Τελετή έναρξης δίχως ολυμπιακό πνεύμα

Του Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος Γαβριήλ

Η πνευματική κατάπτωση του σημερινού ανθρώπου και η σύγχρονη τάση που επιδιώκει, με κάθε τρόπο και μέσο, την απομάκρυνση της Ευρώπης από τις ιερές, ανθρωπιστικές και πολιτισμικές αξίες του χριστιανισμού επιβεβαιώθηκαν δυστυχώς με κάθε επισημότητα στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι.

Έκπληκτοι εκατομμύρια χριστιανοί από όλο τον κόσμο παρακολουθήσαμε ερμηνευτές ντυμένους «καρναβάλια» να χλευάζουν και να διακωμωδούν τον Μυστικό Δείπνο του Κυρίου με τους Μαθητές Του, την ιερότατη δηλαδή εκείνη στιγμή, όταν και τους παρέδωσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Η ασέβεια όμως του γεγονότος έχει βαθύτερες ρίζες. Ξεκινά από την απόλυτη υποδούλωση του ανθρώπου στα πάθη και στη φιλαυτία του. Από τον απύθμενο βυθισμό του στην «ασχημοσύνη» (Ρωμ. 1, 27) και την «ακαθαρσία» (Ρωμ. 1, 24), που απομακρύνει τον άνθρωπο από την πηγή και την αιτία κάθε ωραιότητας, τον ίδιο τον Θεό.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν σύμβολο παγκόσμιας ειρήνης, αρμονικής συνύπαρξης των λαών και εκεχειρίας.

Η τελετή όμως έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι δεν είχε καμία σχέση με τις αξίες του ολυμπισμού ως ιδέας, που ως χριστιανοί και ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων γνωρίζουμε, η οποία περιείχε το κάλλος, την ευγένεια, τη λιτότητα, την αγνότητα, τον σεβασμό στον άλλον, το πνευματικό ήθος και την ιερότητα για την ανθρώπινη ζωή.

Αντιθέτως, η συνεχής προσπάθεια αποϊεροποίησης ή και απανθρωπισμού του σύγχρονου πολιτισμού μας πηγάζει από τον άκρατο δικαιωματισμό, που γίνεται πλέον αυτοσκοπός.

Η Ευρώπη σήμερα νοσεί διότι απομακρύνεται από την πηγή της ζωής της. Ο χριστιανισμός είναι η Αποκάλυψη που μεταμόρφωσε τον κόσμο. Μεταμόρφωσε την Ευρώπη. Έδωσε νόημα στις ζωές μας. Εμφανίσθηκε μέσα στην ιστορική πορεία της ανθρωπότητας ως ένα επαναστατικό κίνημα και έδωσε υπαρξιακές απαντήσεις στον μηδενισμό της απόγνωσης, προσφέροντας στην οικουμένη την προοπτική ενός καινού μέλλοντος.

Σε μία Ευρώπη που προβάλλει τις αρχές τις «ανεκτικότητας» και τον περιορισμό της θρησκευτικής ελευθερίας, εμμένουμε πεισματικά στις διαχρονικές και αναλλοίωτες στον χρόνο ευαγγελικές αξίες της αγάπης, της ελευθερίας και της μετάνοιας.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Η Σάρκωση του Θεού και η Ελευθερία του Ανθρώπου από την...

Η Ορθόδοξη Δύση – Δυτική Ρωμανία μετά την κατάκτησή της από τα γερμανικά φύλα θα περάσει στην αίρεση και...

Τα Χριστούγεννα και η «πολιτική ορθότης»

Καθώς πλησιάζει ἡ ἑορταστική περίοδος τῶν Χριστουγέννων, γινόμαστε κάθε χρόνο ἀποδέκτες ἐμμέσων καί ἀμέσων μηνυμάτων, πού περισσότερο μᾶς ἀποπροσανατολίζουν...

Και μη χειρότερα

Τα πιο μελαγχολικά Χριστούγεννα των τελευταίων ετών είναι ίσως τα φετινά. Για τους περισσότερους Έλληνες αλλά και για τον...

Τι θα σκεφτόταν, άραγε, σήμερα ο βενιζελικός παππούς μου;

Έχοντας πολεμήσει επί 11 συναπτά έτη -ιστορικά, το μεγαλύτερο πολυεθνικό μέτωπο και των δύο Παγκόσμιων Πολέμων ήταν στη Μακεδονία,...