασπείροντας ιούς, καταστρέφοντας το κλίμα, ανοίγοντας διάπλατα τα σύνορα, διακινώντας ναρκωτικά κ.ο.κ.

ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Αν μάθουμε να αποκωδικοποιούμε το μιλιταριστικό και, ταυτοχρόνως, προπαγανδιστικό γλωσσάρι των παγκοσμιοποιητών Νεοταξιτών, θα είμαστε σε θέση να προβλέψουμε πότε θα κηρυχθεί ο επόμενος «πόλεμος», πότε θα γίνει αναζωπύρωση του εν εξελίξει «πολέμου» και πώς θα πρέπει να αντιδράσουμε.

Είναι πιθανό ότι όλοι αυτοί οι «οργουελικοί πόλεμοι» αποτελούν υπο-πολέμους ενός οιονεί Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που στο ένα στρατόπεδο έχει τους σφουγγοκωλάριους της νεοταξίτικης ελίτ και στο άλλο στρατόπεδο έχει τους αφυπνισμένους αντινεοταξίτες, οι οποίοι αγωνίζονται να ξεγυμνώσουν και να παρεμποδίσουν, ή έστω να καθυστερήσουν, την εκπλήρωση του διακαούς πόθου των σκοτεινών δυνάμεων κατά της ανθρωπότητας.

Ο πόθος αυτός εκτιμάται ότι καταλήγει στην εγκαθίδρυση μιας δήθεν δημοκρατικής παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία θα προπαγανδισθεί ως η μόνη λύση για τον τερματισμό όλων των πολέμων, τόσο των κυριολεκτικών όσο και των μεταφορικών. Μόνο που η κυβέρνηση αυτή δεν θα είναι παρά η παγκόσμια δικτατορία του μασκοφορεμένου, ψευτοδημοκράτη Αντιχρίστου.

Όλοι οι παραπάνω υβριδικοί-ασύμμετροι «πόλεμοι» αποτελούν συνέχιση του πραγματικού πολέμου με τα μέσα της προπαγανδιζόμενης πολυκρίσης (κατά παράφραση της πασίγνωστης ρήσης του Κλαούζεβιτς ότι «η πολιτική είναι η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα») και εξυπηρετούν το προαναφερθέν διφασικό σχέδιο της υπερεθνικής ελίτ: αφ’ ενός συμβάλλουν στην «καταπολέμηση» του υπερπληθυσμού (άλλη μία μορφή υβριδικού «πολέμου»), αφ’ ετέρου στην ασφυκτική επιτήρηση όσων θα επιζήσουν της «πολυπολεμικής φρενίτιδας». Οι μάγειρες των προπαγανδιζόμενων «πολέμων», δηλ. οι ελληνικής και παγκόσμιας προελεύσεως σχιζοφρενείς σαδιστές, πολεμούν τους απλούς πολίτες, ηδονιζόμενοι να τους αποδεκατίζουν ή/και να τους βασανίζουν, κατά την προσφιλή τακτική των serial killers.

ΠΥΡΟΜΑΝΕΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ

Από τα παραπάνω προκύπτει ένα ζοφερό συμπέρασμα για τον «πόλεμο» κατά των πυρκαϊών, που έχει και αυτός χαρακτηρισθεί πονηρά ως «ασύμμετρος»: Οι πυρκαϊές είναι πλέον ο μόνιμος καλοκαιρινός «αόρατος εχθρός» του πληθυσμού, αφού η φωτιά μπορεί να ξεσπάσει οποτεδήποτε, οπουδήποτε και να πλήξει οποιονδήποτε. Όπως συμβαίνει και με τους υπόλοιπους «αόρατους εχθρούς», που είναι κατασκευασμένοι από τους όψιμους ψευτοσωτήρες μας, αυτουργοί ή/και συμμέτοχοι των πυρκαϊών είναι οι «πυρομανείς πυροσβέστες» της Νέας Τάξης (ορθότερα: Αταξίας) Πραγμάτων.

Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, το καλοκαίρι μεταλλάχθηκε, στην βάση της λογικής του ανάποδου κόσμου, σε «κακοκαίρι». Μένει να αποδειχθεί ότι και ο κα-κ-οκαιρινός εφιάλτης της (φέτος από τον Ιούνιο) πολύ υψηλής θερμοκρασίας είναι προϊόν της προηγμένης τεχνολογίας τροποποίησης του καιρού, που αναμφισβήτητα διαθέτει η εωσφορική ελίτ τουλάχιστον από την δεκαετία του 1970.

Αλλά αυτό δεν πρόκειται ποτέ να το παραδεχθεί, αμυνόμενη στην συγκεκριμένη μομφή με την γνωστή καραμέλα της «συνωμοσιολογίας». Αντιθέτως, θα υποστηρίξει ότι η διπλή πύρινη κόλαση (φωτιές-καύσωνες) που γεύθηκαν οι Έλληνες του 2024 οφειλόταν στον πιο επικίνδυνο «αόρατο εχθρό» της ανθρωπότητας, την καλπάζουσα (σταθερά προπαγανδιζόμενη ως ανθρωπογενή) «κλιματική κρίση» (η μετονομασία της κλιματικής αλλαγής σε κλιματική κρίση μόνο τυχαία δεν είναι)!

*Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.