Η Ελλάδα έσωσε τους Γάλλους από νέο φιάσκο

Η παγκόσμια κατακραυγή οδήγησε στον παραγκωνισμό του εμπνευστή της τελετής έναρξης, με αποτέλεσμα ένα εξαιρετικό φινάλε με επίκεντρο τη χώρα μας

Του Βασίλη Γαλούπη

Κάθε λεπτομέρεια των δύο και πλέον εβδομάδων των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι είχε συλληφθεί και προβαριστεί ενδελεχώς καιρό πριν. Όμως αυτό που είδαμε προχθές ως τελετή λήξης ήταν ό,τι καλύτερο προλάβαιναν να ξανασχεδιάσουν και να αποδώσουν μέσα σε ελάχιστες μέρες. Γιατί τελικά όλο το σενάριο της τελετής λήξης αποφασίστηκε να αναθεωρηθεί. Κι ευτυχώς!

Ο εκτελεστικός διευθυντής της τελετής έναρξης Τιερί Ρεμπούλ παραδέχτηκε ότι έπρεπε να αναθεωρήσει το σενάριο του φινάλε «αρκετές φορές», έπειτα από την παγκόσμια κατακραυγή της τελετής έναρξης με την αποτυχημένη και προσβλητική «έμπνευση» του Τομά Ζολί.

Στις 7 Αυγούστου ο Ρεμπούλ, σε συνέντευξη στη «Le Parisien» ρωτήθηκε αν «οι επικρίσεις για την τελετή έναρξης σάς κράτησαν πίσω από την τελετή λήξης;» Απάντησε: «Ναι, μας αναγκάζουν να πρέπει να “ξαναδιαβάσουμε” ολόκληρη την παράσταση για πολλοστή φορά για να είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει πιθανή παρερμηνεία».

Σε ερώτηση αν θα υπάρχουν κοινά στοιχεία μεταξύ των τελετών έναρξης και λήξης ο Ρεμπούλ επέμεινε τότε ότι «θα υπάρχουν κοινά στοιχεία στις αξίες» και μίλησε αόριστα για «μια στιγμή ανεκτικότητας, μοιράσματος και κοινωνίας, χωρίς κανένα κακό λογοπαίγνιο».

Τελικά το θέαμα που πρόσφερε αυτή τη φορά η Γαλλία φρόντισε να μη διαθέτει τα αποκρουστικά «στοιχεία» της έναρξης, η οποία κατάφερε με μοναδικό τρόπο να δυσαρεστήσει τόσο πολλούς σε τόσα διαφορετικά επίπεδα και σημεία του πλανήτη.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ο Ρεμπούλ ήταν ουσιαστικά ο «προϊστάμενος» του Τομά Ζολί, του καλλιτεχνικού διευθυντή της τελετής έναρξης. Η αρχή έγινε όταν ο Ζολί έδωσε μια συνέντευξη στη γαλλική εφημερίδα «L’Εquipe», λέγοντας ότι θα μπορούσε να διευθύνει μια τελετή όχι μέσα σε ένα στάδιο, αλλά στον Σηκουάνα. Αυτός ήταν και ο λόγος που του τηλεφώνησε ο Τιερί Ρεμπούλ, ο εκτελεστικός διευθυντής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024, και τελικά τον Αύγουστο του 2022 ο Ζολί πήρε τη δουλειά.

Όμως πρακτικά ο Ζολί απέτυχε. Αντί για το θριαμβευτικό σχέδιο για μεγαλοπρέπεια, πρωτοτυπία και θάρρος, η συνεισφορά της Γαλλίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν τα ατέλειωτα γκρίζα πλάνα στον Σηκουάνα, μια queer αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου και ο ευτελισμός του αρχαιοελληνισμού με τον θεό Διόνυσο σαν μεσήλικο στρουμφ. Προφανώς, οι διοργανωτές έπρεπε, εν κινήσει, να σκεφτούν κάτι άλλο για την τελετή λήξης.

Ο Ζολί παραγκωνίστηκε μετά το φιάσκο που ντρόπιασε τη Γαλλία. Και ο Ρεμπούλ θέλησε να δημιουργήσει κάτι σε πιο «συγκρατημένο» τόνο, ρίχνοντας το βάρος στην πιο «σίγουρη» κι επιτυχημένη συνταγή. Την αισθητική και τους συμβολισμούς της Αρχαίας Ελλάδας. Έτσι είδαμε μια παράσταση που άρχισε με μια χρυσή σφαίρα να ξεδιπλώνεται στο πάνω μέρος της αρένας. Μια λαμπερή φιγούρα κατέβηκε στη γη. Καθώς άγγιξε τη σκηνή, χορευτές στα γκρίζα πήραν τη θέση τους στην αρένα δίπλα σε πέντε τεράστιους τροχούς που θα συμβόλιζαν τους πέντε ολυμπιακούς κύκλους.

Από εκεί και έπειτα η τελετή λήξης αφιέρωσε το κυρίως θέμα της στην Ελλάδα. Μια ορχηστρική εκδοχή του ελληνικού εθνικού ύμνου ακουγόταν όταν ο «μυστηριώδης» μασκοφόρος του Παρισιού κρατούσε μια μεγάλη ελληνική σημαία στο κέντρο του σταδίου.

Στο πιάνο μελοποιήθηκε ο παλαιότερος γνωστός ύμνος της Αρχαίας Ελλάδας, ο Ύμνος του Απόλλωνα. Την ίδια στιγμή το λεηλατημένο και κλεμμένο από τους Γάλλους άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης εμφανίστηκε στην καρδιά του σταδίου προκαλώντας τον θαυμασμό του παγκόσμιου κοινού. Η απαράμιλλη ομορφιά των συμβόλων της Ελλάδας είναι πάντα βέβαιη επιτυχία για κάθε παράσταση, γι’ αυτό ο Ρεμπούλ γέμισε τη σκηνή του σταδίου των 70.000 θεατών με σύμβολα που η χώρα του έχει την… ευγενή καλοσύνη να «φυλάσσει» στο Λούβρο, όπως μας… ενημέρωσε η ΕΡΤ.

Το φιάσκο της αρχικής τελετής ήταν ένα σοκ για τον Ρεμπούλ που, εκτός από την αποδοκιμασία της Καθολικής Εκκλησίας, κοινού, διεθνών καναλιών, ΜΜΕ και social media, είδε ακόμη και μεγάλες εταιρίες χορηγούς να αποσύρονται σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κακογουστιά της παρωδίας. Μια διοργάνωση που το μότο της ήταν «Ολυμπιακοί Ανοιχτοί σε Όλους» κατέληξε να αποξενώσει στην τελετή έναρξης μυριάδες τηλεθεατές, από τους χριστιανούς που ένιωσαν την πίστη τους να προσβάλλεται βάναυσα και απρόκλητα μέχρι όλους όσοι απόρησαν γιατί ολόκληρος ο σχεδιασμός της Γαλλίας συρρικνώθηκε πάνω στην εμμονή μιας συγκεκριμένης ακραίας ιδεολογίας.

Τώρα ο Ρεμπούλ προσπαθεί να υποβαθμίσει σε δεύτερο πλάνο το κεντρικό θέμα της τελετής έναρξης. Στη «Le Parisien», αναφερόμενος στις εικόνες που ο ίδιος πιστεύει ότι θα «μείνουν» στο κοινό από τους Αγώνες του Παρισιού, απαρίθμησε «το αερόστατο και η Σελίν Ντιόν, αναμφίβολα. Πολλοί μιλούν επίσης για το άλογο στον Σηκουάνα».

Μετά την κατακραυγή της έναρξης, δεν βρίσκει πάντως το θάρρος να παραδεχτεί αυτό που οι ίδιοι του οι καλλιτέχνες δήλωναν απερίφραστα, ότι αναπαρέστησαν μια παρωδία του Μυστικού Δείπνου: «Δεν εννοούσαμε αυτό. Η αναφορά ήταν ξεκάθαρα ο Διόνυσος. Τι άλλο να πω;»

Όπως και να έχει, η προσπάθεια για ένα ελληνικό θέαμα, έστω και στημένο στα γρήγορα και σίγουρα, έγινε δεκτή από τον διεθνή Τύπο ως «μαγεία» και «λαμπρότητα του Παλαιού Κόσμου». Έπειτα η ολυμπιακή σημαία έφυγε με τον Τομ Κρουζ πάνω στη μοτοσικλέτα του. Τώρα αναλαμβάνει το Χόλιγουντ.