Σε δίνη διαρκείας η Ελλάς

Του Μανώλη Κοττάκη

Τέσσερα παγωτά από το ψυγείο περιπτέρου, δύο μικροί πύραυλοι και δύο ξυλάκια, 10,80 ευρώ το σύνολο. Δύο τσίζμπεργκερ και μία σαλάτα σε πολύ γνωστή αλυσίδα, 25 ευρώ το σύνολο. Δύο μπουκάλια χυμός πορτοκάλι, ένα τέταρτο κασέρι και λίγα παξιμάδια χαρούπι σε μίνι μάρκετ, το σύνολο 21 ευρώ. Διμηνιαίος λογαριασμός της ΔΕΗ σπασμένος στα δύο για να μη φανεί μεγάλο το ποσό στον καταναλωτή, το σύνολο 230 ευρώ.

Μαρτυρίες είναι όλα αυτά, αγαπητοί και αγαπητές. Από απλό κόσμο που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του σαν θρίλερ την όποια επαφή με την αγορά. Και του «γυρίζει» το μυαλό όταν διαβάζει πως κάποιοι μισθώνουν και πληρώνουν με 120 ευρώ ημερησίως την ξαπλώστρα σε διάσημα ελληνικά νησιά.

Η κυβέρνηση έχει χάσει παντελώς το παιχνίδι της λαϊκής οικονομίας. Γι’ αυτό άλλωστε σημειώνονται και οι υπέρμετρες καθυστερήσεις στην υποβολή των φετινών φορολογικών δηλώσεων. Οι πολίτες πασχίζουν να μετακινήσουν τα χρονοδιαγράμματα των ετήσιων οικονομικών υποχρεώσεών τους προς τα πίσω. Οι πολίτες ανακαλύπτουν κάθε μέρα πόσο πολύ υπονομεύει τη ζωή τους το έγκλημα της ενέργειας και το έγκλημα των σούπερ μάρκετ, αγορές στις οποίες επικρατούν οι μονοπωλιακές πρακτικές των καρτέλ. Οι πολίτες που σχεδιάζουν διακοπές διαπιστώνουν με απογοήτευση ότι φτιάξαμε μια Ελλάδα απλησίαστη για τους Έλληνες, μόνο για «φραγκάτους» ξένους. Όσα συμβαίνουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα με τη νέα εκτόξευση των τιμών του ρεύματος, οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ τις αυξήσεις στην Ευρώπη, είναι απλώς η κορωνίδα.

Το Μέγαρο Μαξίμου διοχετεύει στα μέσα ενημέρωσης πόσο «εξοργισμένος» είναι ο κύριος Μητσοτάκης με τις αστρονομικές αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος, αγνοώντας ότι οι Έλληνες τον εξέλεξαν στο αξίωμά του όχι για να οργίζεται με τα προβλήματα, αλλά για να επιλύει τα προβλήματα. Οι τελευταίες εξελίξεις επικυρώνουν με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο δύο πράγματα.

Το πρώτο το καταλαβαίνει πλέον και ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Πληρώνουμε πολύ ακριβά τον πόλεμο. Το βλέπουμε όταν γεμίζουμε το ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων μας ή όταν μας έρχεται συστημένος ο λογαριασμός του ηλεκτρικού στις θυρίδες μας. Και δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση τα δίνει όλα για να συνεχιστεί αυτός ο πόλεμος.

Το δεύτερο αρχίζει τώρα να συνειδητοποιείται: Η μέση τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στη λεγόμενη spot αγορά του Ελληνικού Χρηματιστηρίου ενέργειας διαμορφώνεται από την ακριβότερη τιμή που πουλά κάθε έμπορος στο σύστημα. Επαναλαμβάνω: Η μέση ορίζεται από την ακριβότερη. Το ελληνικό μοντέλο επινοήθηκε ώστε εκατομμύρια αδύναμοι να επιδοτούν τα διασφαλισμένα κέρδη των ολίγων ισχυρών και εκλεκτών.

Και μόλις κλειδώνουν οι υπέρμετρες τιμές για το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου, διάστημα στο οποίο πολλαπλασιάζεται η κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας, τότε θυμάται να εξοργιστεί ο πρωθυπουργός και να συγκαλέσει έκτακτο υπουργικό συμβούλιο για να υποσχεθεί φορολόγηση υπερκερδών και επιδοτήσεις Σεπτεμβρίου, τις οποίες θα αρχίσει να ζητά πίσω ύστερα από κανά χρόνο από τους επαγγελματίες.

Οι δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου θα είναι καταλυτικές. Αν η Ν.Δ. δεν καταφέρει να σηκωθεί και να αγγίξει το 30% στην εκτίμηση πρόθεσης ψήφου και οι πολίτες ανταποδώσουν το ηλεκτροσόκ στις τιμές με ηλεκτροσόκ στην ψήφο, λίαν πιθανό με τα σημερινά δεδομένα, ο ελληνικός δημόσιος βίος θα περιπέσει σε δίνη διάρκειας. Τα μερομήνια δεν είναι καλά.