Της Μαρίας Δεναξά
Παρακολουθώντας τα δρώμενα στην Ελλάδα από μακριά, έχει κάποιος την εντύπωση πως βλέπει μια κακοσκηνοθετημένη σειρά τρίτης διαλογής, που άνετα θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στην κατηγορία θρίλερ και να ονομαστεί «Ζούμε κατά τύχη». Καθημερινά μετράμε απερίγραπτες καταστροφές και νεκρούς συμπολίτες μας από εγκληματική ανευθυνότητα του κρατικού μηχανισμού και στη συνέχεια βλέπουμε πολιτικούς, ακόμη και τον ίδιο τον απερίγραπτο πρωθυπουργό, αντί να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, να αυτοανακηρύσσονται σε σούπερ ήρωες!
Από τα πιο πρόσφατα επεισόδια, η προκλητική επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Δημοτικό Κατάστημα Πεντέλης, για σύσκεψη σχετικά με τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε την Κυριακή 11 Αυγούστου στον Βαρνάβα. Μαζικά, ο εξοργισμένος κόσμος που είχε μαζευτεί έξω από το δημοτικό κατάστημα τον αποδοκίμαζε με αγανάκτηση, κοινώς τον γιουχάιζε, αλλά εκείνος προσερχόμενος στο κτίριο παρακολουθούσε με απάθεια την κοινωνική κατακραυγή, ενώ αν υπήρχε έστω κι ένα ίχνος ντροπής, ενσυναίσθησης και υπευθυνότητας, θα είχε σπεύσει να υποβάλλει την παραίτησή του.
Το πόσο προκλητικός μας υπενθύμισε πως είναι και ο υπουργός (ιδιωτικής) Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος δικαιολόγησε ως ένα απόλυτα φυσιολογικό γεγονός τον θάνατο ηλικιωμένης τουρίστριας στην Ανάβρα, επειδή, όπως είπε σε τηλεοπτική του παρέμβαση, από την ίδρυση του ΕΣΥ, τη δεκαετία του 1980, «τα Σαββατοκύριακα σε κανένα περιφερειακό ιατρείο δεν υπάρχουν γιατροί»! Εκτός από την ατυχή διαπίστωση, καθώς όλοι γνωρίζουν τα χάλια της δημόσιας υγείας, τι έκανες ΕΣΥ, αξιότιμε κύριε υπουργέ, για να ανατρέψεις και να σταματήσεις τη διάλυσή της, εκτός από το να είσαι θεατής και να κατέχεις ένα αξίωμα που στην τελική, με τα έργα και τις ημέρες σου, δεν τιμάς;
Γιατί, ενώ βρίσκεσαι για δεύτερη φορά από το 2013 επικεφαλής του σημαντικού υπουργείου Υγείας και γνωρίζεις τις τραγικές καταστάσεις ενός συστήματος υπό κατάρρευση, αγνοείς επιδεικτικά και στη συνέχεια επισημαίνεις το πρόβλημα το οποίο είναι έντονο, όχι μόνο στα περιφερειακά ιατρεία αλλά σε όλα τα δημόσια ιατρεία και νοσοκομεία της χώρας, όπου οι λιγοστοί πλέον γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό από τις ελλείψεις παντός είδους, την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση είναι είδος προς εξαφάνιση;
Και παρόλο που η κατάσταση στη δημόσια υγεία είναι οριακή, αν όχι τραγική, οι πιο ευσυνείδητοι και ανθρωπιστές επαγγελματίες από την πίεση που δέχονται για να εξυπηρετήσουν τα πολυάριθμα περιστατικά καταλήγουν οι ίδιοι στο νοσοκομειακό κρεβάτι, ύστερα από πολλές ημέρες εφημερίας, ελλείψει εναλλακτικής λύσης, Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, η υπερκόπωση που έπαθε η μοναδική παιδίατρος στο Γενικό Νοσοκομείο Σάμου.
Στο τακτικό δελτίο θανατικού και καταστροφών της ολέθριας διακυβέρνησης να προστεθούν ο θάνατος του 19χρονου νεαρού στο Πευκοχώρι της Χαλκιδικής τη Δευτέρα, όταν έσπασε το κάθισμα του περιστρεφόμενου παιχνιδιού στο οποίο είχε ανέβει μαζί με τον 16χρονο αδελφό του, μπροστά στα μάτια της μητέρας τους και του άλλου αδελφού τους, αλλά και ο θάνατος της 8χρονης που πνίγηκε σε πισίνα σε κατασκήνωση. Άλλα δύο τραγικά περιστατικά, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν και απέδειξαν ότι ο κρατικός μηχανισμός όχι μόνο αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, σε επίπεδο ελέγχων για τη νομιμότητα λειτουργίας και εντοπισμού παρατυπιών, αλλά είναι ανύπαρκτος και ορισμένες φορές συνένοχος.
Τα παραπάνω περιστατικά, όπως και το γεγονός ότι κατάφεραν με τις πολιτικές τους να κάνουν τους Έλληνες να είναι οι χειρότερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι στην Ε.Ε., με μισθούς πολύ κάτω και από τη Βουλγαρία, επιβεβαιώνουν αυτό που ψιθυρίζουν οι περισσότεροι πια, πως η χώρα μας κυβερνάται στον αυτόματο πιλότο, οι Έλληνες ζουν από θαύμα, ο πρωθυπουργός της χώρας είναι ένας ανεύθυνος happy traveller, που με fake news συντηρεί ένα fake success story, και οι υπουργοί του είναι πρωταγωνιστές σε ένα θέατρο του παραλόγου, μόνο για τη μόστρα…
