Η αρχή μιας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής πραγματικότητας

Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*

Παρά το γεγονός ότι τα συστημικά ΜΜΕ στην Ευρώπη αγωνίζονται να παρουσιάσουν τον πόλεμο σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή ως απειλούντα την ευρωπαϊκή ασφάλεια, τη συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών δεν την απασχολούν οι πολεμικές συρράξεις, αλλά η ζοφερή καθημερινότητά. Οι κραυγές αγωνίας προέρχονται από τη φτώχεια, την ανεργία και τη διογκούμενη εγκληματικότητα των μεταναστών από την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Η πρόσφατη σφαγή τριών μικρών κοριτσιών στη Βρετανία και οι καθημερινές δολοφονίες πολιτών από μετανάστες φαίνεται ότι αφυπνίζουν τους Ευρωπαίους πολίτες, που πλέον δεν παραμένουν απαθείς, αλλά αρχίζουν να συμμετέχουν μαζικά σε διαδηλώσεις. Οι τελευταίες όμως δεν στρέφονται κατά των μεταναστών, αλλά εναντίον του νεοφιλελεύθερου και  αριστερού πολιτικού συστήματος, αντιλαμβανόμενοι ότι αυτοί οι πολιτικοί σχηματισμοί προωθούν τη διάλυση της μεσαίας τάξης και της κοινωνίας, επειδή ενθαρρύνουν την εγκληματικότητα, καλλιεργούν τους μύθους της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και στηρίζουν πολιτικά τις δήθεν πανδημίες, που εξοντώνουν τους πολίτες οικονομικά και περιορίζουν την ελευθερία τους.

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι η θέσπιση κανονισμών και οδηγιών σε όλες τις οικονομικές, ατομικές και συλλογικές εκφράσεις του βίου περιορίζει την ατομική και την οικονομική ελευθερία (νεοκομμουνισμός).

Έχουν αντιληφθεί την τραπεζική ληστεία. Έχουν κατανοήσει ότι η άσκηση της πολιτικής γίνεται από τους διεθνείς γραφειοκρατικούς οργανισμούς (Ε.Ε., ΟΗE, WEF, WHO, κ.λπ.), των οποίων οι διοικήσεις επιβάλλονται από την ελίτ εις βάρος της δημοκρατίας. Ο τελικός σκοπός του «επουράνιου σχεδίου» της ελίτ είναι η μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων της μεσαίας τάξης στις τσέπες της.

Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα σε κάθε συναλλαγή σε αρχικό στάδιο θα ενημερώνουν τους πολίτες για την «περιβαλλοντική επιβάρυνση σε μονάδες διοξειδίου του άνθρακα» που συνεπάγεται η συναλλαγή τους. Μόνο οι αφελείς δεν αντιλαμβάνονται ότι σύντομα θα επιβληθεί φόρος «περιβαλλοντικής επιβάρυνσης» που θα είναι ανάλογος του χρηματικού ποσού συναλλαγής στα ΑΤΜ.

Η μεγάλη επιτυχία των ελίτ συνίσταται, αφενός, στη μόχλευση της Αριστεράς κατά της μεσαίας και της εργατικής τάξης, μέσω της συμμαχίας της με τον νεοφιλελευθερισμό. Η άλλη σημαντική επιτυχία στον πόλεμο κατά της κοινωνίας είναι η καλλιέργεια της εχθρότητας μεταξύ αυτοχθόνων και μεταναστών, λόγω της πολιτικής ανοχής της εγκληματικότητας των τελευταίων.

Με αυτήν την πρακτική αποπροσανατολίζουν την κοινωνία από την ταυτοποίηση του πραγματικού εχθρού, που είναι η ελίτ, η Ε.Ε., οι διεθνείς οργανισμοί και οι πολιτικοί σχηματισμοί που υλοποιούν την ατζέντα της παγκοσμιοποίησης και της μαζικής φτωχοποίησης.

Παρά τη ρητορική, η πολιτική του Κασσελάκη είναι ταυτόσημη με αυτή του Μητσοτάκη, ενώ του ΚΚΕ ανεκτική. Μετά τη σφαγή των τριών κοριτσιών, τις δεκάδες αυθόρμητες διαδηλώσεις των πολιτών στη Βρετανία οι τηλεοπτικοί σταθμοί στην Ελλάδα τις παρουσίασαν ως «συγκεντρώσεις ακροδεξιών». Όλες αυτές οι οργανωμένες ομάδες στρέφονται κατά της μεσαίας τάξης και της κοινωνίας, από την οποία σιτίζονται πλουσιοπάροχα.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην Ευρώπη η ρητορική διαχωρισμού μεταξύ «ακροδεξιάς» και των «υπολοίπων» δεν έχει ευήκοα ώτα. Για να αντιληφθούμε και να ερμηνεύσουμε την πραγματική διάσταση των πολιτικών γεγονότων στην Ευρώπη, εκτός της ελληνικής καθεστωτικής δυστοπίας, θα πρέπει να τα αναλύσουμε εκτός των συστημικών ΜΜΕ του ευρωπαϊκού καθεστωτικού νεοκομμουνισμού. Μετά τη σφαγή των κοριτσιών στη Βρετανία, στην πλατφόρμα Χ θα γίνουμε μάρτυρες των κοινών μαζικών διαδηλώσεων Ιρλανδών και Βρετανών στο Μπέλφαστ, καθώς και των αντισυγκεντρώσεων  των αριστερών με το Ισλάμ.

Η πολιτική σημασία των διαδηλώσεων στο Μπέλφαστ συνίσταται, αφενός, στο γεγονός ότι ιστορικοί αντίπαλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο εχθρός είναι η ελίτ και οι πολιτικοί και, αφετέρου, ότι οι εχθροί επαναπροσδιορίζονται εκτός της παγιωμένης αριστερής ιδεολογίας. Τα γεγονότα στο Μπέλφαστ σηματοδοτούν την αρχή μίας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής πραγματικότητας, που στην Ελλάδα θα γίνει κατανοητή έπειτα από δεκαετίες.

*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών