Η αγωνία για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή έχει χτυπήσει «κόκκινο» – Η Τεχεράνη μετρά την κλίμακα της αντίδρασής της, αποφεύγοντας έτσι μια περιφερειακή ανάφλεξη
Της Μαρίας Δεναξά
Εν αναμονή της επίθεσης του Ιράν στο Ισραήλ, η αγωνία για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή έχει χτυπήσει κόκκινο. Οι ΗΠΑ, μετά την επίθεση με πυραύλους Κρουζ στην αμερικανική βάση Αΐν αλ Άσαντ που εκτόξευσε η Ισλαμική Αντίσταση στο Ιράκ -προσκείμενη στις ιρανικές Αρχές-, διεμήνυσαν στο Ιράν ότι η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή δεν θα είναι προς το συμφέρον του. Την ίδια ώρα, η Ιορδανία ενημέρωνε την αμερικανική ηγεσία, το Ισραήλ και το Ιράν πως δεν θα επιτρέψει σε καμία χώρα να χρησιμοποιήσει τον εναέριο χώρο της σε περίπτωση περαιτέρω ανάφλεξης.
Προς το παρόν είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η μορφή της επίθεσης των ιρανικών Αρχών. Η Τεχεράνη εξακολουθεί να μετρά την κλίμακα της αντίδρασής της και επιμένει ότι θέλει να αποφύγει μια περιφερειακή ανάφλεξη. Για το ισραηλινό μέσο ενημέρωσης Haaretz, η κύρια απειλή θα μπορούσε να προέλθει από τη Χεζμπολάχ, λόγω της εγγύτητάς της στα ισραηλινά σύνορα και της συστοιχίας πυραύλων που διαθέτει η πολιτοφυλακή της. Την ίδια πεποίθηση έχει και το εβραϊκό κράτος, το οποίο προς το παρόν περιμένει τους εχθρούς του να κάνουν την πρώτη κίνηση. Η αντίδραση του Ισραήλ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ένταση της εχθρικής ομοβροντίας και τις ζημιές που θα προκαλέσει στο έδαφός του. Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης Axios, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και η αντιπρόεδρός του, υποψήφια για την προεδρία Κάμαλα Χάρις, έχουν ενημερωθεί ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών αναμένουν ένα σενάριο που περιλαμβάνει δύο κύματα επιθέσεων, το ένα από τη Χεζμπολάχ, το άλλο από το Ιράν και άλλους εντολοδόχους του. Το είδος του πλήγματος είναι ακόμη αβέβαιο.
Πραγματοποιώντας δύο στοχευμένες δολοφονίες στον Λίβανο και στο Ιράν, και ενεργώντας ξεχωριστά στα διάφορα μέτωπα (Γάζα, Λίβανος, Ιράν), το Ισραήλ ενίσχυσε σταδιακά περαιτέρω το ενιαίο μέτωπο των εχθρών του στην περιοχή.
Κάποιοι φαντάζονται ήδη τα αποτελέσματα της κοινής δράσης αυτού του ενιαίου μετώπου, που θα μπορούσε να λάβει χώρα από ώρα σε ώρα. Αν και η ιρανική επίθεση στις 13 Απριλίου (η οποία ήταν ήδη απάντηση σε μια «στοχευμένη» δολοφονία από το Ισραήλ) έκανε μικρή πραγματική ζημιά, επέτρεψε αναμφίβολα στην Τεχεράνη να κατανοήσει λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά του αμυντικού συστήματος του Ισραήλ. Σε αυτή την κατάσταση θα πρέπει να προστεθούν και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που έστειλε τους τελευταίους μήνες η Χεζμπολάχ από τον Λίβανο – συχνά χτυπούσαν τους στόχους στο Ισραήλ, χωρίς να προλάβουν να ηχήσουν οι σειρήνες του εβραϊκού κράτους.
Επιπλέον, η Χεζμπολάχ δεν έχει παραλείψει να δημοσιεύσει στα κοινωνικά δίκτυα εικόνες που έχουν ληφθεί από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της πάνω από την ισραηλινή πόλη Χάιφα ή από ευαίσθητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις – ένας τρόπος για να αναδείξει τις αδυναμίες στην ασφάλεια του ισραηλινού στρατού.
Χούθι
Οι Χούθι στην Υεμένη -ένα άλλο στοιχείο του «άξονα αντίστασης» υπό την ηγεσία της Τεχεράνης- κατάφεραν πρόσφατα να πλήξουν το κέντρο του Τελ Αβίβ, σε απόσταση αναπνοής από το προξενείο των ΗΠΑ.
Το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) συγκεντρώνει όλα τα δεδομένα για να προβλέψει μια «τεράστια συντονισμένη δράση αντιποίνων», που θα μπορούσε να προκαλέσει κορεσμό στο ισραηλινό αμυντικό σύστημα. Αυτό το σενάριο περιλαμβάνει επίσης την κατεχόμενη παλαιστινιακή Δυτική Όχθη, όπου ο ισραηλινός στρατός μόλις έστειλε περισσότερες στρατιωτικές ενισχύσεις.
Στην ομιλία του Χασάν Νασράλα την Πέμπτη, την πρώτη που έδωσε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ μετά τον θάνατο του Φουάντ Τσοκρ, μετέφερε ξεκάθαρα το μήνυμα ότι «οι κανόνες εμπλοκής έχουν αλλάξει». Από τη μεριά του, ο διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, Χοσεΐν Σαλαμί, απείλησε ότι οι «εχθροί του έθνους, ειδικά η σιωνιστική συμμορία και οι υποστηρικτές της», θα πληρώσουν – δηλώσεις που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν πως άνοιξε ήδη το «Κουτί της Πανδώρας» στη Μέση Ανατολή, αλλά και τον στόχο της επικείμενης επίθεσης από το ενιαίο μέτωπο κατά του Ισραήλ.
Ενδεχομένως νόμιμοι στόχοι για το ισλαμιστικό κίνημα να γίνουν οι Ισραηλινοί άμαχοι και, επομένως, οι μεγάλες πόλεις της χώρας. Αυτό θα μπορούσε να προσδώσει ιδιαίτερα καταστροφική διάσταση στις επιθέσεις. Αν χάσουν τη ζωή τους Ισραηλινοί πολίτες, θα είναι πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί το κύμα βίας που θα ακολουθήσει στο Ισραήλ και στην ευρύτερη περιοχή.
Το Ισραήλ και οι εχθροί του γνωρίζονται τόσο καλά, που διεθνείς αναλυτές τούς περιγράφουν ως τους «καλύτερους εχθρούς». Όπως υποστηρίζουν, έχουν τους δικούς τους κώδικες, τους οποίους κατάφερναν πάντα να ερμηνεύουν, όπως και τα αντίστοιχα μηνύματά τους, και ήξεραν μέχρι πού να μην το παρατραβήξουν. Αλλά σήμερα γνωρίζουν πραγματικά;
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
