Ο Οδυσσέας ενάντια στις πυρκαγιές

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε την ετήσια καταστροφή των δασών μας ως συνηθισμένο φυσικό φαινόμενο. Στο τέλος θα μείνει μόνο ο Εθνικός Κήπος. Όποιες και αν είναι οι αιτίες -εμπρησμοί, σπινθήρες από το δίκτυο της ΔΕΗ, αμέλεια ηλιθίων που κάνουν μπάρμπεκιου ή καίνε χόρτα, επίθεση στη χώρα από ξένους πράκτορες ή εγχώριους μηδενιστές γύπες-, οφείλουμε δύο πράγματα: τη μέγιστη δυνατή πρόληψη και αποτελεσματικότητα, τρόπους και μέσα άμεσης κατάσβεσης. Ένας θεσμός γνωρίζουμε πως λειτουργεί αποτελεσματικά και πάντα ξελασπώνει το Έθνος. Εκεί πρέπει να υπαχθεί στο σύνολό του ο μηχανισμός της πυροπροστασίας και πυρόσβεσης. Καλός ο αξύριστος υπουργός, αλλά καλύτεροι αυτοί που δεν βγαίνουν στην τηλεόραση και μια ζωή υπηρετούν με αυταπάρνηση την Πατρίδα.

Η πρόβλεψη δεν μπορεί παρά να είναι επιτήρηση με τεχνικά μέσα και περιπολίες, από γη και αέρα. Για τον Στρατό είναι και ευκαιρία άσκησης. Όταν όμως ενσκήψει το κακό, τυχαία ή δόλια, έχει πλέον αποδειχθεί πως χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω. Μπορεί κάτι χλεχλέδες πισινάτοι να γύρισαν από τη Μύκονο και με θράσος να αμφισβήτησαν πόσα εναέρια μέσα επιχειρούσαν στην τελευταία γιγάντια πυρκαγιά στην Αττική, όμως έχουμε τα περισσότερα στην Ευρώπη, με γενναίο προσωπικό, που δίνει τα ρέστα του, από τους πιλότους ως το τεχνικό προσωπικό. Πάλι, όμως, συχνά αποδεικνύεται πως δεν αρκεί.

Η νύχτα και οι πολύ ισχυροί άνεμοι περιορίζουν κάποιες φορές τις τεράστιες δυνατότητές τους, παρά την απαράμιλλη γενναιότητά τους. Πρέπει λοιπόν να τους εξοπλίσουμε με κάτι παραπάνω. Δεν θα κάνω τον έξυπνο, δεν είμαι ειδικός – είμαι τριτοδεσμίτης, του κλασικού. Όμως διαβάζω, έχω μνήμη και αγαπώ πολύ το πολύτιμο εργαλείο που λέγεται κοινή λογική. Θα δώσω δύο παραδείγματα, ιδέες, που δεν μου ανήκουν. Πριν από αρκετά χρόνια διάβασα για μια ιδέα κατασκευής βομβών αζώτου, που θα ρίχνονται στις εστίες και για λίγο, αλλά πολύτιμο χρόνο, θα κάνουν κάτι απλό: θα στερούν το οξυγόνο από τη φωτιά. Δεν ξέρω εάν ερευνήθηκε, υλοποιήθηκε έστω πειραματικά. Στη Σουηδία πριν από λίγα χρόνια, σε μια μεγάλη δασική πυρκαγιά, έχοντας εξαντλήσει άλλα μέσα, έστειλαν μαχητικά της ΠΑ τους και έριξαν στην καρδιά της πυρκαγιάς εκρηκτικές βόμβες, που η έκρηξη τους στέρησε για λίγο το οξυγόνο από τη φωτιά και… έσβησε. Η λύση προφανώς δεν είναι να βομβαρδίζουμε τα δάση όταν πιάνουν φωτιά, είναι όμως ένα ακραίο παράδειγμα ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι να στερείς την πυρκαγιά από οξυγόνο, τόσο όσο να σβήσει.

Δεν έχουμε άπειρους πόρους, δεν μπορούμε να έχουμε 1.000 πυροσβεστικά αεροπλάνα, 500 ελικόπτερα, 10.000 πυροσβεστικά οχήματα, 100.000 πυροσβέστες. Έχουμε όμως μια ανεξάντλητη και πολύτιμη πρώτη ύλη, ανώτερη από το χρήμα, το πετρέλαιο, τα πολύτιμα μέταλλα: ανθρώπους, ευφυή μυαλά. Θα πρέπει λοιπόν ο ΠΘ να συγκαλέσει μια σύσκεψη με τους καλύτερους χημικούς, χημικούς μηχανικούς, μηχανολόγους, φυσικούς, εκπροσώπους της αμυντικής βιομηχανίας, των Ενόπλων Δυνάμεων και να τους θέσει την αποστολή: υλοποιήσιμες ιδέες για ένα πρωτοποριακό προϊόν-όπλο που θα στερεί τη φωτιά από το οξυγόνο και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλα τα μέσα που ήδη διαθέτουμε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία και στις ΕΔ. Θα τους δώσει τα απαραίτητα γενναία κονδύλια για την έρευνα και ανάπτυξή του, και ένα σφιχτό χρονικό πλαίσιο υλοποίησης. Οι επιστήμονες από το Πολυτεχνείο και τα πανεπιστήμιά μας, η πιο γερή ομάδα που έχουμε με έναν επικεφαλής, θα το φτιάξουν, θα το δοκιμάσουμε, η πολεμική βιομηχανία μας θα το παραγάγει, θα μπορεί και να το εξαγάγει, και οι Ένοπλες Δυνάμεις θα το χρησιμοποιήσουν. Δίνω απλά ένα παράδειγμα – οι επιστήμονές μας μπορεί να βρουν και άλλα όπλα κατά της φωτιάς. Το σίγουρο είναι πως θα είναι η πιο αποδοτική επένδυση που θα μπορούσαμε να κάνουμε, προστατεύοντας την ίδια μας την ύπαρξη και το μέλλον των παιδιών μας. Πρέπει όμως να νικήσουμε τη γραφειοκρατία, τις αγκυλώσεις, να αξιοποιήσουμε το πυρηνικό όπλο που λέγεται «ελληνική ευφυΐα», τον Πολυμήχανο Οδυσσέα, και με τόλμη να βρούμε και να εφαρμόσουμε πρωτοποριακές λύσεις.

Θα δώσω ένα ακόμη παράδειγμα που γνωρίζω. Υπάρχει εταιρία που πάνω στο σκάφος αποσυρθέντος άρματος μάχης, αφαιρώντας τον πύργο και τον οπλισμό, προσθέτοντας μια λεπίδα μπροστά και τροποποιώντας το σκάφος, όπου υπάρχουν θάλαμος μεταφοράς αλλά και δεξαμενή νερού ή άλλου πυροσβεστικού υγρού, το μετατρέπει σε πλήρως πυρίμαχο όχημα πυρόσβεσης και διάσωσης παντός εδάφους, που μπορεί να ενεργήσει σε πυρκαγιά, να διασώσει εγκλωβισμένους πολίτες και προσωπικό, να χτυπήσει εστίες μπαίνοντας στην καρδιά τους. Δεν θα έπρεπε κάθε νομαρχία ή μια τοπική στρατιωτική να έχει ένα δυο σε κάθε περιοχή; Φανταστείτε στον μεγαλύτερο στόλο πυροσβεστικών αεροσκαφών να προσθέσουμε τέτοια οχήματα και ένα όπλο που θα στερεί το οξυγόνο από τη φωτιά και θα τη σβήνει εν τη γενέσει της. Από τη μιζέρια της μηδενιστικής γκρίνιας ή της μοιρολατρίας και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ας γίνουμε τολμηροί, εφευρετικοί, γρήγοροι. Άλλωστε, αδέρφια, είναι δοκιμασμένο: ο τολμών νικά. Μόνο αυτός.

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς