Κρύος ιδρώτας έλουσε τους επιτελάρχες του Μαξίμου η κοινοποίηση της παρουσίας του Κώστα Καραμανλή στην Πύλο και η συνάντησή του με τον Αντώνη Σαμαρά.
Οι σωματοφύλακες του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να έχουν καταφέρει να διαχειριστούν με ευκολία τον ιδιαίτερα ευάλωτο Αντώνη Σαμαρά, που αρκείται σε προειδοποιήσεις και μεγάλα λόγια που ποτέ δεν κάνει πράξη, ωστόσο γνωρίζουν καλά πως ο Κώστας Καραμανλής είναι ένα διαφορετικό κεφάλαιο για την παράταξη.
Ο πρώην πρωθυπουργός άλλωστε, παρά το γεγονός πως έχει αποσυρθεί από την πρώτη γραμμή της πολιτικής σύγκρουσης από το μακρινό 2009, αποτελεί ένα από τα πλέον αγαπητά πρόσωπα εντός της παράταξης.
Οι παρεμβάσεις του αυτή τη 15ετία ήταν συγκεκριμένες και πάντα πολύ προσεκτικές, ενώ κάθε φορά που επέλεγε να μιλήσει δημιουργούσε πολιτικό γεγονός, αλλά και εξελίξεις.
Η επίσκεψη, λοιπόν, του Κώστα Καραμανλή και της οικογένειάς του στην Πύλο ως προσκεκλημένοι του Αντώνη Σαμαρά άναψε φωτιές στο Μαξίμου, καθώς θυμήθηκαν τον εφιάλτη του περασμένου μήνα, όταν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί έστειλαν ηχηρό μήνυμα στο Μαξίμου και στον Κυριάκο Μητσοτάκη τόσο για την πορεία της παράταξης όσο και για τις εθνικές υποχωρήσεις στα Ελληνοτουρκικά.
Σίγουρα αυτή την επώδυνη διαδικασία δεν θα ήθελε κανείς από το Μαξίμου να τη βιώσει ξανά.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Λοιπόν άκου. Ο Καραμανλής εντάξει, καλή τη πίστη θαμπωμένος από τον τιτανοτεράστιο Πούτιν, αλλά με γεωπολιτική μυωπία (μαζί του ΣΥΜΠΑΣ ο εθνικοπατριωτικός χώρος από ΧΑ έως και το τελευταίο ‘νούμερο΄, αναλυτάδες και καθηγητάδες από το Ludwig Maximilian…) ήθελε να μας βάλει στο ρωσικό φ/α, οπότε τώρα αναγκαστικά θα είμασταν με την πλευρά του αναθεωρητή γενοκτόνου της Ουκρανίας Πούτιν, θα είμασταν και με τη Βόρεια Κορέα, θα είμασταν με το Ιράν που λατρεύει τις γυναίκες, θα είμασταν εν κατακλείδι με κράτη διαβόητους παρίες της υφηλίου.
Είχε διαχυθεί και επικρατήσει μια παραφιλολογία γύρω από τον καλό άνθρωπο Πούτιν. Τα αποτελέσματα της καλωσύνης του είναι ορατά στην Ουκρανία.
Το στόρι με δυό λόγια είναι το εξής: όταν έπεσε το Τείχος η Σοβιετία κάπως πως έπρεπε να κρατήσει την επιρροή της αλλά όχι με το σοβιετικό αφήγημα. Έτσι είχε δύο δρόμους: τη θρησκεία και τους αγωγούς. Τη θρησκεία (ορθοδοξία) την επέλεξε για την Ελλάδα όπως είναι εύλογο και τους αγωγούς για την Ευρώπη. Η Ευρώπη ευχαρίστως υποδουλώθηκε. Θυμόμαστε τις πανηγυρικές συναντήσεις Πούτιν-Μέρκελ και τα χαμογελάκια της κυρίας. Χάρις στον Πούτιν η Ueberβιομηχανική δύναμη Γερμανία έβαλε στον γύψο όλο το Νότο και την Ελλάδα στο Μνημόνιο.
Στην Ελλάδα η ρωσική πουτινική πλέον προπαγάνδα συναντήθηκε με το ‘αποκαλυπτικό’ κομμάτι της ορθοδοξίας και γεννήθηκε ένα πνευματικό ατύχημα που ταλανίζει τη λογική μας.
Τι σου κάνει ρε παιδί μου αυτή η μυωπία. Δεν σου επιτρέπει να έχεις δική σου σκέψη και κρίση παρα μόνον καθοδηγούμενη (λόγω θαμπώματος και μυωπίας). Φωτεινό παράδειγμα ο ….. ανατολικός τομέας …. που δεν έχει μυωπία ο άνθρωπος.