Όταν προσπαθείς να ανατρέψεις καθεστώτα, δεν αρκεί η πρόθεση. Απαιτείται και γνώση και ευφυΐα για να τα καταφέρεις
Του Παναγιώτη Λιάκου
Προχθές ο δήμαρχος Θεσσαλονικέων Στέλιος Αγγελούδης και ομάδα εθελοντών έσβηναν καλλικατζούρες που γράφουν πιθηκοειδείς* βάνδαλοι. Μάλιστα, σε μια από τις δηλώσεις του ο κ. Αγγελούδης επισήμανε: «Θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι η δικτατορία της ασχήμιας δεν έχει θέση σε αυτή την πόλη». Οι δηλώσεις του προβλήθηκαν δεόντως, οι εθελοντές κουράστηκαν, τα έξοδα για τις μπογιές έγιναν και την ίδια νύχτα οι συμπλεγματικοί με τα σπρέι έκαναν μια από τα ίδια. «Δήμαρχε, χάλασε ο τοίχος» έγραψαν σε σημείο που είχε καθαριστεί.
Ο κ. Αγγελούδης έχει καλή πρόθεση, αλλά άγνοια για το πώς να καταπολεμήσει τη μάστιγα του γκράφιτι. Αντί να πλήξει στρατηγικά τις συμμορίες των δικτατόρων της ασχήμιας, απλώς έκανε κούφιες δηλώσεις και άσκοπη σπατάλη χρόνου των δημοτών και πόρων του δήμου.
Κι όμως, η απάντηση στη συλλογική απορία είναι απλή. Αν οι ασχημολάτρες (ή οι γονείς τους, αν είναι ανήλικοι) δεν πληρώσουν από την τσεπούλα τους τα έξοδα της αποκατάστασης των χώρων που ρύπαναν, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Δεν χρειάζεται να πρωτοτυπήσει και να σπαζοκεφαλιάσει κάποιος για να ανακαλύψει τι πρέπει να γίνει, αλλά να αντιγράψει μέτρα και διαδικασίες που έχουν λάβει άλλες κυβερνήσεις και άλλες δημοτικές Αρχές σε χώρες που έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα των γκραφιτάδων.
Μία από αυτές τις πόλεις είναι η -μάλλον άγνωστη στις ελληνικές Αρχές- Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.
Τα μέτρα αντιμετώπισης του γκράφιτι που έχει λάβει η Νέα Υόρκη καθώς και οι σχετικές ποινές για τους παραβάτες (αλλά και για αυτούς που τους πουλάνε τα σπρέι) δημοσιεύτηκαν στην «κυριακάτικη δημοκρατία» στις 28 Απριλίου 2024 και είναι διαθέσιμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://www.nyc.gov/html/nypd/downloads/pdf/anti_graffiti/Combating_Graffiti.pdf
Αυτό το δημόσιο έγγραφο τιτλοφορείται «Καταπολεμώντας το γκράφιτι – Ανακτώντας τον δημόσιο χώρο στη Νέα Υόρκη» και είναι μια έκδοση του αστυνομικού τμήματος της πόλης.
*Η στήλη ζητά ειλικρινά συγγνώμη από τα συμπαθή πρωτεύοντα θηλαστικά για την εξομοίωσή τους με κάφρους που λερώνουν το αστικό τοπίο και επιφυλάσσεται να βρει καταλληλότερο χαρακτηρισμό γι’ αυτό το είδος διπόδων.
