Του Σάββα Καλεντερίδη
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποιοι δίνουν θάρρος στους Τούρκους και λάθος μηνύματα, για να επιδεικνύουν τέτοια θρασύτητα, και μάλιστα απροκάλυπτα, κατά της Ελλάδας.
Θα αρχίσουμε από μια προσωπική εμπειρία που βιώσαμε όταν παρουσιάσαμε τη βιβλίο «Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν», το 2012, στο Πολεμικό Μουσείο, και θα αφήσουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν τους δικούς τους συνειρμούς για την απαράδεκτη και επαίσχυντη ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας κατά του Έλληνα υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια.
Ήταν το 2012 όταν ο εκδοτικός οίκος Ινφογνώμων, αφού έλαβε την προβλεπόμενη άδεια και κατέβαλε το τίμημα που ζητήθηκε, προγραμμάτισε την εκδήλωση της παρουσίασης, με διακομματική παρουσία ανάμεσα στους ομιλητές.
Την ημέρα της παρουσίασης οι υπάλληλοι του εκδοτικού οίκου βρήκαν τις πόρτες του Πολεμικού Μουσείου εντελώς κλειστές και δεν απαντούσε κανείς στα τηλέφωνα. Τότε πήρε τηλέφωνο στον εκδοτικό οίκο υψηλόβαθμος διπλωμάτης από το ΥΠΕΞ και αφού μας ενημέρωσε ότι έκλεισε μια αίθουσα στο ξενοδοχείο «Χίλτον», μας ζήτησε να βάλουμε άτομα στο Πολεμικό Μουσείο και να κατευθύνουμε του 500 προσκεκλημένους στο «Χίλτον». Εμείς αρνηθήκαμε και είπαμε ότι θα μείνουμε εκεί και θα πούμε στον κόσμο την αλήθεια. Ότι, δηλαδή, η Τουρκία κάνει κουμάντο μέσα στην ίδια μας τη χώρα και μάλιστα στην πρωτεύουσά μας.
Την ίδια στιγμή, μου τηλεφώνησε ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Παναγιωτόπουλος και μου είπε ότι δεν μπορεί να παραχωρήσει το Πολεμικό Μουσείο, επειδή αντιδρά το υπουργείο Εξωτερικών. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών, κ. Αβραμόπουλος, επικοινώνησε με φίλο μου επιχειρηματία και του ζήτησε να μας πείσει να δεχτούμε την πρόταση για το «Χίλτον», γιατί υπάρχει πρόβλημα με την Τουρκία.
Εμείς μείναμε ανυποχώρητοι, το θέμα έφτασε στον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είπε το αυτονόητο: «Η εκδήλωση θα γίνει κανονικά, δεν θα κάνουν κουμάντο οι Τούρκοι στη χώρα μας». Και φυσικά η εκδήλωση έγινε κανονικά.
Τότε ενημερώθηκα ότι είχε ενδιαφερθεί προσωπικά ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά και η πρεσβεία των ΗΠΑ, με παρεμβάσεις τους στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Θα μου πείτε γιατί να αναφέρω όλα αυτά και τι σχέση έχουν με την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας κατά του Δένδια.
Τότε, το ανώτατο διπλωματικό στέλεχος του ΥΠΕΞ, που τώρα κατέχει υψηλή θέση σε ελληνικό ίδρυμα, όπως πληροφορήθηκα, μιλώντας με Τούρκους αξιωματούχους, αντί να υπερασπιστεί την πατρίδα του και την ελευθερία της έκφρασης, μίλησε με άσχημα λόγια για τον γράφοντα και για τους συμμετέχοντες. Με άλλα λόγια, τους έλεγε ότι έχετε δίκιο, αλλά υπάρχουν κι αυτοί οι ακραίοι κ.λ.π απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί, για τους οποίους, όταν ενημερώθηκα, δεσμεύτηκα να μην του υποβάλω μήνυση.
Χαρακτηριστικό της ψοφοδεούς στάσης του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν η δήλωση του τότε εκπροσώπου Γρ. Δελαβέκουρα, ο οποίος, αντί να υπερασπιστεί την ελευθερία της έκφρασης και την ίδια του την πατρίδα, προφανώς εκτελώντας οδηγίες, επανέλαβε το «ποίημα» ότι το ΡΚΚ έχει αναγνωριστεί από την Ε.Ε. και από την Ελλάδα ως «τρομοκρατική οργάνωση».
Είχα γράψει τότε σε άρθρο μου στη «δημοκρατία»: «Έπειτα από όλα αυτά αναρωτιέται κανείς πού βρήκε το θράσος ή, καλύτερα, ποιος έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία και στους αγενέστατους εκπροσώπους της να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν θέμα κυριολεκτικά εκεί που δεν υπάρχει;»
Πάμε τώρα στην ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας, την οποία παραθέτουμε αυτούσια, σημειώνοντας ότι αυτή εκδόθηκε ως αντίδραση στη δήλωση Δένδια, με την οποία χαρακτήριζε παράνομη την εισβολή στην Κύπρο: «Καταδικάζουμε σθεναρά τη χαμηλού επιπέδου, ψευδή και συκοφαντική δήλωση του Έλληνα υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια, με στόχο τους Τουρκοκυπρίους και τον ηρωικό τουρκικό στρατό. Ο ηρωικός τουρκικός στρατός ανέλαβε δράση σύμφωνα με το δικαίωμα εγγυήσεως της Τουρκίας που απορρέει από διεθνείς συμφωνίες και έσωσε τον τουρκοκυπριακό λαό, ο οποίος υποβλήθηκε σε κάθε είδους διώξεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά μεταξύ 1963 και 1974, από απόπειρα γενοκτονίας.
Χάρη στο θάρρος και στην παρουσία του τουρκικού στρατού, δεν έχει χυθεί αίμα στην Κύπρο από το 1974. Η χουντική καταπίεση της Ελλάδας στον ελληνοκυπριακό λαό έχει εξαλειφθεί και το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα έχει ανατραπεί και η επιστροφή στη δημοκρατία κατέστη δυνατή. Ο τουρκικός στρατός θα είναι ο εγγυητής της ειρήνης και της ηρεμίας στην Κύπρο στο μέλλον, όπως ήταν στο παρελθόν και το παρόν.
Καλούμε τον Έλληνα υπουργό Άμυνας να εγκαταλείψει τις προσπάθειές του για υπονόμευση της κοινής θέσης των ηγετών των δύο χωρών, η οποία στοχεύει στην προώθηση των σχέσεων Τουρκίας – Ελλάδας με εποικοδομητικό τρόπο. Οι προσπάθειες του κ. Δένδια να κάνει πολιτική καριέρα, δημιουργώντας ταραχές μεταξύ του τουρκικού και του ελληνικού λαού, δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα».
Πέραν των γνωστών προπαγανδιστικών θέσεων που αναμασά και επαναλαμβάνει το τουρκικό ΥΠΑΜ, για ΝΑ δείξει πόσο «νόμιμη» ήταν η κατοχή, πέραν της αναφοράς ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, χρωστάμε στην Τουρκία για την κατάρρευση της χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας, εμείς θα μείνουμε στην τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης, όπου η δήλωση Δένδια για παράνομη εισβολή θεωρείται ότι αποτελεί υπονόμευση «της κοινής θέσης των ηγετών των δύο χωρών» και τον καλεί με ξεδιάντροπο τρόπο να εγκαταλείψει την «υπονόμευση», χρεώνοντάς του μάλιστα σκοπιμότητα, ότι δηλαδή μιλά για παράνομη εισβολή, επειδή θέλει «να κάνει πολιτική καριέρα δημιουργώντας ταραχές μεταξύ του τουρκικού και του ελληνικού λαού».
Εδώ γεννάται το ερώτημα: Ποιος ή ποιοι δίνουν το θάρρος στην Τουρκία να εκδίδει τέτοιες επαίσχυντες ανακοινώσεις;
Και γιατί επιμένουν η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να μιλούν για «διηρεμένη» Κύπρο και δεν καταγγέλλουν ευθέως την παράνομη εισβολή, τη συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή και το έγκλημα πολέμου που συνιστά η σκόπιμη δημογραφική αλλοίωση των Κατεχομένων μέσω του εποικισμού;
Μήπως;
Μην ψάχνεστε, το ελληνικό πολιτικό προσωπικό είναι αυτό που εχει καταθέσει τα όπλα. Ήταν και συνεχίζουν να είναι καθοδηγούμενοι από τον μεγάλο μας σύμμαχο, αυτόν που κάνει χάρες στους εχθρούς μας.
Τα F35 που προμηθευόμαστε, θα έχουν την τύχη των F-4 το 1974. Δεν θα χρησιμοποιηθούν, όταν παραστεί ύψιστη ανάγκη, γιατί αυτό επιτάσσει το συμφέρον του ΝΑΤΟ. Πολύ απλά, “δεν θα παίρνουν μπροστά” , όταν κληθούν να αναλάβουν δράση κατά της επιτιθέμενης Τουρκίας. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, ΤΑ F-35 ΑΓΟΡΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ.
Κάτι απορίες που έχετε κ. Καλεντερίδη;
Την προδοσία πολλοί αγάπησαν… Τον ΠΡΟΔΟΤΗ ουδείς !!!
Ελληνόφωνοι Γραικύλοι Τσιφτετέλληνες. Η σύγχρονη “Κερκόπορτα”. Ως γιος ανώτερου αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας γνωρίζω καλά ότι οι Τούρκοι τρέμουν την Ελλάς. Τα βρίσκουν και τα κάνουν, ό,τι κάνουν, λόγω της αρχικής προ-αναφερθείσας ράτσας.