Του Κώστα Πρώιμου
Παραδόπιστα και «φανφαροπρεπή» ανθρωπάκια, που χωρίς το χρήμα και μερικές περγαμηνές συνήθως αναντίστοιχες των πραγματικών γνώσεών τους ξέρουν καλά κατά βάθος, ότι τα έχουν χεσμένα ακόμη και οι βαστάζοι τους. Χώθηκαν τυχαία σε διάφορα κόλπα διαπλοκής, έλαβαν αδίκως πολιτικά αξιώματα, έστησαν παντός τύπου «Πυραμίδες», τυφλώθηκαν και συνάμα αυτοαποθεώθηκαν από τον εύκολο πλουτισμό, συνεπώς θεωρούν εαυτούς τους πανέξυπνους και παντογνώστες.
Βλέπουν τους γύρω τους σαν μύγες και τους οικείους και συγγενείς τους ως αγοραστούς σκλάβους. Δεν τιμωρήθηκαν παραδειγματικά μέχρι τώρα (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) γιατί σε πολλά πόστα των πολιτειακών θεσμών (Δικαιοσύνη) έχουν αναλάβει φιλόδοξοι, φιλοχρήματοι και ανευθυνοϋπεύθυνοι ομοϊδεάτες τους.
Με το άρρωστο και αλαζονικό μυαλό τους εκτιμούν ότι μπορούν να ξεγελάσουν ακόμη και τον θάνατο όταν αυτό χρειαστεί. Είναι αμαρτωλοί; Μπα, δε θα το έγραφα, καθώς μάλλον απηχεί ως γραφικότητα τούτη η έννοια. Περισσότερο με μικρά κακομαθημένα κωλοπαιδάκια ομοιάζουν που αβοήθητα και για πάντα ανώριμα πλαντάζουν στο κλάμα και περιμένουν από τη μαμά τους να τους κατεβάσει και να τους αλλάξει το λερωμένο τους παντελονάκι, να τους αγοράσει εκβιαζόμενη και τρίτο παγωτό, αφού δεν έχουν μάθει ποτέ να παίζουν στα ίσα το παιχνίδι της ζωής, ή να μην περνάνε τις κόκκινες γραμμές. Έχουν εμμονή στο να διεκδικούν κυρίως τα… μη δεδουλευμένα με την πεισματική τους γκρίνια στα επαγγελματικά, να εκβιάζουν με ίδια μέθοδο ή και με ψυχολογικά τερτίπια άμεσα και έμμεσα στα προσωπικά τους (σας θυμίζει κάτι;), να θεωρούν δεδομένο ότι μόνο δικαιούνται χωρίς να υποχρεούνται, γιατί σε αυτούς απλούστατα ο κόσμος «χρωστάει» την πολύτιμη ύπαρξή τους. Μην το γελάτε, αυτή την υψηλή ερμηνεία αποδίδουν στους εαυτούς τους, άλλωστε δεν το κρύβουν, το διατυμπανίζουν καθημερινά μέσα από τις «εμετικά-αυτοαναφορικές» δηλώσεις τους.
Τους διακατέχουν έντονα συμπλέγματα ανωτερότητας που αναδύονται και επιδεικνύονται και εκφράζονται συνήθως με την απόκτηση και την προκλητική επίδειξη ισχυρών συμβόλων του καπιταλισμού, και από την άλλη είναι δέσμιοι συμπλεγμάτων κατωτερότητας, τα οποία επειδή καταλαμβάνουν (αμφότερα) τις δύο άκρες της ίδιας βέργας, τους κατατρέχουν σαν κατάρα. Διότι την απύθμενη «ατομική τους φτώχεια», δεν είναι ικανοί να την πνίξουν, ούτε να την κρύψουν μέσα στα πανάκριβα σαλόνια των φαραωνικών κατοικιών τους, μήτε φυσικά να την πολτοποιήσουν κάτω από τα φαρδιά λάστιχα των υπεραυτοκινήτων τους…
Ό,τι και να κάνουν, η μιζέρια τους είναι πάντα εκεί, στέκει αγέρωχη και συνάμα άφθαρτη και καταστροφική για τα σωθικά τους, ενώ τους ειρωνεύεται καθώς όσο περισσότερα υλικά αγαθά αποκτούν τόσο αυτή ενισχύεται και τους κυριεύει.
Σκάει στα γέλια η μιζέρια μαζί τους, όταν συνήθως δεν αφήνουν ούτε ένα ευρώ φιλοδώρημα στον έρημο τον σερβιτόρο ή παζαρεύουν το πεντάευρο με τον κάθε φουκαρά και ξέρετε γιατί; Διότι κατά βάθος θεωρούν ότι η πραγματική και σκληρή δουλειά είναι ντροπή και λιγότερο ευφυής ο εργάτης.
Είναι αυτοί που δε δίνουν του Αγγέλου τους νερό, που ξεχνάνε τους φίλους τους και από πού και πώς οι ίδιοι ξεκίνησαν, που προσπαθούν με ποικίλους και δόλιους τρόπους να κλέψουν τους άλλους, όπως με την εγκληματική απόκρυψη φόρων και εισοδημάτων.
Ωστόσο, τους χλευάζει η μιζέρια τους ως Θεία Τιμωρία, «κολλημένη σαν βελούδινη βδέλλα» στο κορμί και «στο είναι» τους, όταν κάποια στιγμή αποδεικνύεται περίτρανα ότι τελικά αυτοί χρωστάνε τα πάντα στους άλλους..
Η μιζέρια τους ελέγχει απόλυτα, στο μυαλό, στην ψυχή και στο σώμα, διότι τους κάνει να θυμώνουν ανεξέλεγκτα, να γίνονται άκρως εκδικητικοί και να παρεκτρέπονται αγρίως όταν διαπιστώνουν πως ορισμένα «πράγματα» και κάποιες αξίες δεν εξαγοράζονται με μερικά χρήματα.
Αισθάνονται τρομερά δυστυχείς και πράττουν επιπόλαια ως ανασφαλείς παρά την επίπλαστη τελικά ευημερία τους, όταν κάποιο «ανθρώπινο τρόπαιο» καταφέρει να ξεφύγει από τη συλλογή και τον έλεγχό τους.
Αφήστε τους να σχεδιάζουν τα χειρότερα εις βάρος των πολλών και να αυτοθαυμάζονται για λίγο ακόμη, μόνο και μόνο επειδή οι τελευταίες συγκυρίες έφεραν τη φράξια τους να κυβερνάει με ασυδοσία και ύβρη μια πολύπαθη χώρα και έναν λαό ταλαιπωρημένο. Όλα μπροστά τους θα τα βρουν και όσο για τη «βελούδινη μιζέρια» που τους τυλίγει; Χάρισμά τους!
¨Εχω δύο γιούς. Το εκτύπωσα για να το “αναρτήσω” στο ψυγείο μας..το σημείο που “τιμά” κάθε Ελληνική οικογένεια, ούτως ώστε να πέφτει το βλέμμα τους συνέχεια σε αυτό το άρθρο σας. ¨Ωσπου να “αναρτήσω” τό επόμενο..
Σας ευχαριστώ για το κουράγιο που μού δίνετε, αφού διαπιστώνω πως δέν είμαι μόνη…
Η σύνολη “αλήτ” έτσι έιναι! Στις παλιές και αριστουργηματικές ταινίες, τους σατιρ’ιζουν ανελέηταμ με τα γαλλοπρεπεη ονόματά τους και τα τερτ’ιπια τους. ¨ολοι οι άλλοι έιμαστε “βλάχοι” και θέλουν να μας “ξεβλαχεψουν” ! Εϊναι οι ίδιοι/ες που πρότειναν τ αγγλικά ως 2η επίσημη-παρακαλώ!- γλώττα του κρατιδιου τους! Και πολλά άλλα ων ου έτσιν αριθμός…
Από πάνω, ο Μπίλαρος θα χαμογελά και θα καμαρώνει!!!!
Τι, να γράψω , περισσότερο, αγόρι μου αφού ” Βαρέθηκα”, σε κάθε δημοσίευσή σου , να σου γράφω τα μπράβο.Κι εγώ από κάτω κι ο αγαπημένος μου Μπιλ,από κει που είναι , ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ !!!!