Του Κωνσταντίνου Σχοινά
«Εγώ νομίζω ότι υπάρχει και ένας κίνδυνος αλαζονείας άλλου τύπου. Έρχεται ένας άνθρωπος και σου λέει το πρόβλημά του: ότι, για παράδειγμα, στη γειτονιά του δεν μπορεί να κάνει βόλτα στο πάρκο με το παιδί του γιατί υπάρχει ένας πληθυσμός Χ ο οποίος είναι εγκληματογόνος. Και σου λέει ότι κάτι πρέπει να κάνεις. Η αντίδραση που θεωρώ ότι πρέπει να ’χουμε είναι ν’ αναγνωρίζουμε το πρόβλημα, να καταλαβαίνουμε ότι αυτός δεν μας λέει κουταμάρες, αλλά μας περιγράφει τη ζωή του. Και να προσπαθήσουμε να το αντιμετωπίσουμε. Εάν όμως, αντί να το κάνουμε αυτό, πάμε και του πούμε ότι δεν υπάρχει πράγματι το πρόβλημα που μας περιγράφει και ότι σκέφτεται με τον λάθος τρόπο, τότε είναι που τον στέλνεις στην άκρα Δεξιά. Γιατί αυτό είναι μια μορφή ηθικής και ιδεολογικής αλαζονείας. Ότι εσύ κάπως ξέρεις καλύτερα τα πράγματα, έχεις ένα καλύτερο σύστημα απ’ τον άλλο, ότι το μυαλό σου είναι καλύτερο. […] Άρα, λοιπόν, θεωρώ ότι αυτό το οποίο κάνανε πολλά κόμματα και το οποίο ευτυχώς δεν κάνει ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ούτε η Νέα Δημοκρατία είναι ν’ αντιμετωπίσουν πολύ μεγάλα τμήματα του πληθυσμού έτσι. Εκεί είναι που έφυγαν».
Τα παραπάνω προέρχονται από φρέσκια συνέντευξη του Μάκη Βορίδη στον πολιτικό Τύπο.
Ακόμα μία καταπληκτική συνέντευξη στην οποία ένας υπουργός της κυβέρνησης αναλύει λόγους για τους οποίους ο κόσμος δεν εγκατέλειψε τη Ν.Δ. Μάθαμε, λοιπόν, ότι η ΝΔ δεν παριστάνει την άκρως πεφωτισμένη, υπερπροοδευτική ελίτ και δεν είναι η επίδειξη αλαζονείας η αιτία που οι ψηφοφόροι την εγκαταλείπουν! Βέβαια, κανείς δεν ρωτάει τον κ. Βορίδη για ποιους λόγους φεύγει τελικά ο κόσμος!
Τουλάχιστον ας τον ρωτούσαν αν προτιμά τα ντολμαδάκια ή τα παπουτσάκια, ώστε να υπάρχει ένα δύσκολο (καλοκαιρινό) διακύβευμα ανάμεσα στις υπόλοιπες φιλικές δημοσιογραφικές ερωταποκρίσεις.