Ο φίλος μου ο Γιώργος

Του δρος Απόστολου Κρητικόπουλου*

Συγκινήθηκα με μια ιστορία που συνέβη πρόσφατα και τη μοιράζομαι μαζί σας. Ο φίλος μου ο Γιώργος είναι προγραμματιστής εδώ και δεκαετίες σε εταιρία του εξωτερικού. Οι αλλαγές που έφεραν στον εργασιακό χώρο η λαίλαπα του Covid και οι καραντίνες τού έδωσαν τη δυνατότητα να γίνει ψηφιακός νομάς, δηλαδή, λόγω απομακρυσμένης τηλεργασίας με την οποία του επιτρεπόταν πλέον να δουλεύει, είχε την ευκαιρία να μετακομίσει από την Αττική, όπου ζούσε, και να εργαστεί από την πατρογονική του γη, ένα ακριτικό νησί του Αιγαίου μας. Το πατρικό του σπίτι εκεί είναι καταπληκτικό, πάνω στο κύμα και στον κεντρικό οικισμό του νησιού, στο μικρό λιμάνι που υπάρχει για τα αραιά δρομολόγια πλοίων το καλοκαίρι, με τους τολμηρούς τουρίστες που έχουν τα κότσια να πάνε τόσο μακριά, σ’ ένα άγνωστο σε πολλούς αιγαιοπελαγίτικο νησί. Με τις λιγοστές ψαρόβαρκες οι ντόπιοι συνεχίζουν να εξασκούν το επάγγελμα των προγόνων τους, βγάζοντας το ψωμί τους από την ιχθυόεσσα θάλασσα.

Μπήκε μια ιδέα στον Γιώργο ύστερα από πολλούς μήνες στο νησί, ατενίζοντας καθημερινά το ανοιχτό πέλαγος από το παραθύρι του σπιτικού του: να μπει μια ελληνική σημαία στην είσοδο του λιμανιού, στην άκρη του κυματοθραύστη, ώστε να ομορφύνει ο οικισμός και να νιώθει όποιος επισκέπτης εισέρχεται στο λιμάνι ότι βρίσκεται στην Ελλάδα, ότι η γη αυτή μάς ανήκει, είναι προγονική ιδιοκτησία μας χιλιάδων ετών. Είπε την ιδέα του στον δήμαρχο της κοινότητας, αλλά κατάλαβε ότι θα προσέκρουε σε δεκάδες κρατικές υπηρεσίες και σε γραφειοκρατικό κυκεώνα για να πείσει τους υπευθύνους να τον αφήσουν να υλοποιήσει το όραμά του. Δεν το έβαλε κάτω, όμως. Είχε μια αναλαμπή – τόσο προσανατολισμένος ήταν στο να πετύχει τον σκοπό του! Αγόρασε μια τεράστια ελληνική σημαία και τέσσερις ηλιακούς προβολείς των 150 watts καθένας. Πήγε μόνος του πάνω στα κοφτερά βράχια του κυματοθραύστη και έστησε τη σημαία μας. Αισθάνθηκε έντονα ότι το έθνος πάλλεται στις φλέβες καθενός μας και μερικές φορές είναι προσωπική υπόθεση να ενεργήσεις γι’ αυτό, χωρίς να περιμένεις από άλλους να σε βοηθήσουν.

Αυτή τη στιγμή, ο φίλος μου ο Γιώργος βλέπει τη σημαία μας να ανεμίζει περήφανα, ενώ το βράδυ να φωτίζεται ισχυρά από τους προβολείς, τονίζοντας έντονα σε όλη την περιοχή την ελληνικότητα του νησιού μας. Εύχομαι να βρεθούν και χιλιάδες άλλοι «Γιώργηδες» για να πράξουν ανάλογα για τον τόπο τους. Έστω και μοναχοί τους.

*∆ιδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)