Της Κύρας Αδάμ
Ερωτήματα, αμηχανία και δυσπιστία για το αποτέλεσμα έχει προκαλέσει στη στρατιωτική ουκρανική διοίκηση αλλά και σε πολλούς φιλοουκρανούς δυτικούς σχολιαστές και αναλυτές η απόφαση του Κιέβου να χρησιμοποιήσει ύστερα από πολύ καιρό τακτικό ουκρανικό στρατό για χτύπημα σε ρωσικό έδαφος, στην περιοχή του Κουρσκ.
Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό είναι η ανάγκη του Κιέβου να επιχειρήσει να αναπτερώσει το ηθικό των ουκρανικών στρατευμάτων που, τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο, υφίστανται σημαντικότατες και μάταιες απώλειες από τις ρωσικές δυνάμεις. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό, επισημαίνουν τα δυτικά διεθνή ΜΜΕ και σχολιαστές, για μια ανατροπή της πορείας του πολέμου στην Ουκρανία. Η κατάληψη ρωσικών εδαφών μπορεί να αποτελέσει ένα όπλο προπαγάνδας ότι η Ουκρανία μπορεί να καταλάβει ρωσικό έδαφος μέσα στον πόλεμο.
Είναι εξόχως αμφίβολο αν οι δυτικές δυνάμεις σχεδίασαν, προετοίμασαν ή και ενέκριναν την ουκρανική απόφαση να χτυπήσει ρωσικό έδαφος στην περιοχή του Κουρσκ. Τη στιγμή μάλιστα που ο γενικότερος σχεδιασμός της Δύσης είναι να επιφέρουν όσο το δυνατόν βαρύτερα πλήγματα σε ρωσικούς στόχους υποδομής που θα δυσχεράνουν μακροπρόθεσμα την οικονομία της Ρωσίας, και ακόμα να χρησιμοποιηθούν όσα περισσότερα αεροσκάφη F-16 είναι δυνατόν για τη μεγαλύτερη προστασία ουκρανικών στόχων από τις ρωσικές δυνάμεις. Οι δυνάμεις του τακτικού ουκρανικού στρατού έχουν στοχεύσει τη ρωσική πόλη Sudzha, που βρίσκεται δίπλα σε ρωσικό τερματικό σταθμό φυσικού αερίου, πάνω στα σύνορα και είναι ο μοναδικός εν λειτουργία σταθμός για την παροχή ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας προς την Ευρώπη.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναγκάζονται να παραδεχθούν ότι το Κίεβο δεν ζήτησε τη γνώμη τους ή τη βοήθειά τους για τις πρόσφατες επιθετικές ενέργειές του σε ρωσικό έδαφος. Ο Ευρωπαίος εκπρόσωπος για τα εξωτερικά θέματα Πίτερ Στάνο δήλωσε μάλιστα ότι «οι μάχες μέσα στη Ρωσία δεν είναι θέμα που μπορούμε να σχολιάσουμε. Η Ε.Ε. δεν έχει αναμειχθεί και δεν σχολιάζει επιχειρησιακές εξελίξεις επί του πεδίου», χωρίς βεβαίως να παραλείψει να υποστηρίξει τις ουκρανικές προσπάθειες για εδαφική κυριαρχία της Ουκρανίας.
Έτσι, η κίνηση του Κιέβου να χτυπήσει και να εισβάλει σε ρωσικό έδαφος έχει προκαλέσει αμηχανία και προβληματισμό στους δυτικούς συμμάχους. Και τούτο διότι, αν η επιθετική κίνηση του Κίεβου μέσα σε ρωσικό έδαφος είχε τη φανερή υποστήριξη και ανάμειξη των δυτικών δυνάμεων, αυτό θα έριχνε λάδι στη φωτιά του Πούτιν να υποστηρίξει ότι η Δύση συμμετέχει σε επιχειρήσεις εισβολής και κατάκτησης ρωσικού εδάφους και γι’ αυτό θα υποστεί αντίποινα. Ο Πούτιν έχει ξεκαθαρίσει από μακρού χρόνου τι θα σημάνει η απόπειρα εισβολής σε ρωσικό έδαφος και οι δυτικοί δείχνουν να λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους τις προειδοποιήσεις αυτές. Ίσως έτσι εξηγείται γιατί το Κίεβο αποφάσισε να προχωρήσει μόνο του στην επιχείρηση αυτή, υπολογίζοντας ότι οι σύμμαχοί του αν είχαν ερωτηθεί προκαταβολικώς, θα του απαντούσαν αρνητικά.
Από την άλλη πλευρά και ο ίδιος ο Πούτιν αναμένει να ξεκαθαρίσει η κατάσταση και να ζυγίσει επακριβώς την πλήρη ανάμειξη ή όχι των δυτικών δυνάμεων στην περιοχή του Κουρσκ. Έτσι ίσως εξηγείται η μέχρι τώρα χαμηλών τόνων και αργή αντίδρασή του στις δυνάμεις του τακτικού ουκρανικού στρατού στη ρωσική περιοχή του Κουρσκ.
Το ερώτημα που θέτουν οι δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές, προκειμένου να βρουν γιατί το Κίεβο αποφάσισε να κάνει του κεφαλιού του, είναι ποιος είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός (αν υπάρχει), ώστε οι ουκρανικές δυνάμεις του τακτικού στρατού να παραμείνουν στις θέσεις τους και να μην αποδεκατιστούν από τις ρωσικές δυνάμεις. Και τούτο διότι ο συνεχής ανεφοδιασμός και γενικότερα η επιμελητεία των ουκρανικών δυνάμεων μέσα στο εχθρικό ρωσικό έδαφος είναι εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι αδύνατη, στην περίπτωση ρωσικής αντεπίθεσης που δεν θα αργήσει να έρθει, οδηγώντας εκ νέου σε λουτρό αίματος και θυμάτων κυρίως του ουκρανικού στρατού.
Υπάρχει βεβαίως και η υποθετική περίπτωση να προσπαθήσουν οι ουκρανικές δυνάμεις να κρατήσουν τις θέσεις τους στο ρωσικό έδαφος έως ότου ανακοινωθεί η νέα διεθνής διάσκεψη για την Ουκρανία, με την πιθανότητα πρόσκλησης και της Ρωσίας αυτή τη φορά.
Στην περίπτωση που αυτό επιτευχθεί, κάποιοι εγκέφαλοι προτιμούν η Ρωσία να έχει δεχθεί εισβολή και κατοχή στο έδαφος της, παρά να θέτει μόνη της τους όρους της για μια διαπραγμάτευση.
